Jakubie Husaku - Twoje nazwisko jest mi znane od lat i szanuję, że ktoś tyle lat potrafi zajmować się komputerami i komputerową muzyką.

Odnośnie Twojego postu - nikt nikomu nie zabrania przyjechać z rodziną. Te osoby, które przyjeżdżają z rodzinami często również nie biorą pod uwagę wielu rzeczy - ot, chociażby Yerzmyey w pierwszym poście dał przykład (cytat: "już ze dwa lata temu jakiś kretyn narzekał, że zrobiłem na compo grę, której nie mógł pokazać synowi. Żałosne."). Jak widać Ty potrafisz przewidywać pewne rzeczy, wiesz co jest dla twojego dziecka dobre a co złe (lub ewentualnie nie jesteś przewrażliwionym rodzicem). Jednak wielu innych rodziców, co było zresztą opisywane nawet w prasowych felietonach, wprowadza wręcz dziecięcą dyktaturę - wszystko musi być dostosowywane pod dzieci, pod rodziny itd. A nie wszystko do dzieci pasuje. I cieszy mnie, że ktoś rozumie, że party nie powinno być dososowywane pod dzieci tylko na odwrót. A co do słowa "bachor" - wybacz, to kwestia podejścia, nie każdy musi lubić dzieci czy też je wielbić. Poza tym jeżeli myślę o przedszkolu gdzie biegają i hałasują dzieci, to myślę o dzieciach. Właściwy mały człowiek we właściwym miejscu. Gdyby podczas alkoholowej imprezy w pubie kręciły mi się jakieś irytujące (w danym miejscu) dzieci pod nogami - mówiłbym o kręcących się, irytujących bachorach. Bachor to bachor - jedni kochają dzieci, uwielbiają je, nazywają "pociechami", "szkrabami", "dzieciątkami", gaworzą mówiąc do nich i ustawiają wszystkich innych oraz całe swoje życie pod dzieci. Inni potrafią (co zresztą we wcześniejszych latach było normą) ustawić odpowiednio dzieci "pod siebie", żeby potrafiły zająć się sobą, nie przeszkadzały dorosłym i nie uczestniczyły w dorosłych spotkaniach. Trzeba wziąć pod uwagę nie tylko dobro dziecka na party ale też dobro innych uczestników. Namawiając wszystkich do przyjazdu z dziećmi trzeba się też liczyć, że gdy z wyjątku zrobi się regułę - z party zrobi się zbiegowisko dzieci (inaczej zachowuje się jeden przyprowadzony 10-latek, inaczej całe ich stado). Party to nie przedszkole ani nawet wystawa edukacyjna. Warto, żebyś też założył parę rzeczy - np. to, że nie każdy musi podzielać Twój pogląd dotyczący dzieci, że ja mam prawo nazywać bachory jak chcę (i nikogo nie obrażać, bo nie mówię o nikim konkretnym) i że naprawdę żadna z moich wypowiedzi nie dotyczyła Ciebie ani Twojego dziecka osobiście, wbrew temu co napisałeś.

Pozdr.

Nie mam co do tego wątpliwości, naprawdę :)

Chciałem tylko pokazać, że łatwo można kogoś w ten sposób nieświadomie i niechcący urazić czy dotknąć.

Reasumując - również jestem przeciw _zjazdom_ rodzinnym, chyba, że to Głuchołazy czy Fortyfication, gdzie jest z dzieciarami co robić.
Jednak również jestem pewien, że jeśli by ktoś powiedział "Robię Atari/C64/Amiga/ZXSpectrun/Amstrad/Party rodzinne, przyjeżdżajcie, party trwa 3 dni, będą kompoty itp itd" to rodzin jako takich będzie kilka i będą się dziwnie czuły, że co one tu robią i że lepiej jakby zostały w domu.
To się po prostu nie zgrywa i  wszyscy jak tego nie wiedzą to podskórnie czują.

Jednak tu nie ma co być przeciw czy za. Jeśli nawet taki zlot/party się odbędzie, to co najwyżej raz, bo wiadomo, że to będzie porażka (nie wiem skąd wiadomo, tak czuję). Samo się wyklaruje, niezależnie od naszych opinii. A epizody o jakich pisze Yerz, będą zawsze, ale mam nadzieję jako pojedyncze przypadki.

Harleyowcy też na zloty nie biorą rodzin, chyba, że rodzina też jest harleyowcami.

Panowie, a może by tak wprowadzić godziny odwiedzin na party place? ;-)

XTD: Album z drzewami mnie rozwalił :))) Świetny pomysł!

