No właśnie: też się dołączam do pytania i prosił bym w miarę możliwości o odpowiedź szerszą: tzn. interesuje mnie jakie konfiguracje pamięci robią jaki problem.

Pytam dlatego, że mam STE z 4MB i nie natknąłem się na żaden problem z tym związany.

Natomiast mam też STFM rozszerzony do 2MB właśnie w taki sposób, że te 2MB dostępne jest w całości w banku 0, a bank 1 jest pusty. No i na tym STFM trafiłem jakąś starą grę, która wywalała bomby i pamiętam, że sprawdzałem wtedy, że oznaczały one jakiś problem z adresowaniem i logicznie wynikało z tego, że kłopot jest w tym, że gra próbuje adresować bank 1, bo widziała, że jest więcej niż 512kB, więc jakby zakładała obecność dalszej pamięci w banku 1. Niestety z powodu, że nie było to dla mnie ważne, nie pamiętam co to była za gra...

Robiłem też testy na STE i wkładałem w różnych konfiguracjach pamięci SIMM 1MB oraz 256kB. Mieszałem je ze sobą, zostawiałem puste sloty itp. Przetestowałem wszystkie konfiguracje i wyciągnąłem wnioski, że żeby wszystko śmigało, to trzeba mieć obsadzone wszystkie 4 sloty i to równymi pamięciami co do wielkości. Jeżeli wsadziło się nierówne wielkości w bank 0 i bank 1 (oczywiście parami), robiąc np. konfigurację 2.5MB, to niektóre programy diagnostyczne rozpoznawały i testowały tą pamięć poprawnie jako 2.5MB, ale niektóre pokazywały, że jest 4MB, po czym oczywiście szły w maliny na testach tej pamięci, której nie było. Dokładnie ten sam efekt miałem przy obsadzonym tylko jednym banku 2MB. Dlatego myślę, że sposób rozpoznawania ilości RAM przez różne gry i programy jest czasem dobry, a czasem "patenciarski" i żeby każdy z tych sposobów zadziałał, to trzeba mieć równo w bankach. Pewnie stosowano uproszczenia w grach i przykładowo ktoś odczytywał z TOSu informację ile jest ramu tylko po to, żeby stwierdzić czy jest 520ST czy 1040ST. Jak więcej niż 512kB, to znaczy że 1040ST i jazda z adresowaniem pamięci, której nie ma, bo np. jest 2MB. Ale to tak jak mówię moje domysły na podstawie kilku eksperymentów.

Co do konfiguracji 2.5MB, to system wykrywa ją jako 4MB, i tyle mówi programom które korzystają z systemu. W momencie w którym system przydzieli zakres którego fizycznie nie ma - program się wywala. Można to obejść prostym programikiem, który informuje system że pamięci jest mniej niż mu się wydaje. Niektóre programy testujące potrafią to wykryć, dlatego poprawnie raportują 2.5MB.

Róznica pomiędzy 2MB a 4MB najprawdopodobniej objawia się w driverze dysku twardego. Tenże widząc więcej pamięci, alokuje sobie trochę więcej pamięci na bufory, niestety robi to pod adresami które źle napisane gry i dema używają i to powoduje że całość się sypie. Na szczęście takie programy są nieliczne, a większość została spatchowana.

Nie znalazłem takich, albo jeszcze nie trafiłem. Ale dla spraw domniemanych nie zadawałbym sobie tyle trudu ;)

Dobra, więc temat przełącznika RAMu na razie odpuszczam, włożę 4MB i zobaczę co się będzie działo. Swoją drogą dopiero teraz dowiedziałem się czemu jako dziecko nie mogłem na swoim STE zagrać w Arkanoid I (obecnie istnieje spatchowana wersja, która działa na TOSie 1.06/1.62 jak i 2.06).

Adam, rozwiń temat, bo według mnie mocno się mylisz... Szczególnie przy kodowaniu na A8.

