To podobne, ale inne.... to co mam bardziej Blizzarda mi przypomina. Schemat będzie to może coś wydedukujemy. Pracuję nad nim. na płytce widać miał być jakiś element jeszcze, ale nijak nie pasuje do całości. Uch...jak lubię takie piracenie.

Hej!

Samego mnie ciekawość zżera :) Czekam na wyniki twojego hackowania :D A co do tego turbo to może to jest jakieś ATT/UM Turbo?

Cartridge obsługujący ten typ był opisywany tutaj: http://atariarea.krap.pl/forum/viewtopic.php?id=5802

Co prawda nie przyglądałem się loader-om systemów ATT/UM, ale skoro ten system był zgodny z AST być może to właśnie tą wersję turbo posiadasz w tym magnetofonie, być może ATT/UM zamiast linii COMMAND wykorzystywało do przełączenia linę DATA_OUT (jak w blizzardzie). Generalnie to byłoby nawet sensowne uproszczenie tegoż systemu (AST).

A może to jakaś odmiana Turbo ROM lub Turbo ROM+, o nim też dyskutowaliśmy:

http://atariarea.krap.pl/forum/viewtopic.php?id=5652

Tego swojego TurboROM jeszcze nie rozrysowałem bo magnetofon to phonemark, ma inne PCB... nie miałem czasu/chęci przerysować lub porównać ten magnetofon z XC12, ponoć to klon XC12 jednak elektronika się trochę różni chyba.

pozdrawiam
Seban

Zenon, a badales cos wiecej w temacie tego turbo co ci podeslalem z mojego 1010 ??  Ciekawi mnie co to jest szczegolnie ze model z Wysp, moze jakis tutejszy patent?

Tak, udało się, to niewątpliwie Blizzard. Zmyliła mnie informacja właściciela co to za turbo i inne połączenie na płycie. To nie działa gdy wejście wzmacniacza podłączone jest do przedwzmacniacza  na płycie (Q6) zamiast do ogranicznika. Po przelutowaniu kabelka tak jak powinno być, jest OK. Widać ktođ pomylił punkty na płycie. Zasilanie można by dopuścić... z Motor Control. Ale też przelutowałem. SCHEMAT TO PODSTAWA....

Zenon nie daj się prosić ??

Nieukrywam , schemat Blizzarda na uA741 uzupełniłby kolekcję.
Właśnie prowadzę boje z blizzardem na tranzystorach, rezultat brak możliwości wczytania jakiegokolwiek programu, normal idzie ok, blizzard nie - lataja paski na ekranie ale brak prawidłowej transmisji.

Oscyloskopem sprawdałem stany sygnałów , sygnał z ogranicznika ( 8 noga LM324 w magnecie) jest , (opierając się na schemacie nr 1 z atariki ) za pierwszym tranzystorem jest , za drugim jest , za trzecim jest, za multiplekserem jest. Czyli zrobione jest dobrze.

Kiedyś sam robiłem i montowałem ludziom Blizzarda ( na 741 ) i jak pamięć mnie nie myli to ważna była pojemność kondensatora ( i chyba był tam rezystor - ale to chyba ). Miałem to cudo rozrysowane gdzieś , ale to taki szmat do tyłu że się zagubiło.

Prosiłbym o pomoc szanowne grono.

Dobre!

Na wkładkach w moim posiadaniu nie ma słówka CNTR, i czcionki są inne. Były dwie rewizje? ;)

Niestety nie mam dokładnie takich samych czcionek, a CNTR to moja poprawka niedopatrzenia designerów z AS, no bo niby co tam powinno być napisane :)

Hej!

Zaraz poszukam u siebie i udostępnię, będzie trzeba dodać emulację tego carta do Atari800 bo jego konstrukcja jest zdecydowanie inna od pozostałych :)

Hej!