Na niemieckich party sa wyznaczone godziny w ktorych na party pojawia sie delegacja z urzedu miasta ciekawa co to sie u nich odbywa w miescie. Na ten czas party place zostaje tylko lekko ogarniete ze smieci, ale nikt nie chowa alkoholu i skandynawowie z nieformalnej grupy PANTS OFF wcale nie sa proszeni o zalozenie spodni :)

Nie mowie juz o tanczeniu na golasa na stolikach, ale tak sie bawi Skandynawia :)

Jasiu a czy Tobie się czasem smycz nie obluzowała? :D

he he +1

Jak pijesz do mnie - to nie trafiłeś :P

..... wyrywam się jak jak mogę, kąsam smycz i kręcę się w kółko. Wiesz jak zwykle ............. :D

@XTD - wrzuciłeś za dużo wątków do jednego wora. Spróbuję po kolei:

Po pierwsze oburzenie za "bachory", nie było na skutek obrony "czci i godności" własnego dziecka. Bo zakładam, że nie znasz żadnego lub prawie żadnego dziecka dyskutantów z forum. Po prostu jeśli ktoś używa tego określenia to sugeruje jego niechęć do dzieci (wszystkich), uprzedenia, lęki, czy diabli wiedzą co tam  - do wyboru, w każdym razie negatywne nastawienie. Twoje tłumaczenie, że jest to symetryczna reakcja na wszechobecne "słodkie maleństwa i dzieciątka" była bez sensu, bo to tak jakbym publicznie pisał na forum o Murzynach per "czarnuchy", twierdząc, że to symetryczna reakacja na poprawnych politycznie "afroamerykanow". Jedno określenie nikogo nie obraża, drugie jest pejoratywne. A wyjaśnienie, że wyrażenie "bachory" stosujesz słownikowo poprawnie, tylko do dzieci niegrzecznych, źle wychowanych i wkur...jących dorosłych, cofa nas do punktu wyjścia, bo czemu w ciemno zakładasz, że nasze dzieci (w sensie uczestników parties) takie są w swojej masie?
No ale Twój ostatni post wyjaśnia czemu: bo zdaje się uważasz, że statystycznie my wszyscy jako Polacy jesteśmy źle wychowani, więc nasze dzieci siłą rzeczy też? Bo niedaleko pada jabłko od jabłoni.

Dobra, skoro sprawę bachorów mamy już za sobą to idźmy dalej. Ciekawe jest to co piszesz o samozachwycie ludzi nad własnymi umiejętnościami wychowawczymi. Nie zwróciłem na to do tej pory uwagi, ale tak chyba faktycznie jest. Myślę, że to podobne zjawisko do tego co obseruję jeżdżąc z różnymi kierowcami autem: 99% kierówców (a już szczególnie mężczyzn) uważa, że są dobrymi lub bardzo dobrymi kierowcami. A jednocześnie oceniają, że większość kierowców jest kiepskich lub wręcz beznadziejnych.
Jeśli to podobny psychologicznie mechanizm, to ci sami ludzie, którzy mają się za świetnych rodziców, powinni uważać, że większość dzieci wokół jest źle wychowanych. I chyba faktycznie tak uważają statystycznie :)

A w końcu co do Twojego oburzenia na wychowanie Polaków jako nacji... Nie czuję się kompetentny do oceny, bo jestem za mało bywały w świecie. Ale mogę się odnieść do jednego przykładu, który podałeś, a może wytłumaczy Ci to również inne braki wychowania Polaków jakie obserwujesz.
Wychowanie to proces, który ma przygotować dziecko do skutecznego i pełnego sukcesów funkcjonowania, czyli do udanego, szczęśliwego życia w danym środowisku. Ten ostatni człon jest bardzo ważny. Nie ma wartości i zasad uniwersalnych. Inaczej wychowuje się dziecko we współczesnej Polsce, a inaczej w Korei Północnej. A jeszcze inaczej wychowywano w Trzeciej Rzeszy albo w starożytnym Rzymie. Zmieniał się kontekst. Bardzo niewielu ludzi ma tak silny własny kręgosłup moralny, że potrafi przekazać swoje wartości dziecku niezaleznie od kontekstu środowiska. Co więcej, ryzykując przy tym, że takie moralnie wychowane, ale nieprzystosowane do środowisko dziecko, źle skończy.
No i właśnie: ludzie, którzy w czasie śniadania wliczonego w cenę hotelu potrafią się najeść na cały dzień i jeszcze podpieprzyć sztućce, zostali świetnie wychowani! Tyle, że świetnie wychowani do życia w ustroju socjalizmu, jaki panował w Polsce przez 50 lat, a mentalnie jeszcze się do końca nie skończył. Ewentualnie to ich rodzice zostali tak wychowani, a potem siłą rzeczy część tego przekazali dzieciom. Oczywiście nie generalizuję, ale mówię o statystycznie zauważalnym procencie.

A co do "polish jokes" to wg mnie są objawem złego wychowania, ale wyłącznie ludzi, którzy je opowiadają, nie sądzisz?
Podobnie jak popularne w Polsce kawały "o Rumunach". Zostały wymyślone na podstawie stereotypów, jakie wyrobiliśmy sobie po kontakcie z promilową ilością Rumunów, których poznaliśmy i to z ich najgorszą częścią.

