I tylko ten problem, że te parę linijek się już nie mieści. Szkoda.

Dlatego ja bym optował za rozwiązaniem zewnętrznym wg koncepcji Simiusa ma to kilka plusów:
1. Nie trzeba nic  modyfikować w VBXE - zmieszczenie linijek nie jest problemem
2. Jest to bardziej uniwersalne, można użyć też z czymś innym

Pytanie tylko brzmi jaki jest tego koszt, bo działające scandoublery istnieją - problemem jest tylko ich cena

Candle, to skoro już wiesz, o jakie FPGA chodzi, to może jeszcze raz rozważycie z Electronem przesiadkę? Mam nieodparte wrażenie, że i zmieści się, co trzeba, i popracuje szybciej, i układ się trochę uprości (odpadnie ATMega). Wydaje mi się, że zgodnie z tym, co napisał Draco, wybór między FX bez scandoublera i GTIA ze scandoublerem (za tę samą cenę przecież) wypadnie zawsze na korzyść tego pierwszego. Oczywiście, jako alternatywa pozostaje wciąż przystosowanie płytki FX do zewnętrznego scandoublera.

Nie bardzo rozumiem o co chodzi z tym przekodowywaniem AVR na 8051. Możesz przybliżyć?

Ciągle nie bardzo rozumiem. Wybacz, ale sam nie posiadam VBXE, jeśli coś na ten temat było na forum, to nie czytałem, więc wytłumacz jak lajkonikowi. To VBXE nie jest obsługiwany przez CPU 6502 poprzez rejestry sprzętowe, jak normalne GTIA, tylko potrzebuje do tego osobnego procesora komunikacyjnego? Jaką drogą w takim razie przebiega ta komunikacja i do czego jest potrzebna? Co robi ten procesor.

Czyli jest tak, jak zapamiętałem z dawniejszych dyskusji - zewnętrzny procesor służy do bootowania rdzenia. Myślałem, że może coś jeszcze się po drodze urodziło. Niewątpliwie, ładowanie nowego rdzenia do FPGA przez juzera ma swoje zalety. W FPGA ACTEL wygląda to trochę inaczej. Strukturę rdzenia programuje się we fabryce i koniec. Nie potrzeba już żadnego bootowania. Po włączeniu zasilania po prostu działa. Juzer nie ma możliwości zmiany rdzenia. No chyba, że miałby odpowiedni programator, hasła i aplikację. To z jednej strony pewna niedogodność, ale są i zalety. W końcu chyba nowe wersje przestaną się pojawiać?

Też mam takie wrażenie.

Samo core i nic więcej? A cała ta płytka ze scalakami to jak się nazywa?

Tak sądzisz? Nowe wersje Atari OS przestały się pojawiać w 1987r  a same maszyny były jeszcze produkowane, zdaje się, do 1992 r.

sam uklad polaczen dajacy fpga dostep do dac'a i ramu jak i wglad w to co jest na magistrali widzianej przez antic  to vbxe
nad tym jest core - np fx
rezygnujac z mozliwosci wymiany rdzeni rezygnowalibysmy z cechy vbxe - bardzo waznej cechy
nikt tutaj nie ograniczyl zastosowania fpga jako karty graficznej - mozliwe sa i inne adaptacje

samo pisanie rdzeni od piszacego wymaga
a) znajomosci pinout'u (dostepny na schematach dla obu wersji karty)
b) znajomosci jednego z jezykow HDL (Verilog/VHDL)
c) zapoznania sie z dokumentacja do antica/gtia jesli go to interesuje
d) mnostwa wolnego czasu na faktyczne pisarstwo

nie wymaga zrodel
fc.com przyjmuje pliki wygenerowane bezposrednio przez pakiet Quartus (*.rbf)

moim zdaniem jest
jesli actel nie moze tego zapewnic, to nie jest to dobre rozwiazanie
najchetniej to bym zaczekal az Electron zajmie jakies stanowisko w tej sprawie

Zaletą VBXE jest wymiana rdzenia z poziomu Atari. O to bicie piany. Póki co powstają "od czasu do czasu" nowe rdzenie kompatybilne z poprzednimi, ale hipotetycznie samo VBXE może służyć do (prawie) dowolnego celu, hipotetycznie karta może robić za muzyczną, koprocesor, blitter itp. A wszystko to zmieniasz z poziomu Atari.
Inna sprawa - że jakoś nie widać tych ton rdzeni, a osoby piszące coś pod to potrafią sie mocno między sobą gryźć ("wykrywanie VBXE KMKvsXXL" na przykład), dodatkowo zdawkowy support typu "napisz se sam" nie poprawia sytuacji.
Według mnie - póki co należało by się skupić na nowych rdzeniach, a przyszłe wersje muszą być kompatybilne z obecnymi - w tej chwili jest to już jakiś standard sprzętowy. A ludzie są z natury leniwi i niechętni drastycznym zmianom (na przyklad przylutowanie słynnego kabelka, które sobie w moim kompie jeszcze czeka na wykonanie). Ale to jest tylko moje skromne zdanie i być może jest one błędne.