Ja używam SIO2BSD http://atariki.krap.pl/index.php/SIO2BSD i wbudowanego weń PCLinka, przez to Atari widzi mi pliki znajdujące się na dysku peceta i tak mogę wrzucać ATR-y na dysk.

Przy użyciu APE albo Aspeqta też się pewnie da coś podobnego osiągnąć (nazywa się to PC Mirror oidp).

W przygotowaniu jest bardziej radykalne rozwiązanie ;) ale póki go nie ma...

Pin: dzieki sio2bsd nie musisz atrow pakowac do "zbiorczego" atra - po prostu podpinasz katalog...

jell - no fakt, ale nie każdy tego używa ;)

Sorry za post pod postem, ale chcę, żeby to było widoczne :)

Dostałem dziś do ręki interfejs IDE+ należący do sebana - jak pamiętacie, skarżył się swego czasu na kłopoty z jego uruchomieniem. Wyszło na jaw, że przyczyną tych problemów jest błąd w pierwotnej wersji BIOS-u, która nie inicjowała poprawnie pamięci interfejsu po włączeniu zasilania. W związku z tym zostawały tam losowe śmieci mogące powodować kłopot z dostępem do SIO, a tym samym - do programów niezbędnych do np. popartycjonowania dysku.

Ponieważ nie jeden seban może mieć z tym kłopot, postanowiłem opisać, co robić, żeby sobie z tym poradzić (postnąłem to też na AAge, jakby co).

Objawy:

1) uruchomienie komputera z wyłączoną SDX powoduje pojawienie się BOOT ERROR lecącego w nieskonczoność przez cały ekran i to tyle.

2) uruchomienie kompa z włączoną SDX powoduje, że na każdą próbę dostępu do SIO dostajemy komunikat "144 write protected or bad sector".

3) opcja "Quick disable" w nie działa, mimo że jest ustawiona na "Shift" (tzn. Shift/Reset nie pomaga na powyższe objawy). Tak samo nie pomaga przestawienie "IDE Interface" na "off". Ogólna mogiła.

Ratunkiem jest uaktualnienie BIOS-u do najnowszej wersji. Należy:

1) pobrać stąd http://drac030.krap.pl/pl-kmkjz-pliki.php ATR "utilities" i podmontować przez SIO jako D1 przy użyciu APE, AspeQta, AtariSIO, SIO2BSD, czy co kto tam lubi.

2) włączyć SpartaDOS X (przełącznik w lewo)

3) upewnić się, że interfejs jest podłączony poprawnie i pewnie (w niektórych XE trzeba podłożyć ze 2-3 mm podkładki, bo mają wyższe nóżki i interfejs nie siedzi w gnieździe poprawnie)

4) włączyć prąd

5) poczekać na zgłoszenie się SpartaDOS X

6) wpisać POKE $0247,0 i wcisnąć Return

7) wpisać DIR D1: celem upewnienia się, że SDX działa, że jest dostęp do SIO, że jest tam ten ATR co trzeba i widać na nim pliki (te co trzeba).

8) wpisać D1:BIOS09 i nacisnąć Return

9) odpowiedzieć "Y" na trzy kolejne pytania flaszera

10) kiedy znowu pojawi się SDX, wyłączyć kompa na 15-30 sekund

11) gotowe.

Po tym zabiegu kłopoty powinny ustąpić.

Manual IDE+, strony 16-17:

VIII. Error codes

(...)

140 – Data loss – there is a communication problem between the computer and the disk: the disk receives extra (false) signals acknowledging that data has been sent or received by the computer. There is a hardware problem in the computer.

142 – Data overflow – there is a communication problem between the computer and the disk: the disk occasionally fails to receive signals acknowledging that data has been sent or received by the computer. There is a hardware problem in the computer.

W skrócie: masz typowy problem z komunikacją komputer<->dysk, coś jest nie tak z tym XEGS-em.

Zrobilem kabelek SIO2PC i uzywajac AspeQta zaczalem przegrywac pliki na partycje IDE+. No i mam pewien problem, a mianowicie. Udostepniam w katalogu plik arc o rozmiarze np 6Mb , kopiuje go na partycje sparty (32Mb) i po jakims czasie dostaje blad 166 Range error. O co kaman ?

Dodatkowo jak dam dir w sparcie z podmontowanego dysku SIO to wielkosc plikow wyswietlana jest nieprawidlowo.

mono: plik udostepniony z pycy jest skorumpowany?

