ja jeszcze dodam: weźcie sobie przełącznie na fullscreen i pod prawym przyciskiem myszy Quality na Low - oczywiście, rozumiem, że zniekształcenie kodeka daje znać o sobie, ale efekt porównania jest zaskakujący.

ST mając na względzie możliwości sprzętowe w sumie wychodzi z tego nieźle :) - albo to te grafiki na Amigę są tak "dupianie" wykonane :D :) -

2 mln kolorów na Amidze 500 ??  To chyba lekka przesada.
W Gianie Sisters plansza tytułowa jest w trybie HAM - a zatem jest to tryb migający o rozdzielczości 320x400 gdzie teoretycznie każdy piksel może być w innym kolorze z palety 4096. Na tym filmie nie widać tego migania !

Paleta w ST to 512 kolorow (9bit) ale poprzez zastosowanie "migania" mozna uzyskac palete 12 bit, a w rzeczywistosci dostepnych jest nie 4096 ale troche mniej kolorow.

Na STE ta sama metoda uzyskuje sie tryb w ktorym wyswietlic da sie 15 bit - nie "cale" 32768 kolorow.

To nie takie proste w przypadku dynamiczej gierki. W amidze byl sprzet co BARDZO odciazal CPU od bawienia sie podmianami palet, danych duszkow itp.

Spectrum 512, owszem pozwalała uzyskać sporo kolorów, ale ta metoda nadaje się praktycznie tylko do statycznych obrazów (owszem, idąc na kompromisy da się zrobić animację, ale ciężkie do zrobienia), no i zabiera bardzo dużo CPU. Ponadto, tak naprawdę, w w jednej linii (na ST) można było używać 48 kolorów, (czyli 3 palety), zmieniane mniej więcej co 1/3 ekranu. Czyli najpierw ok. 100 piksli w palecie 16 kolorów, potem następne 100 i następne. Czyli jak widać, pełnej wolności tu nie ma. Dołożenie do tego animacji, zazwyczaj polegało na odjęciu pewnych stałych kolorów, np przeznaczeniu 12 kolorów na tło i 4 na to co się animuje. Szczytem zastosowania tej techniki jeśli chodzi o gry jest najprawdopodobniej Obsession (nad którym MacGyver spędził sporo czasu który mógł przeznaczyć na kodowanie ;)). Oprócz tego szeroko wykorzystywały te techniki gry Silmarils (seria Ishar). Z innych tytułów pamiętam też The Ancient Art of War in the Skies (Microprose). Jeśli chodzi o platformówki, to bardzo typowym rozwiązaniem było pokolorowanie tła rastrami, miały to Gods, Magic Boy, Elf, Sleepwalker i wiele innych (przez co wyglądały lepiej niż na silniejszych już wówczas pctach).

Natomiast co do palety kolorów, to był/jest program Photochrome, który przy użyciu ditheringu, migotania i innych technik chwalił się ponoć paletą 32655 kolorów, i muszę przyznać że wyniki miał niezłe, lecz przygotowanie do wyświetlenia obrazka potrafiło zająć mu 15 minut (nie licząc dekompresji).

Jejka, myślałem, że ludzie wyrośli już z wojen Atari v$ Commodore czy też Amiga v$ PC, ale niestety jak widać niektórzy dalej muszą leczyć kompleksy ;)

Oczywiście, że takie porównania nie mają dziś sensu.
Dlatego należy je traktować bez emocji - jedynie jako ciekawostki.

Hmm az ktorą Amigą i jaki Falcon bo do tego i tego sa niezle dopalacze ? Poza tym commodorowca wal z gumowca. Sorry wyrwalo mi sie.

Słabo widac te różnice :). Może to przez jakość filmu. Miałem A500 i do boju z innymi platformami wystawiłbym ta pozycję:
http://www.youtube.com/watch?v=eeBVhq1IEqA&NR=1 chyba wycisneli maksimum z maszynki.

Mnie na Amy doskwierał brak dysku twardego., niska rozdziałka i słaby procesor. Na PC od pewnego momentu te luksusy były w miarę tanie, a w Amidze do samego końca - nie. 32 kolory zamiast 256 dawało się jakoś przeboleć, ale reszta bolała. Zwłaszcza jak pecetowcy kłóli w oczy płynnie chodzacym gierkami 3D albo  przygodowkami bez dysk-żonglerki. Aha. Większość kolorsytycznego obciachu na Amidze to zrąbane konwersje. Albo paskudna degradacja z 256 kolorów albo branie żywcem z systemów 16 kolorowych...bo trzeba być dupą a nie grafikiem żeby nie wyrazic się dobrze w 32 kolorach mając z góry założone 32 kolory.

tryb HAM migotający ? cos koledze sie pomyliło... pewnie myślał o interlace ktory w przypadku Amigi miał tylko za zadanie wyświetlić 512 linii a bodaj 576 w overscan

Zaś co się tyczy trybu HAM , to zacytuje za wikipedią:

"W trybie HAM sześciobitowe dane piksela interpretowane są następująco:
pierwsze cztery bity to bity danych
następne dwa bity to bity sterujące, możliwe cztery wartości to:
set - nakazuje normalną interpretację bitów danych (jako nr koloru w aktualnej palecie)
modify red ? składowe zielona i niebieska koloru pozostają takie, jak w poprzednim pikselu (hold) , składowa czerwona przyjmuje czterobitową wartość bitów danych (modify)
modify green ? jak wyżej, ale modyfikowana jest składowa zielona
modify blue ? jak wyżej, ale modyfikowana jest składowa niebieska.

Mając możliwość ustawienia poszczególnych składowych koloru dla danego piksela, uzyskujemy (2^4)*(2^4)*(2^4)=4096 kolorów na ekranie. Ponieważ jednak dla danego piksela możemy zmienić tylko jedną składową, przejście z jednego do drugiego koloru zajmuje tyle pikseli, iloma składowymi kolory się różnią (tzn. jeśli wszystkimi, to trzy) ? efektywna rozdzielczość pozioma koloru jest trzykrotnie niższa niż rozdzielczość pozioma ekranu. Powoduje to powstanie smug pikseli w nieoczekiwanych barwach na granicy obszarów o kolorach, których przynajmniej dwie składowe się różnią (tzw. rampa)."

Pozdrawiam