Tradycyjnie RAM dysk to nieco inna rzecz. Jest to wirtualny dysk w pamięci RAM komputera.

To o czym piszesz to jest dysk oparty o pamięć DRAM, podtrzymywany bateryjnie jeśli ma być trwały. Nie wiem jak kuzyn kolegi to zrobił sam, ale kiedyś był do kupienia takie karty na PCI: https://www.newegg.com/gigabyte-gc-ramd … 6815168001 Obecnie, przy szybkich interfejsach NVMe prawdopodobnie jest to bardzo mało używane. W konsumenckich dyskach NVMe osiągane są transfery między 6-7GB/s. Więc jak weźmiesz kilka takich dysków i połączysz w RAIDa to dochodzisz do prędkości DRAM przy o kilka rzędów wielkości niższej cenie per GB. Jedyne w czym DRAM bije to rozwiązanie to random access, ale jak zastosujesz nieco droższe dyski Optane od Intela to to też przestaje być tak dużym problemem, tyle że już nie będzie aż tak opłacalne (ale nadal) vs. DRAM-dysk.

Zajrzyj do linku który wstawiłem - jest tam na karcie spora bateria czy też akumulator. Dyski SSD mają po kilka GB DRAM nie tylko jako cache, ale trzymają tam przykładowo tablicę wskazująca gdzie fizycznie jest zapisany logiczny sektor. Taka tablica ma mniej więcej wielkość 1GB per 1TB pojemności dysku, a są już w sprzedaży dyski 15TB. W momencie utraty zasilania, trzeba tą tablicę zapisać na media. Nie wiem jak w dyskach 15TB, ale w dyskach do 8TB (takie widziałem), jako zasilanie awaryjne jest spory kondensator - i to wystarcza na ten moment żeby wszelkie dane zapisać. Tak więc tak, były takie kart z podtrzymywaniem bateryjnym.

Nie wiedziałem, że powstało tego typu rozwiązanie, także dziękuję za te informacje. W sieci jest dostępne sporo informacji w tym instrukcja obsługi.

W tamtym czasie nie było jeszcze złącza SATA, lub dopiero co zostało opracowane (ok. 2000 r.), na pewno nie było go na dostępnych płytach głównych, więc musiało chodzić o złącze IDE, później zwane PATA.

Co do rozwiązania software-owego, to ma tę zaletę, że wykorzystujemy pamięć zainstalowaną w komputerze, którą w każdej chwili możemy zwolnić i wykorzystać w tradycyjny sposób, dane możemy na ten czas przechować zapisane jako image na dysku komputera, po czym je przywrócić. Minusem jest to, że pamięć w żaden sposób nie jest podtrzymywana po odłączeniu zasilania Szkoda, że w rozwiązaniu sprzętowym akumulator nie starcza na długo, gdyby nie to byłby to 100%, bardzo szybki zamiennik dysku SATA.

Być może byłoby możliwe skonstruowanie karty, która podtrzymywałaby pamięć zamontowaną na płycie głównej? Takie rozwiązanie łączyłoby zalety obydwu rozwiązań. Nie dałoby się tylko przełożyć pamięci z danymi do drugiego komputera. Zostałoby niewykorzystane złącze SATA.

Być może dzisiejsze "dyski" są do większości zastosowań wystarczająco szybkie, jednak z definicji nie będę szybsze niż pamięć RAM. Nie każdy też posiada nowe szybkie dyski, mnie zależy na pojemności więc wybrałem tradycyjny dysk HD. Programowo zyskuję dodatkowa pojemność i szybkość "gratis", w ten sposób mogę też odciążyć dysk.

Przez czas kiedy używam wirtualnego napędu (już kilka miesięcy) trzy razy zdarzyło mi się, że jak przypuszczam zabrakło pamięci dla grafiki, bo okienka stały się czarne, dwa razy dane udało mi się zapisać, raz niestety komputer się zrestartował i zawartość dysku zniknęła. Także jest ryzyko, ale warte świeczki.

Do takich rzeczy fajny byłby RAM-dysk w stylu amigowym - bez deklarowanej pojemności, dynamiczny, zużywający tyle pamięci ile akurat potrzeba.

QTZ: ram podtrzymywany już teoretycznie masz, jak używasz sleep mode.

Co do ramdysków używanych przy kompilacji, to wydaje mi się że odpowiednio skonfigurowany cache dysku może być prawie tak samo efektywny.

Sleep mode jest też w stacjonarnych sprzętach. Dokładasz do tego UPS i załatwione :)

W czasach dysków NVMe to trochę sztuka dla sztuki. Jak wiele innych rzeczy oczywiście.

Zazwyczaj zapycha się na pliku wymiany. Dyski NVMe podłączane przez złącze PCI (to ważne - te przez eSata są wolniejsze - przepychanie danych) są znacznie szybsze od zwykłych dysków, ale pamiętajmy też, że nadal są to nośniki danych o takiej strukturze zapisów flash, czyli ograniczona liczba cykli zapisu, a działając jako RAM tych zapisów byłoby wielokrotnie więcej niż jakiekolwiek dane na dysku.

Bo nie może. Plik wymiany ma właśnie zwalniać RAM. Nie pamiętam już, czy plik wymiany może być 2 lub 4 krotnie większy od RAM, czy mniejszy - dawno to było. Przypuszczam, że ta wielkość dotyczy obecnie wątków procesora, albo fizycznych rdzeni. Trzeba by poszukać - więcej i tak nie obsłuży. Za to można w opcjach (nie pamiętam jak, ostatnio to ustawiałem wieki temu, nie wiem, chyba pod XP) od jakiej zajętości RAM ma bardziej zważać na wymianę danych z dyskiem.

W Windows też się tak ustawia i z tego co pamiętam, zaleca się 2x większy niż RAM.

W sumie racja. To mi przypomniało, że kiedyś często widywałem na forach pytania o wielkość partycji swap i było zawsze multum teorii. Nie wiem skąd mi się więc wzięła ta dwukrotność, osobiście od lat nie zakładam swap'a (a nie mam jakichś bajońskich ilości RAMu) i nie planuję tego zmieniać.

Kiedyś w linuksie i windows ustawiałem swap o wielkości 2xRAM obecnie 1xRAM ale tylko na systemach gdzie oprogramowanie wymaga przestrzeni wymiany do poprawnego działania. W większości przypadków swap jest zbędny.