SIO2BSD z PCLINK.SYS. APE chyba ma też jakiś swój mechanizm.

To zależy, jak na to spojrzeć. Można by raczej powiedzieć, że to 65816 ma kłopoty z IDE+. Problem polega na tym, że 65816 ma 24-bitową szynę adresową, ale tylko 16 bitów adresu wyprowadzone jest wprost na nóżki procesora. 8 najstarszych bitów adresu (numer segmentu) przesyłane jest po magistrali danych. Oczywiście, teoretycznie nie dzieje się to równocześnie z danymi, ponieważ adres wysyłany jest w pierwszej połówce cyklu zegarowego, a dane - w drugiej połówce. Teoretycznie. W praktyce dochodzi do konfliktu danych, ponieważ w systemie Atari jest parę elementów, które nie czekają z dostępem do magistrali danych na drugą połowę cyklu, tylko wysyłają dane od razu, kiedy tylko na magistrali adresowej pojawi się ich adres. Ponieważ adres pojawia się już po kilkudziesięciu nanosekundach od początku cyklu, więc krótko potem na magistrali danych pojawiają się dane z zaadresowanego urządzenia. W systemie ze zwykłym procesorem nie ma z tym żadnego problemu. Jeśli jednak zamiast 6502 jest 65816 (nie ma tu znaczenia, czy jest jakaś pamięć liniowa, czy jej nie ma) to dane z wywołanego urządzenia zderzają się z numerem segmentu wysyłanym przez procesor, co powoduje przepływ dużych, szybkozmiennych prądów przez linie danych, masy i zasilania. Zakłócenia generowane przez te prądy przenoszą się na inne sygnały - adresowe i sterujące. Jeżeli na to nałoży się jeszcze spadek napięcia od dużego prądu pobieranego przez dysk twardy, poziom tych zakłóceń (zagrożone są przede wszystkim linie adresowe) przekracza dopuszczalny margines i zakłóca współpracę z dyskiem. Z problemem można walczyć na różne sposoby. Najlepiej zlikwidować przyczynę. Przyczynę można zlikwidować na dwa sposoby. Oba kłopotliwe i pracochłonne. Po pierwsze - można zmienić układ podłączenia procesora 65816 na taki, jaki jest rekomendowany przez producenta, czyli zawierający bufor separujący procesor od magistrali danych w pierwszej połowie cyklu. To rozwiązanie byłoby najlepsze. Po drugie - można dokonać zmian w sterowaniu tych elementów w systemie, które są uzależnione tylko od adresu, a nie od fazy cyklu. Chodzi tu o OS ROM, BASIC ROM, kartridże i, niestety, także ROM i RAM wewnątrz IDE+. To rozwiązanie jest najkłopotliwsze, bo wymaga najwięcej przeróbek. Można też spróbować walczyć z problemem objawowo, czyli zwalczając skutki. W tym przypadku chodzi o zwiększenie marginesu dopuszczalnych zakłóceń. To rozwiązanie jest najprostsze, ponieważ wymaga tylko wymiany dwóch układów scalonych z zastosowanej serii HCT na serię HC, ale ponieważ nie likwiduje istoty problemu, a tylko go przypudrowuje, nie jest stuprocentowo pewne. W jakichś specyficznych, trudnych do przewidzenia, warunkach może dać o sobie znać. Opis podam później, bo w tej chwili komputer z dokumentacją jest bardzo zajęty i powiedział, że nie ma czasu na głupoty.
Co do drugiego  pytania, to odpowiedź brzmi - "a kto to może wiedzieć?". Pod warunkiem, że będą ustawione na różnych bitach PDVREG, oba powinny być widoczne i działać. A jak będzie w rzeczywistości, to zobaczysz, jak podłączysz.

Simius -  Karinka jest ustawiona na PDVREG 7 (tak twierdzi Candle)
A IDE+ ? I gdzie tam ewentualnie można coś "zmienić"

Dzięki. Możesz jeszcze odpowiedziec na pytanie z tym PDVREG ?

Dziś przełozyłem IDE+ do innej obudowy Z-19.
http://www.maszczyk.pl/pl/offer/view/11 … nelem-z-19
Próbował ktoś z innymi rodzajami ? Czy wszyscy działacie na "gołych płytkach" ;-)