Udało mi się odkopać moje materiały dotyczące AST-Multicartridge, zacznijmy od widoku PCB:

schemat cartridge (wersja low-res):

Schemat AST-Multi Cartridge: AST-Muticart (wersja wektorowa PDF)
Schemat AST-Multi Cartridge: AST-Muticart (wersja rastrowa PNG)

Teraz parę słów o działaniu carta bo jest dość nietypowe. Jedyne podobne rozwiązanie, jedyne podobne rozwiązanie widziałem w cartridge chyba o nazwie "OSCAR turbo", ale do rzeczy. Na schemacie cartridge możemy wydzielić kilka bloków funkcjonalnych:

1) pamięć EPROM zawierająca dane i programy umieszczone w cartridge

2) zespół dwóch 4-bitowych liczników 7493 (U3,U4) połączonych kaskadowo tak aby tworzyły jeden licznik 8-bitowy. Wartości generowane przez ten licznik służą jako dodatkowe linie adresowe AD0-AD7 pozwalające sterować górnymi ośmioma bitami magistrali adresowej pamięci EPROM (U5)

3) przerzutnik RS składający się z bramek U1B, U2B. Ten przerzutnik odpowiedzialny jest za wyłączenie cartridge-a i steruje linią RD5 w gnieździe cartridge-a.

4) prosty dekoder adresów złożony z bramek U1A, U1D, U2A, U2C, U2D. Ten dekoder generuje sygnały "chip select" dla pamięci EEPROM, sygnał BANK_CLK który powoduje zwiększenie zawartości liczników U3,U4 przy każdym zapisie pod adres z zakresu $D500-$D5FF, ten sam sygnał jest użyty do skasowania przerzutnika RS odłączającego cartridge.

5) układ reset składający się z elementów R1, C2, U1C. Po włączeniu zasilania jego zadaniem jest ustawienie przerzutnika RS (składającego się z bramek U2B, U1B) tak aby sygnał RD5 przyjął wartość "1", oraz wyzerowanie liczników U3 oraz U4.

Teraz pokrótce opiszę zasadę działania cartridge. Po włączeniu zasilania układ reset-u ustawia przerzutnik RS tak aby linia RD5 była aktywna (sygnał CLR) oraz zeruje liczniki U3,U4 (sygnał RST). Cartridge zajmuje teoretycznie obszar $A000-$BFFF jednak pamięć EPROM ma podłączone tylko 8 młodszych bitów adresu do magistrali adresowej ATARI. Wynika z tego iż w obszarze $A000-$BFFF widać jedynie pierwsze 256 bajtów pamięci EPROM, te pierwsze 256 bajtów jest powtórzone w obszarze $A000-$BFFF 32 razy (8192/256=32). I teraz uwaga, ten sam obszar (o rozmiarze 256 bajtów) widoczny jest również w obszarze $D500-$D5FF. Konstrukcja dekodera adresów sprawia iż przy każdym odczycie dotyczącym $D500-$D5FF pamięć EPROM jest aktywowana sygnałem CS z dekodera. To samo dotyczy się obszaru $A000-$BFFF. Do wykrycia dostępu w obszarze $D500-$D5FF jest użyty sygnał ~CCTL, do wykrycia adresu z przedziału $A000-$BFFF użyto sygnału ~S5.

Dlaczego tak zrobiono? Aby OS Atari mógł cokolwiek uruchomić z cartridge musi mieć odpowiedni nagłówek w obszarze $BFFA-$BFFF (adres startu programu, typ cartridge oraz adres inicjalizacji). Autorowi rozwiązania zależało głównie na zrobieniu czegoś w rodzaju ROM-DYSKU którego sektor będzie widoczny w obszarze $D500-$D5FF. Jednak aby cartridge mógł wystartować potrzebny odpowiedni nagłówek oraz kawałek programu umożliwiającego wystartowanie całości. Uproszczenie dekodera adresów oraz podłączenie do magistrali Atari tylko 8 młodszych bitów adresu skutkuje właśnie tym iż w obszarze $A000-$BFFF widać tylko 256 bajtów (A0-A7=8 bitów adresu, i teraz liczmy 2^8=256). W 256 bajtach musiał się więc zmieścić program startujący cart oraz ładujący pozostałe dane w odpowiednie miejsca. Również w tych 256 bajtach musiał się zmieścić nagłówek carta.

Kolejnym krokiem jest wyjaśnienie jak się można dobrać do pozostałych danych zapisanych w pamięci EPROM. Mianowicie każdy zapis pod adres $D500-$D5FF powoduje:

- po pierwsze przestawienie przerzutnika RS tak iż dezaktywowany jest sygnał RD5 a więc cartridge jest wyłączany (to znaczy pamięć EPROM nie jest już mapowana w obszar $A000-$BFFF). Jedynie co pozostaje aktywne to mapowanie 256-bajtów pamięci EPROM w obszar $D500-$D5FF.