Nosty, z wieloma rzeczami, o których piszesz, mogę się jak najbardziej zgodzić. Zdaję sobie sprawę, że wychowuje się według wzorców danego środowiska. Ale są też, wbrew temu co piszesz, wzorce, które można by uznać za uniwersalne - znani na świecie pedagodzy opracowują publikacje bynajmniej nie nazywające się "jak wychować dziecko na dobrego Polaka model socjalistyczny '85". :) Zwalanie winy na ustrój czy też okoliczności zewnętrzne tylko potwierdza nieoczytanie rodziców, którzy wychowują "na czuja". Podobnie jak polscy kierowcy, którzy wiedzą najlepiej jak się jeździ i są świetnymi kierowcami, chociaż większość z nich skończyła jedynie podstawowy kurs na prawo jazdy a swoją opinię opierają co najwyżej na braku uczestnictwa w wypadkach (w takim jednak razie najlepszymi kierowcami są osoby, które dopiero odebrały prawo jazdy i przejechały samodzielnie swój pierwszy kilometr).

Jak najbardziej mogę się zgodzić, że wychowując kogoś moralnie słusznie, może się stworzyć dziecko nieprzystosowane do życia w danym środowisku. Czy to jednak zawsze jest złe? Wychowanie uczciwego człowieka w dzielnicy bandytów, w środowisku patologicznym itd. bynajmniej nie przysporzy takiemu człowiekowi "szacunku na dzielni". Ale tak należy dziecko wychować, nie patrząc na gorsze wzorce tylko równając w górę - dostosowując do najlepszych. Pójście po linii najmniejszego oporu nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem.

Nie zgodzę się więc, że świetnie został wychowany ktoś, kto w socjaliźmie podpierniczał sztućce w hotelu. System mógł sprzyjać patologiom ale nadal były to patologie.

Co do "Afroamerykanów" kontra "czarnuchów" - obydwa określenia są dla mnie dziwne. Po pierwsze - czy człowieka o czarnej skórze mieszkającego całe życie w Europie i urodzonego w Europie, który w dodatku nigdy nie był w Ameryce, powinno się nazywać "Afroamerykaninem"? Bzdura kompletna. Oczywiście, że nie jest to "czarnuch" ale może być przecież "czarny". Podobnie jak "biały", jest to tylko określenie koloru skóry i zamiast wymyślać, podobnie jak w "Roku 1984", specjalną nowomowę propagandową, należałoby być może sprawić, żeby określenie "czarny" było tak samo neutralne jak "biały" i po prostu go używać. Jeżeli ktoś jest rasistą, to możesz go zmusić do używania innego określenia ale niewiele to zmieni w sposobie jego myślenia.

Jest też coś takiego jak stereotypy. Wiele osób uważa, że są one krzywdzące. Ale czy na pewno? Polacy to złodzieje - znany sterotyp, który jednak nie wziął się z powietrza. Na zmianę tego wizerunku musimy sobie sami zapracować a nie podnosić krzyk, że ktoś o nas tak myśli. Krasnoludki nie kradły Niemcom samochodów, prawda? Ani południowi Sudańczycy. :)

Jeżeli jednak ktoś uważa, że sterotypy są krzywdzące, proponuję pewien eksperyment - pójdziemy sobie przez miasto w jakiejś gorszej dzielnicy. Jak zobaczymy gości idących z kijami baseballowymi, to ja, kierując się moim stereotypowym myśleniem, przejdę na drugą stronę z góry zakładając, że to idą bandyci. Ale Ty możesz założyć, że to drużyna baseballowa idzie na stadion trenować. Możesz podejść i poprosić o autograf. :)

Tak, opowiadanie "polish jokes" jest objawem złego wychowania osób opowiadających. Nie zmienia to w żaden sposób tego, że te dowcipy nie biorą się z niczego. To kolejne zaklinanie rzeczywistości - zabrońmy innym opowiadać "polish jokes" zamiast zapracować sobie na lepszą opinię.

Mówienie o dzieciach per "bachory" absolutnie nie jest tym samym, co mówienie o czarnoskórych per "czarnuch". Bachor to bachor. Ktoś, kto wielbi dzieci, może się obruszyć. Ale, jak to się mówi, co innych cieszy i raduje, mnie niekoniecznie musi. Tak jak nie prowadzę krucjaty przeciwko "pociechom", tak nie życzę sobie krucjaty przeciwko "bachorom". I tyle.

To inna rzecz, że cyganie nas poniekąd oszukali. Po przewrocie w Rumunii wielu Cyganów, na fali naszego współczucia dla narodu rumuńskiego, mówiło "my nie Cyganie, my Rumuni" (pamiętam to dokładnie). I stąd się wzięli owi słynni, znienawidzeni "Rumuni". Gdy już rozjechali się po całej Polsce, uprzykrzali życie we wszystkich większych miastach. Skoro sami się przedstawiali jako Rumuni, to tak już zostało. Bardzo niesprawiedliwie.