No to taka chrześcijańska tradycja? W średniowieczu nikt nie pisał nowych książek (no, prawie), wszyscy przepisywali od innych, kompilowali i puszczali dalej? Lepiej niż Open Source (Open Text?), bo nie było nawet zwyczaju autora podawać (nawet siebie) totalne Public Domain?

Ale skryptor (czyli przepisujący mnich) g z tego miał i hał, gorzej niż pracownik bIedronki. Pół życia musiał nad knigą strawić i grosza nie widział. Za to przeor, czy inny tam balował, że hej? Wiadomo, czym wyżej w hierarhii tym więcej z tego miał?

Hmm, no książka skarg i zażaleń to jest właśnie Open Text. Niestety (?) ta forma twórczości odeszła chyba w niebyt razem z byłym ustrojem.

Reszta książek, z książeczką czekową na czele, może być wg. prawa zmieniana tylko przez autora. Czyli to nie jest Open Text. Autorem książeczki czekowej jest co prawda np. Państwowa Wytwórnia Papierów, ale to jej (książeczki) posiadacz wypełnia ją treścią; podobnie jak autorem szablonów Visual Basica jest M$ Gill, co jednak nie przeszkadza nazywac się autorami programów tym, którzy z tych szablonów korzystają.

Nie wiem, czy mozna powiedzieć, że benedyktyni przejawiali zamiłowanie do reprodukcji  :lol:  Z tego co wiem, benedyktyni rozmnażają się przez kooptację, a nie przez kopiowanie.

Mogę się z tym zgodzić, aczkolwiek przy wartości jego pracy to żarcie i dach nad głową, jest marnym wynagrodzeniem? To już niewolnicy w Rzymie mieli lepiej?

Mylisz się (gdzie twoja racja?), otóż przepisując ksiązki często kompilowano je z wielu dostępnych źródeł, nie bawiąc się podawaniem autorów (w sumie i tak teksty źródłowe nie były podpisywane, więc nawet trudno się dziwić). Oczywiście nie dotyczy to Biblii, której nie zmieniano (przynajmniej po ok. 7-8 wieku, bo wcześniej manipulowano czasem tekstem Nowego Testamentu).

Przepiszmy ich na assembler :)

@dely, ale co z tym wywiadem? Jest czy nie ma?

Halo! Mogę prosić o odpowiedź z poprzedniego mojego postu?

Prosić zawsze można - przepraszam, ale nie przeglądam wszystkich wątków. Sprawa Zientary i wywiadu była poruszana już tyle razy, że myślałem, że wszyscy wiedzą na czym stanęło. Otóż gdyby z tego wywiadu wyciąć wszystkie "Tak", "Nie", "Nie pamiętam" oraz "Nie zajmuję się od dawna Atari", to by chyba nic nie zostało. Niemniej byłem dosyć cierpliwy i przez jakiś miesiąc na GG ciągnąłem prawie, że monolog. Na koniec - widząc, że to do niczego nie prowadzi po prostu podziękowałem za poświęcony mi "czas". A, że w pewnym momencie zmieniłem niechcący dysk, to i te moje marne próby poszły w kosmos.

Być może nie umiałem zadawać pytań, a może po prostu p. Wojciech miał zły okres w życiu.

Dzięki za odpowiedź dely.
Coś mi mówi, że ta jego "niepamięć" akurat z czasu, gdy zajmował się Atari może być spowodowana podpisywaniem swoim nazwiskiem cudzych gier i zrzynaniem z obcych książek przy pisaniu własnych.

Przesadzacie. Z czegoś musiał przepisywać :) - przynajmniej trochę. Zresztą był inny koleś, który wydawał książki o językach programowania (na blachę), o którym się mówiło, że treścią książek są słowo w słowo przetłumaczone i następnie wydrukowane manuale dołączane do oprogramowania :). Z litości nie wymieniam nazwiska. A dla W.Ziętary epizod z Atari może był jedną z wielu dziwnych chałtur, jakie robił w życiu i naprawdę nie pamięta, ani nie ma żadnego sentymentu. TO było zresztą w innej Polsce.

moze po prostu nie ma ochoty rozmawiac. oczywiscie do wszystkiego mozna dorabiac historyjki :D