1. Nie wiem, czy nie wgryzajac sie gleboko w bebechy basica mozna z np. dli wywolac okreslony kawalek programu. Pozostaja chyba tylko te nieszczesne if-y.
2. Takie 2 plany jak chcesz miec faktycznie na jednym ekranie, to na gr. 8 musisz emulowac gr.0 - ale w samym basicu wyswietlenie moze trwac wieki. Jakas procka w asm byla by tu mocno pomocna.

przeciez turbo basic xl ma instrukcje do pisania po ekranie graficznym (chyba ze sie myle) do atari basica byla taka do wklepania chyba z ksiazki miguta.

Nie ucz się, po prostu pisz - TB jest praktycznie całkowicie zgodny z Atari Basic a działa znacznie przyjemniej - np. szybkość działania pętli nie zależy od miejsca w listingu.

Nie mylisz się: TEXT x,y,"(prawie) dowolny tekst" - powoduje wyświetlenie tekstu w graficznym trybie (x, y - z dokładnością do jednego punktu). Wcześniej musi być: COLOR 1, żeby coś w ogóle było widać :)

A w kwestii stałego interwału wykonywania procedur jest czym się podeprzeć ?.

No będę go potem do XEXa konwertował - dlatego tak bardzo mi chodzi o stabilizację interwału wykonywania procedur - bo jak się okaże, że po konwersji kulka zapyla 10 razy szybciej, to będzie to trochę śmiesznie wyglądało.

Procedurka fajna, XORa mi brakuje, żeby nie nadpisywała zawartości komórki - spróbuję coś pokombinować.

tyle to ja sobie mogę z PEEK(20) wyciągnąć - sam ruch kulki to nie wszystko, ponieważ rysowanie planszy pomiędzy kolejnymi sekwencjami ruchu swoje weźmie.

Nie, nie chodzi mi o takie rysowanie i stawianie "znaczków" - chodzi mi o taką zasadę, jak we flashu - a więc layer wyższy nakładamy na niższy, co odbywa się właśnie w określonych jednostkach czasu.

W jakimś bajtku była procedura maszynowa pozwalająca odpalać zdalnie program w basicu - muszę poszukać - jeżeli dało by się ją podpiąć pod wyświetlanie DLI, to licznik mam jak znalazł, a ja już się o to postaram, by program z basica-a na początku sprawdzał stan określonych komórek pamięci - czyli odczytywał, w jakim dokładnie momencie był odpalony.

A nie moze byc piec kolorow? To wiele uprosci... :)

Wracając do tematu - korzystając z komórki 20 zrobiłem prosty ogranicznik do 50 "sekwencji" na sekundę:

XX10 GOSUB YY10
XX20 REM INNE KOMENDY
XX30 REM ..
XX40 REM ..
XX50 REM ..
XX90 GOTO XX10

YY10 T=PEEK(20)
YY20 IF PEEK(20)=T THEN GOTO YY20
YY30 RETURN

Efekt działania kodu widać tylko na skompilowanym do XEXa programie - choć obawiam się, że w przypadku większej ilosci komend niż testowane przeze mnie printy (w przykładzie zastąpione REMami) na nic się to nie przyda, bo czas ich wykonania będzie dłuższy niż te umowne 20 milisekund, więc jeszcze bardziej spowolni wykonanie.

Gorzej jest jeszcze z przejściem przez zero, jeżeli chcemy mieć ograniczenie do 25 sekwencji na sekundę...

Ale ja wiem o co chodzi: chcę wywoływać główną strukturę programu TBXL/aBAS 25 razy na sekundę - ta pętla po to, żeby nie okazało się, że po kompilacji do XEXa nie da się programu używać. Że jest konieczna, to można sprawdzić prostym kodem:

10 ? I:i=i+1:IF I<5 THEN GOTO 10
20 ? PEEK(20):I=0:GOTO 10

Skompiluj do XEXa i porównaj z tym, co wypisuje program uruchomiony pod kontrolą basica.

Metody odpowiedzialne za odświeżanie ekranu i efekty idą swoim własnym zegarem/przerwaniami, niezależnie od basica. Atari ma trochę zegarów, którymi można regulować czas wywołania maszynówki, ale jak się pytałem, czy jest możliwość regulowania wywołań basica, to nikt mi nie odpowiedział. Więc powrót do punktu wyjścia. Czekanie na zmianę wartości komórki 20 jest chyba najlepszym rozwiązaniem - jeżeli zmieścimy się w 1/50 sekundy, to pętla pozostały czas zajmie. Jeżeli nie zmieścimy się, no to trudno - tracimy 1/25 sekundy (przeskok licznika).

tzn. ?

//EDIT: Chodzi mi o to, żeby program wykonywał się NIE SZYBCIEJ niż 1/50 sekundy, może wolniej. Cały program powoli sprowadza się do kilu inkrementacji i wywołania kilku USRów, co nie powinno być tak czasochłonne niż wszystko pisane w basicu.