jellonek zmiescisz, tylko boje sie ze Ty chcialbys te animacjie realtime przesylac klatka po klatce do pamieci tej dopałki podczas gry

ciekawe jaki koszt byłby takiej dopałki gdyby ktos chciał ją zbudować w latach 80-tych, uwzgledniajac oczywiscie owczesne podzespoly, jesli mozliwe jest przyrownanie obecnie uzytych z wystepujacymi wowczas

Odpowiadam na dwa pytania, które na szybko wyłowiłem :

buforowanie - tak, są 4 strony po 128KB z których jedna może być widoczna na ekranie a na drugiej można w tym czasie rysować. (oczywiście programista ma tu pełen wybór)

blitter: ma tylko copy, dorobienie jakichś innych operacji nie byłoby duzym problemem. Oczywiście uwzględniany jest kolor przeźroczystości, tzn. kiedy bajt w pamięci vram jest równy zero wówczas wyświetlany jest normalny playfield. Dodatkowo, gdy bajt w vram równy jest 255 wówczas wyświetlany jest playfield ale w palecie kolorów spriteów. Umożliwia to tworzenie np. cieni. Podczas kopiowania możliwa jest podmiana tylko części bitów vram dzięki czemu można uzyskać różne kolory spritea bez zmiany jego definicji w pamięci.

Do piątku będzie polska dokumentacja - będę pisał ją w pracy :)

Edit: czas transferu 1 ekranu (powiedzmy 128KB chociaż tak naprawdę około 100) z pamięci atari do rozszerzenia można sobie obliczyć. Aby przesłać cały obraz wystarczy 128x1024xSTA $d608. Reszta zależy od pętli, która to obsługuje.

A ja tylko mam pytanie... Kiedyś pojawił się pomysł podłączenia do Atarki sprzętowego dekodera MP3, którym sterowałby Maluch, mielibyśmy playery, itp... Pomysł się nie przyjął z racji jego "bezduszności". A czym się różnić będzie to rozwiązanie poza tym, że jedynie zastosowaniem (tu grafika, tam dźwięk)? Podłączyć można o wiele więcej gorszych lub lepszych układów i uzyskać jeszcze wyższe rozdzielczości, więcej kolorów, itp... Ale, czy to troche nie sytuacja jak z PC? Dla mnie dema mają sens, gdy jest jasno wytyczona granica sprzętowa i dlatego uważam, że w przypadku PC ten sens jest troche zachwiany (kolejne dema wymagały lepszych procków, kart grafiki, itp.) Czy tu nie będzie podobnie? Ot... Atari potrafi tyle ile potrafi, podłączymy do niego super układ, który Atari wysteruje, załaduje dane do jego pamięci i na którym wyświetlimy sobie to czy tamto... Ale? No właśnie... Kawał dobrej roboty, ale mam wątpliwości. Piszę to jako "szary user" ;) Albo... Hipotetyczny Mortal Kombat na to rozwiązanie...   Tylko, że... To nie Atari wyświetli grafikę, a skoro nie, to po co wyważać otwarte drzwi i nie odpalić sobie MK na Amidze? Chodzi mi też o pojęcie satysfakcji... Gdy zobaczyłem piękną i w pełni Atarowską grafikę Getrisa, to było to! A tu 256 kolorów, na innym wyjściu i Atarka dodana na doczepkę by załadować dane i nacisnąć "trigger" do wyświelenia? Hmmm...

każdy powie to - co uważa, lecz - w chwili, gdy prototyp działa - myśle, że marudzić nie wypada :P:) - dla mnie; to jednak nadal Atari - przynajmniej do czasu - w którym udaje sie to "upchać" pod maską :) .hehe

Ciekawe, czy użytkownicy C64 mają dylemat pt.: "Po kiego wymyślono Super CPU".

Powiem tylko o tym - co miałem okazję widzieć nie raz u YerzmYeYa - Spectrum - na "wzór" C-one na płycie AT itd. Ktoś powie, - eeeeeee - to nie spec. No ale cóż. Włączasz to to, emuluje sprzętowo 5, czy 6 modeli speca, odpalisz na tym zdecydowanie najwięcej prod., - niczego więcej nie potrzeba. A dopalony komp /(atari)/ - przy dotychczasowym zachowaniu zgodności w dół (biorąc pod uwage obecne dopalatory) - jest dobrym narzędziem udostępniającym możliwość sprawdzenia tego, czego się nawet na emulatorze, czy zlocie zbieraczy (modułów ROM :)  ) nie zobaczy :).

