Ech, przepraszam za westchnienie na początku, ale widzę, że od czasów Gambleriad nic się nie zmieniło w kwestii kobiet i komputerów/konsol. Jako, że jestem kobietą, to czuję obowiązek wypowiedzenia się. Z komputerami i konsolami jestem związana od małego. Co prawda z Atari dopiero miałam styczność w wieku 8 lat, to jednak na szczęście miałam :) 8bit to też i moja pasja mimo, że jestem kobietą. A jak się owa pasja przejawia, poza tym, czym u innych? Staram się od czasu do czasu coś napisać i pomimo, że nie są to super programy, to sprawiają mi one radość. Od kodowania interesuje mnie bardziej grafika, toteż staram się rozwijać na tym polu. Jak postrzegam pasję u ukochanego? Przede wszystkim podziwiam go i szanuję za wszystko, co robi na Atarkę (i nie tylko). Od jakiegoś czasu pod jego okiem poznaję nowe rzeczy związane z programowaniem i próbuję coś pisać. Tyle w skrócie :) Na koniec napiszę tylko tyle, że dobrze, że macie pasję bo życie człowieka bez niej jest niezwykle nudne.

airnox, ja i mój ukochany mamy wspólną pasję. Przede wszystkim mobilizuje, by się nie poddawać przy jakimkolwiek niepowodzeniu. Rodzina też przywykła i sami od czasu do czasu coś a to odkupią, a to pograją ;)

a mnie sie widzi, że chodzi li tylko o zasłuchanie sie w ostatniej płycie The Prodigy (stąd to logo) i nie ma w tym żadnej specjalnej 8-bitowej ideologii.

z drugiej strony, mam nadzieję że moja druga połowa nie wpadnie na "genialny" pomysł przenoszenia postaci z gier na sprzęty wszelakie;) Bać sie powinienem, gdyż wieczorami przechodzi kolejne platformery na Nintendo :)

Hmm, skoro odgrzewamy: http://atariarea.krap.pl/forum/viewtopic.php?id=1485