Bartek, dzięki za ten opis. Pominąłeś konfigurację ST(FM) z 2MB. Co o tym sądzisz/wiesz? Będzie obowiązywał ten sam Twój opis, który dałeś do STE 2MB?
Mam taką konfiguracje u siebie w 520STFM, no i z racji, że rozszerzenie jest i działa, a kabli jest tam cała masa, to zastanawiam się czy tak zostawić, czy dokładać drugie 2MB, czy może wyrzucić całość tego co jest i zrobić bardziej współczesne rozszerzenie 1MB lub 4MB z obsadzeniem obu banków. Chodzi mi o kompatybilność i bezproblemowe działanie większości gier z dyskietek. Z moich obserwacji wynika, że raczej wszystko na tym mi chodzi, ale trudno mówić o jakiejś statystyce, bo mam to Atari od kilku miesięcy, a równolegle mam STE z 4MB, więc tego STFM-a używałem raptem kilka razy w sumie...

No właśnie - wiem, że na dziewiczej płycie jest dużo łatwiej, dlatego nie chciało mi się tego ruszać, ale potrzebowałem opinii kogoś, kto siedzi bardziej w 16-bit, bo ja w tym dziale jestem dopiero od kilku miesięcy, więc siłą rzeczy za dużo jeszcze nie widziałem:-)
To moje rozszerzenie jest "z epoki", siedzi pod shifterem płytka, na której jest całe stado kości o łącznej pojemności 2MB, RAM na płycie (512kB) jest odłączony tylko, a te 2MB siedzi jako bank 0. Do tego kupa kabli, ale ładnie wszystko solidnie i profesjonalnie polutowane. Gdybym chciał dołożyć drugie 2MB, to musiał bym w tym celu skonstruować drugie osobne rozszerzenie, zmieścić to gdzieś, wpiąć się itd. - to by było bez sensu, już wtedy lepiej było by wyrzucić całkiem to wszystko i zrobić nowe mniejsze i współczesne rozszerzenie 4MB, ale to bezcelowe chyba jednak. Zostawiam jak jest.

Sikor, będę pamiętał i jak otworzę kiedyś tą Atarkę przy jakiejś okazji, to wrzucę zdjęcie tego rozszerzenia. Atarka jest poskładana, pozamykane ekrany ma, wszystko skręcone w komplecie, a do tego leży w kartonach z innymi kompami, bo na wierzchu trzymam tylko STE do bieżącego użytku. Za dużo mam tego sprzętu, więc nie jestem w stanie mieć wszystkiego pod ręką:-)

Co do tego mojego rozszerzenia jeszcze, to z głowy pamiętam i mogę powiedzieć jak wygląda mniej-więcej.
To jest płytka pod Shifterem, na tej płytce są jakieś chyba dwa bufory TTL i kilka kości DRAM w obudowach SIP (nie pamiętam ile i jakich tych kości, ale na pewno w obudowach SIP, bo pamiętam, że mnie to zaskoczyło). Do płytki jest wpięta taśma i przylutowana z drugiej strony do odpowiednich sygnałów przy oryginalnych pamięciach i MMU na płycie głównej. Rozszerzenie myślę, że jest z epoki właśnie ze względu na to, że zastosowano te kości SIP. Kilka miesięcy temu jak miałem rozebrane to Atari, to szukałem w necie podobnego rozszerzenia, bo sam byłem ciekaw co to za produkcja, ale nie znalazłem takiego nigdzie...

Włożyłem 4MB i śmiga, ale na razie przepartycjonowałem dysk i wrzucam na niego jego zawartość... leci przez Ghostlink @19200bps więc trochę to potrwa. Zdjąłem górę obudowy i dałem "biedactwu" wentylatorek na zasilacz, żeby się za bardzo nie zgrzał, bo do przesłania ma ze 30MB.

...to jest tak jak z wielozadaniowością w Windows 3.1 - niby była, ale programy same musiały zadbać o zwalnianie czasu procesora i zasobów i wzajemne przekazywanie sobie kontroli. Zarządzanie pamięcią jest wtedy, kiedy robi to system, a programu nie obchodzi obszar w którym zostaje ulokowany przez system. To że da się wczytać program do wskazanego obszaru pamięci i go stamtąd uruchomić to jeszcze nie zarządzanie pamięcią.

@Adam, a sparta dos X z jego konfiguratorem? I to też jest z epoki. Co do programów pod TOS - o ile pamiętam Calamus 1.09 nie był relokowalny, zajmował po prostu całą pamięć, przypuszczam że więcej takich programów by się znalazło. Ale nie zaśmiecajmy wątku.