Genialny pomysł na uwalenie tej karty, gratuluję. :>

Stary, przecież nikt ci tego nie zabrania.

Chodzi mi o to, że pies z kulawą nogą sobie tego nie założy w Atari (za 300 złotych), skoro będzie się można pobawić tym na emulcu (za darmo), a soft nie powstanie, bo pisać tylko pod emulator nie ma sensu. Takie małe błędne kółko, dzięki któremu idea sobie cichutko zemrze.

Stereo POKEY się nie liczy - najpierw były komputery z dwoma Pokeyami, a potem dopiero emulator to naśladował (zresztą robi to kiepsko). A co do twardego dysku, to przecież żaden emulator twardego dysku nie emuluje.

mapa kolorów:

są 2 tryby:

jeden dzieli ekran na kwadraty o wielkości 4x4 pixele
drugi dzieli ekran na kwadraty 8x8 pixeli

mapa kolorów jest definiowana przez pamięć vram nie wyświetlaną jako zwykły overlay ale dzięki zachowaniu identycznej organizacji (każda linia co 512 bajtów) można na niej wykonywać te same operacje fill i blittera.

Szerokość mapy kolorów (w bajtach) wynosi 128 na linię, wysokość mapy kolorów w liniach wynosi 64 linie czyli jej całkowita wielkość 128x64 = 8192 bajtów.

Położenie mapy kolorów względem ekranu definiuje się poprzez rejestry skrollingu poziomego i pionowego - można przesuwać wyświetlane okno po całym tym obszarze - po wyjściu poza jego brzeg następuje "zwinięcie" do początku. Przesuwanie możliwe jest z rozdzielczością 1 pixela.

Każdy bajt mapy kolorów decyduje o następujących parametrach kwadratu 8x8 lub 4x4

5 bitów: 1 z 32 zestawów kolorów PLAYFIELD PF0, PF1, PF2 i PF3
1 bit: zmiana rozdzielczości z na hi-res lub odwrotnie
2 bity: priorytet overlaya względem playfield.

Pamięć mapy koloru jest stronicowana - 16 stron jest dostępnych.

Jacques - jak pisalem - Ty masz racje i Oni ma racje i Ja tez mam racje :)
W dzisiejszych czasach kazdy moze sobie zaprojektowac i wykonac 8-bitowy komputer bez zadnego problemu. Zupelnie nowy i zupelnie dopalony. Nie powiem, ze to zadna sztuka, ale jest wykonalne. Moze tez tworczo rozwinac istniejacy komputer z lat 80-tych. I to wlasnie robia nasi "herosi lutownicy" ;)
Nie jest to stare dobre Atari, tylko kolejny stopien ewolucji. Taka zabawa. Oczywiscie mozna powiedziec, ze kolejnym stopniew w rozwoju Atari bylo ST, ale chodzi o ZABAWE i o TWORZENIE.
Ortodoksi zostana przy golym Atari i produkcjach nie wymagajacych nawet rozszerzonego ramu. Tez mam tylko nadzieje, ze produkcje na gole Atari beda dalej powstawac.
Na mojej lawie jest miejsce dla kazdego sprzetu Atari.
I mysle, ze tak jak ja wiekszosc ludzi chetnie pobawi sie kazda wersja Atari: i oryginalna i dopalona.

Co do uproszczonego argumentu, "byle sie miescilo pod maska Atari" to juz przegiecie... Popatrzcie na MiniMAC'a - mysle, ze wlazlby pod maske Atari :)

hmm, przymierzam się do kupna wypasionej atarki od kolegi Lotharka.. i jeszcze gdyby była taka dopałka?
:)

ups - to faktycznie moze byc problem.. Elc - podlinkuj ze jakie lepsze foty??

Myślę, że o emulację tego rozszerzenia (dokładniej jej brak) możemy być spokojni, gdyż pełna emulacja umożliwiająca programową modyfikację działania wewnętrznego układu (gdzie można np. przeprogramować blitter w koprocesor) jest delikatnie mówiąc praktycznie niemożliwa. A przynajmniej wątpie żeby znalazł się ktoś na tyle zdeterminowany, żeby doczepić to do atari800, skoro nie pojawiła się nawet jeszcze tak upragniona emulacja 65c816 (nie licząc ultraXE, który doprowadza mnie swoją topornością do pasji :) )