Ja mam po prostu kabel USB-C na DIN7 :) Najbardziej uniwersalne rozwiązanie.

Dostępny w cenie 1zł na aliexpress od bardzo wielu dostawców. Nie uważam tego za jakikolwiek argument tym bardziej, że IC jest opcjonalny.

Wymagane tylko w sytuacji, gdy chcemy mieć napięcie > niż 5V aby urządzenie dostało od razu to właściwe. W przypadku 5V to zbędne. MOSFET był w planie, ale gotowe decoy z tym scalakiem, dostepne na ali, zazwyczaj go w ogóle nie dają.

Jak zapewne doczytałeś, wersja biedna ma taką opcję. IC jest opcjonalny. W zasadzie jest tam tylko po to, że mam ładowarkę, która odmawia zasilania bez niego (wyłaczy się po kilku sek). Jeśli go wylutujesz,  90% ładowarek nie będzie widziało różnicy.

Wersja z GH pokazuje "wersję", w której zamiast bezpiecznika jest 0R, ponieważ nie podpinam tam ładowarki do akumulatorów od dziadka, a poprawną i markową ładowarkę. Nie muszę się przejmować nadmiarem prądu, tym przejmuje się ładowarka.

Kondensator jest w specyfikacji IC. Działa bez niego równie dobrze.

Ochrony przed uszkodzoną lub błędnie wykonaną ładowarką. Mam jedną ładowarkę USB-C która daje od razu 12V (pochodzi od elektronarzędzia, jakiś kretyn wykorzystał ten sam port do ładowania wkrętarki).

Nie ma on znaczenia, dostatecznie dobrym bezpiecznikiem jest użycie *słabej* ładowarki, 5-10W. Bezpiecznik jest opcjonalny, sam go nie używam. Jest tam tylko dlatego, że było miejsce.

Dzięki, ale nie przewiduję wersji 2, szczególnie, że nikt poza mną tego raczej nie użyje. Natomiast można forkować.

Na marginesie: a kto będzie aprobował i dlaczego to dla mnie niby ważne?

Na wypadek, gdyby ktokolwiek bez minimum potrzebnej wiedzy użył (i zrobił sobie krzywdę) wypadałoby to przewidzieć i dodać jakąś uwagę typu "strzeż się, nie ponoszę odpowiedzialności ze względu na to i tamto, bo... i ponieważ...". To zwykła uprzejmość do świrów o podobnych zainteresowaniach ;)

Ja tam nie wiem kto będzie aprobował. Pewnie kto chce to zaaprobuje :D

Ja także nie wiem dlaczego to dla Ciebie ważne. Skoro podzieliłeś się swoim rozwiązaniem z innymi to pewnie w jakimś stopniu jest to dla Ciebie istotne. Ze swojej strony dziękuję za włożony trud, pomimo tego, że dla mnie święty jest DIN to z ciekawością patrzę na inne rozwiązania.

Nie użyje. Wymagane jest wyprodukowanie stosownego PCB, posiadanie drukarki, w naszym wieku też mikroskopu, i samodzielne złożenie, co wymaga niezłych umiejętności i warsztatu. To powoduje, że przeciętny suweren sceny retro tego nie zrobi. Ba, sam fakt, że wylutowanie oryginału jest nietrywialnym zagadnieniem, jest dostatecznie blokujący.

Świry o podobnych zainteresowaniach będą doskonale wiedzieli jaką krzywdę mogą sobie zrobić. Jaszcze raz, bo w ostatnich 10 latach sceny retro może to nie być jasne: ani tego nie sprzedaje, ani tego nie produkuje ani nie mam zamiaru tego robić w przyszłości. Masz pliki, zrób se sam. To dostatecznie redukuje niebezpieczeństwo zrobienia sobie krzywdy. Ponadto liczę na to, że każdy sobie wyforkuje i pozmienia co chce i jak chce. Po to jest OH. Spora część pracy jest wykonana, np. prawidłowe wymiary czy wydruk 3D są gotowe. Potrzebujesz wsadzić inny zestaw elementów? Ależ proszę!

Właśnie jestem ciekaw kto. Widocznie dużo się pozmieniało od mojej ostatnie wizyty.

Nie, podzieliłem się z zupełnie innej przyczyny. Ja najzwyczajniej lubię się dzielić.

W tym projekcie raczej nie chodzi o sytuację, że ktoś chce usunąć DIN i wstawić USB-C, tylko gdy z jakichś przyczyn nie ma żadnego portu zasilania i ewentualnie można wtedy wstawić USB-C.

