Zaczernienie nie jest równoznaczne z uszkodzeniem ścieżki. Wskazane jest zmierzyć ścieżki multimetrem (omomierzem, najlepiej z piszczykiem) czy nie ma pęknięć lub dłuższych przerw. Lekko można podrapać końcówką multimetru tę warstwę zaczernioną. Do naprawy chyba najlepszy jest klej przewodzący na bazie srebra np.:

Pomierzyłem multimetrem, przynajmniej w jednym miejscu jest przerwana ścieżka. Próbowałem ołówkiem (wiem, że to daleki strzał, ale nie zaszkodziło spróbować ;]), ale nic z tego.

@willy: No właśnie nie - przy moim typowym teście (PRINT "TEST") nie mogłem wstawić cudzysłowu. No i na Self Teście też nie działały - ale dobrze wiedzieć, że będą działać tam tylko z innymi klawiszami ;)

To teraz jeszcze jedno pytanie - czy tą folię można rozłożyć (rozerwać zgrzewy)? Wydaje mi się, że ścieżka jest również przerwana na zagięciach.

Dzięki serdeczne za wszystkie linki ;) Namierzyłem już przerwania (rozkleiłem wg poradnika, o to w sumie mi chodziło - myślałem, że to zgrzane jest ;]) i znalazłem dwa, jutro zajadę do motoryzacyjnego po lakier i poprawię - oby do jutra dotarł mój kabel sygnałowy, bo dzisiaj oddałem pożyczony. Edytuję post, jak wszystko będzie zrobione. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam.

Kiedyś w bajtku był taki patent na wykonanie klawiatury do spektrumny z kawałka kartonu i odpowiednio poprzeciąganego drutu miedzianego. Jak kto chce, a mocno się nudzi to może odgrzać pomysł i spróbować trzasnąć taką do atari.  Stawiam duże piwo temu, kto da radę :)

chyba na pigwie są skany.

Mogło to być też w "Komputerze", ale bardziej kojarzę z bajtkiem.

Generalnie z tego co pamietam, to były trzy warstwy tektury, na dolnej i gornej były naklejone miedziane druciki, po nałozeniu przecinajace sie w miejsu gdzie naciska klawisz. Srodkowa warstwa miała je izolowac, majac porobione otwory tylko w miejscach styku drucikow. W skrocie to taka emulacja tego co było na foliach - tektura zamiast folii, druciki zamiast sciezek. Szczerze to mysle ze to rozwiazanie nadaje sie znakomicie do rozwoju k....cy u uzytkownika, bo fizyczne własciwosci miedzianych drucikow i napylonych sciezek sa jednak nieco inne i najpierw bedzie to nawalanie w klawisze zeby druciki raczyły sie zetknac, a potem, gdy jeden znich nadmiernie sie wygnie, grzebanie zeby raczyły sie rozłaczyc :) Raczej drucik powinien byc nie za gruby, aby sie trwale nie odkształcał, ale wtedy łatwo mogłby ulec zerwaniu... Nie znam nikogo, kto ten paten wprowadził w zycie :) Raczek mikroprzełaczniki chyba były lepszym rozwiazaniem (sa tez takie niepstrykajace) tym bardziej ze w spectrum mozna klawiature podłaczyc z zewnatrz.

Znalazłem. To jest na 12 stronie numeru 1-2/1990 Bajtka. To nawet nie trzy warstwy tektury, tylko jedna z przeplatanym drutem. Niezły pomysł, ale mam wątpliwości co do trwałości i pewności, że nie zaczenie się to zwierać. I nie Adam Słodowy to wymyślił tylko niejaki pan W. Szałkowski z Warszawy :)

No ale właśnie jakie to są te lepsze możliwośc? W sumie nawet na dzień dzisiejszy nie widzę super rozwiązań jeśli chodzi o domową robotę. Wiadomo, że najlepiej zamówić to w firmie, która to wykonuje profesjonalnie, ale to raczej opłacalne przy większej produkcji.

Lepsze możliwości = przede wszystkim cienki laminat zamiast kartonu, lub jakaś plastikowa płytka, żeby nadać sztywność. Drut - cienki włos stalowy, może nierdzewka - ugnie się pod naciskiem, ale potem wróci do swojego kształtu, a miedziany rozciągnie się i w końcu zostanie na stałe w pozycji zwartej. Punkty przeciągnięcia drutu utrwalone klejem epoksydowym, by drut się nie przesuwał po naciśnięciu..., by był jak naprężona struna - sztywny i by "odbijał".  Sto ulepszeń można zrobić i w zasadzie okaże się, że lepsza taka, niż fabryczna:)

Po włożeniu tego między plastikowy korpus klawiatury a blachę na sto procent zadziała i trochę czasu wytrzyma.

Można położyć twardą ale cienką folię między druty a gumki - powstrzyma cięcie tworzywa.

Czyli jednak nie będziesz tym pierwszym, który wytworzy klawiaturę wg opisu z Bajtka? :)