Co do stosu - zgoda, co do strony zerowej - niekoniecznie. Można teoretycznie udostępnić wątkom pewną przestrzeń strony zerowej bez przerzucania jej, albo też większą z przerzucaniem. Przerwania w praktyce musiałby być rzeczywiście wyłączone dla wątku.

Istnieje możliwość podzielenia stosu na części - bez konieczności buforowania go - mam tu na myśli zarządzanie wskaźnikiem stosu (rozkazy TXS, TSX). Ma to sen o tyle, że programy raczej nie korzystają zbyt intensywnie z zagnieżdżeń. Dla paru wykonywanych programów ma to sens, a najlepszym rozwiązaniem jest hybrydowe, czyli do momentu gdy pula stosu $100 bajtów wystarcza można na nim ciągnąć parę stosów dla zadań, a po przekroczeniu tego zakresu zarządzać poprzez buforowanie. Wydaje się to być optymalnym rozwiązaniem.

Problem polega na tym, że przynajmniej na 6502 rozkazy w trybie pośrednim indeksowanym są dosyć powszechnie używane i funkcjonalne, a zatem rezygnacja z tego trybu byłaby moim zdaniem b. dużym ograniczeniem.

Po zastanowieniu doszedłem też do wniosku, że emulacja kodu 6502 nie byłaby aż tak wolna, jak pierwotnie to wcześniej określiłem. Można napisać szybki kod, odrzucający wstępnie przypadek przekroczenia zakresu i wogóle operować na offsecie strony, a nie pełnym słowie.

Istnieje też inna propozycja założeń - bez ochrony wielu elementów, ale puszczona na max. prędkości. Może będzie okazja później o tym coś napisać, jeśli będzie takie zainteresowanie.

a może by rzucić się tak nieco w stronę tego Lunixa, czy jak mu tam? ;)

Jeśli zamierzasz robić coś w rodzaju GEOS-a (a zdaje się, że pamiętam taką wzmiankę), to możesz pójść na kompromis. To znaczy, zachować możliwość korzystania na raz z paru programów ale bez wywłaszczania. Nie wiem, jak się to nazywa po polsku, ale po angielsku to jest cooperative multitasking. Dobrym przykładem jest np. Geneva na Atari ST. Działa to całkiem dobrze i daje bardzo duże złudzenie rzeczywistego multitaskingu, póki, oczywiście, nie zapuścisz pętli w rodzaju

jmp *

Działa to na zasadzie pętli zdarzeń, która jest w środku managera aplikacji. Zakłada się, że każdy program czeka na jakieś zdarzenie (w rodzaju: naciśnięcie klawisza, kliknięcie na element okna, upływ określonej ilości czasu, wybranie czegoś z menu, określone ruchy myszą - wejście w zdefiniowany obszar albo wyjście z niego - itp.), reaguje na nie, a potem z powrotem wraca do czekania.

W takim układzie zadanie podziału czasu pomiędzy "procesy" może spełniać pętla zdarzeń. W chwili, kiedy program zadaje jej oczekiwanie na np. naciśnięcie klawisza, a żaden klawisz naciśnięty nie jest, pętla spokojnie może oddać czas do innego programu, który czeka na inne wydarzenie, a to w międzyczasie wystąpiło (np. upływ zadanej ilości czasu).

Efektem jest, jak napisałem powyżej, dość dobre złudzenie wieloprocesowości, a przy tym łatwiejsza jest synchronizacja wszystkich zadań, no i scheduler powieszony na przerwaniu VBL nie zabiera czasu, bo go nie ma wcale.

Kurcze, ale żeście się rozwinęli...

Po pierwsze, to po polsku ?multitasking? to "wielozadaniowość", czyli uruchamianie wielu aplikacji na raz. Nie koniecznie wiąże się to z jakąkolwiek architekturą sprzętową, można to zrobić ?lajtowo? - wystarczy, żeby można było uruchamiać kilka aplikacji na raz.

Ochrona pamięci ? super, ale o ile dobrze się orientuję, Amiga tego nie miała (500, 600), i żyła.

Współdzielenie zasobów ? no to właśnie o to by chodziło w tym projekcie pewnie.

?Ręczne przełączanie między zadaniami? ? jeśli tylko o to chodzi, to takie coś to już prawie było na Atari ? patrz soft z Avalonu - można było mieć jakiś kalkulator, notatnik, debugger i system jednocześnie w pamięci.

Co do realnych rozwiązań, to nawet coś takiego jest na nasze skromne 65C02 - Contiki.

http://en.wikipedia.org/wiki/Contiki
http://www.sics.se/~adam/contiki/index.html

Pozdro

Oczywiście... że nie. Ale ktoś tam się tym zajmuje i pewnie jesli kto chetny to można się podłączyć do projektu. Z tego co widze, to jest zresztą na SourceForge'u.

Port Atarowski jest troche biednawy, ale to w koncu tylko 400kb kodu w C (wersja międzyplatformowa). Mam w programach pojedyncze moduły tej wielkosci... Jesli komus by zalezalo na takim systemie, prawdziwy port c64 -> atari nie powinien byc niczym trudnym.

Pozdro