Z tą krytyką to jest niestety trochę przykre, że człowiek chce się czymś podzielić, a potem wychodzi jak zwykle. Dlatego ja częścią rzeczy, które oceniam na mniej dopracowane, a nie mam ochoty ich szlifować, się nie dzielę, żeby nie władować się w taką matnię jak tutaj. Mam np. wiele "demosystemów" których nie ukrywam przed światem, ale nie puszczam, bo nie chce mi się ich dokumentować, a potem obrywać, że coś działa nieintuicyjnie. To są jednak projekty softwarowe, które niczego nie zepsują. Jeśli chodzi o zasilanie, którym można upalić sobie komputer, to kwestia jest poważniejsza. Nie jestem pewien, czy założenie, że nikt, kto mógłby sobie zrobić krzywdę, nie da rady tego zrobić, jest słuszne - ludzie bywają uparci z umiejętnościami niekorespondującymi z samooceną.

Z drugiej strony, widzę na repo licencję MIT, więc "THE SOFTWARE IS PROVIDED "AS IS", WITHOUT WARRANTY OF ANY KIND" :)

Bezpośrednie połączenie DIN-USB zapewnia bezpośrednie trafienie do Atari tego, co wyprodukuje ładowarka. Czyli w niesprzyjających warunkach dużo więcej woltażu, niż Atari potrzebuje. Dokładając do tego niezaprzeczalny fakt, że spora część ładowarek (o ile nie większość tanich) powinna mieć zakaz sprzedaży ze względu na marną konstrukcję (polecam kanał na YT DiodeGoneWild), to ładujemy się (nomen omen) potencjalnie w spore kłopoty.

Nabyłem leciwe 800xl, które ktoś przerobił tak, że wlutował kabel wraz z ładowarką od komórki, która stała się integralną częścią zestawu, dyndającą na kablu :) No bo daje 5v i komp działa - taka odpowiedź na pytanie czemu tak :)

Stary, oryginalny zasilacz dwa razy uwalił mi pamięć w 800XL. Nie polecam takiego stylu życia.

W starych zasilaczach koroduje połączenie lutowane na nóżkach stabilizatora 5V. To jest właściwie jedyna i bardzo drobna powtarzalna usterka, ale ponieważ te zasilacze są zalane żywicą, to nie da się tego ani zdiagnozować, ani naprawić, ani prewencyjnie zapobiegać. Gdyby te zasilacze były rozbieralne, to wystarczyło by poprawić luty świeże, ewentualnie wymienić drobnicę za grosze jeśli coś skorodowane jest już mocno (stabilizator, rezystory, kondensatory) i te zasilacze mogły by działać na wieki. Niestety zalanie żywicą powoduje, że wszystko się nadaje do śmietnika.

Jeśli skoroduje ta masowa nóżka od stabilizatora, to robi się tam duża rezystancja, powodując podniesienie napięcia wyjściowego i wtedy uszkodzeniu może ulec praktycznie każdy scalak w Atari, bo każdy dostaje napięcie za wysokie.

Ja miałem swój zasilacz jeszcze z dzieciństwa, zawsze zadbany, przechowywany w dobrych pokojowych warunkach i myślałem, że nic go nie czeka. Niestety pewnego dnia Atari przestało działać. Pomierzyłem napięcie z zasilacza i na szczęście było niższe od 5V i to było powodem niedziałania. Skorodowało gdzieś indziej niż na nóżce masowej stabilizatora, dzięki czemu nic poza zasilaczem się nie uszkodziło.
Od tego czasu nie używam już oryginalnych zasilaczy od Atari i nikomu nie polecam, bo to nie jest pytanie czy się taki zasilacz uszkodzi, tylko kiedy się uszkodzi i jakie straty wyrządzi. WYjątek stanowi jeden model rozbieralny, można go wyserwisować ładnie i używać.

Polecam jakiekolwiek markowe zasilacze od np. routerów itp. Różne ładowarki od telefonów też mogą być, bo współczesne dają zwykle 1A lub więcej, więc są wystarczające. Ale też niech będą markowe te ładowarki, bo tania chińszczyzna, to ja miałem raz taką ładowarkę, że nagle w niej coś strzeliło głośnym hukiem, a na wyjściu pojawiło się sieciowe 230V:-) Na szczęście ładowarka ta zasilała tylko lampki choinkowe, które pstryknęły tylko rozpryskującym się plastikiem diody LED:-) Nie polecam wpuścić 230V do Atari.
Można sobie uciąć kabel z DIN-em od oryginalnego zasilacza i wlutować do nowego, wtedy ma bardziej epokowy feeling:-) Ja tak mam - zasilacza nie widzę, bo jest pod biurkiem, a na wierzchu mam swój stary kabel od oryginalnego zasilacza, więc czuję się jak na swoim starym oryginalnym, a jestem bezpieczny:-)

@dely - Ładowarki USB-C z PD stosuje się do ładowania drogich telefonów i laptopów i jakoś nic się nie dzieje :)

SIO jest też protoplastą SCSI. Ale jest lepsze, bo łańcuch działa bez terminatora oraz obsługuje urządzenia analogowe, bez sztywnego ID. Jest to też serial, do czego SCSI doszło znacznie później. Akronim baardzo podobny - SIo -->> ScsI.

To tyle na dziś.