- po drugie każdy zapis do $D500-$D5FF powoduje wygenerowanie impulsu BANK_CLK podłączonego do wejścia taktującego 8-bitowy licznik składający się z U3, U4 który to adresuje górne 8-bitów pamięci EPROM.

Cała filozofia działa carta polega na tym iż każdy zapis do $D500-$D5FF powoduje iż widać kolejny 256-bajtowy sektor z EPROM w obszarze $D500-$D5FF. Takich sektorów może być maksymalnie 256 a więc teoretycznie mamy ROM-dysk o pojemności do 64kB. Pierwszy 256-bajtowy sektor po włączeniu zasilania jest widoczny (powtórzony 32 razy) w obszarze $A000-$BFFF. Pierwszy zapis (i właściwie każdy kolejny też) do $D500-$D5FF odłącza mapowanie obszaru $A000-$BFFF.

i teraz kilka uwag:

- Po wystartowaniu i wyłączeniu carta (write to $d5xx,  RD5=0) nie ma możliwości jego ponownego włączenia. (tylko wyłączenie zasilania)

- każdy zapis do $d5xx powoduje zwiększenie wartości licznika, nie ma jednak możliwości określenia (odczytania) wartości tego licznika. Program musi liczyć ile razy dokonał zapisów do $d5xx aby określić numer aktualnie mapowanego sektora w obszar $d500-$d5ff. Nie ma możliwości zerowania tego licznika ani ustawiania konkretnej wartości. Więc aby wrócić do sektorów o niższych numerach należy dokonać przepełnienia licznika tak aby zaczął liczyć od zera.

- AST multi-cartridge nie będzie działał np. ze Sparta DOS X ponieważ próbuje przejąć dla siebie cały obszar $D500-$D5FF.

- AST multi-cartridge teoretycznie może adresować 256 sektorów po 256 bajtów każdy, jednak w posiadanym przeze mnie egzemplarzu linia AD7 nie była podłączona użyty EPROM miał wielkość 32K.

Mam nadzieję iż wszystko wyjaśniłem i teraz trzeba tylko chętnego aby dopisał emulację tego carta do A800-a8cas ;) 

Na koniec link do zawartości pamięci EPROM, obraz do pobrania tutaj: AST Multi-cartridge EPROM image.

pozdrawiam
Seban

Wow! co za tempo pracy :) jestem w szoku! :) Dzięki za dopisanie wsparcia dla tego carta dla Atari800 :) Razem z obsługą systemów turbo robi się całkiem ciekawą opcją :)

To ja się jeszcze uśmiechnę do Ciebie o wsparcie dla jednego typu carta :) Mam wypożyczony od Dely-ego taki cart 'Turbo-HIT', zrobiłem dump i zrysowałem SCH. Założę oddzielny wątek może aby tu śmietnika nie robić. Cart jest prostszy od tego AST. Każde odwołanie do $D5xx przełączają banki po 8k w obszarze $a000-$bfff. Piąte odwołanie wyłącza cart całkowicie (do czasu wciśnięcia przycisku w obudowie carta lub ponownego włączenia zasilania). Ale dokładnie to opiszę niebawem w oddzielnym wątku :)

Do tej pory nie udostępniałem informacji o AST mutli-cartridge bo nikt nie był zainteresowany za bardzo zawartością i schematem ;) I do tego nie było tego jak uruchomić na żadnym emu. Mi się nie chciało grzebać w kodzie i dostosować ten obraz carta np. do uruchomienia go np. z pamięci dodatkowej (130XE wymagane)

A co ilości wersji Multi-Cartridge to zupełnie się nie orientuję. Tylko dzięki PET-owi udało mi się wypożyczyć zarówno magnetofon jak i ten cart. Nikt inny nie posiadał tego w swoich zbiorach, a nawet jak posiadał to pewnie ze strachu przed możliwością rozkręcenia nie przyznał się do tego :)

Cart który wypożyczyłem od PET-a wygląda tak:

menu AST Multi Cartrige:

Hej!

oryginał skanował PET linki były wcześniej w tym wątku, ale już są nieaktualne. Wtedy sobie to zgrałem, do pobrania tutaj:

AST Multi Cartridgde Manual

pozdrawiam
Seban