Tak, internacjonalizacja dosłowna.

Jak już ktoś powiedział: a poszedł APE w diabły :lol:

Skoro atari800 to obsługuje to pewnie nie jest problemem dodać.
A skąd wziąć takie obrazy .pro? Bo ja tego na oczy nie widziałem. :(

tja ;)
z Fatihem musze pogadac, by dodal tez zgrywanie z prawdziwnej sra..stacji dyskow - z ioboardem to jak najbardziej realne ;)

co do niedoskonalosci tlumaczenia:

"szeregowych peryferiow"?

Po uruchomieniu Sex Demonstration Pictures wyskakuje ENTER PASSWORD: więc chyba działa. Szkoda, że ten format pro nie ma żadnej dokumentacji poza źródłami atari800 - mam nadzieję, że skończę obsługę formatu przed wydaniem kolejnej wersji.

Czy wiecie co to znaczy zduplikowany sektor i jak działa to zabezpieczenie przed kopiowaniem?

W ramach Grzybsons Summer of Code dopisałem obsługę plików PRO do AspeQt. :D

Do ściągnięcia z repozytorium SVN i samodzielnej kompilacji. Ja nie mam środowiska do kompilacji pod Windows.

Macie może jakieś pliki VAPI (*.ATX)? Piszę moduł do obsługi tego i nie mam czym testować.

PS. Właśnie znalazłem trochę VAPI pod:
http://www.atarimania.com/atari-vapi.html

Gdzieś na AA jest szczątkowa specyfikacja ATX/VAPI. Załączam. Niestety autor, jak to określił z braku czasu, nie udostępnił źródeł swojej pracy i autorzy emulatorów walczą z wiatrakami. Kiedy atarowcy odkryją open source?

Na razie udało mi się odtworzyć strukturę pliku z obsługą bad sectorów, czyli to co jest w specyfikacji. Już mi część obrazów działa. Teraz tylko odtworzyć czasy i domyślić się jak autor ATX rozwiązał podwójne sektory i ew. inne rzeczy, których w specyfikacji nie ma. :(

A jeżeli pytasz o format PRO to nie ma specyfikacji żadnej, bo autor trzepie na tym kasę.

Znaczy podesłać Ci to co ściągnąłem spakowane ZIPem? Prześlij mi adres e-mail.

Ściągnąłem hurtem wszystko (down them all) - w końcu jak mają być testy to na całego. :)

Nie wiem czy pytanie wciąż aktualne, ale odpowiem mimo to.
Na tej samej ścieżce dyskietki dwukrotnie występuje sektor z tym samym adresem (numerem). Sprawdzenie zabezpieczenia polega na ustawieniu głowicy nad konkretną ścieżką i dwukrotnym (lub wielokrotnym) odczytaniu tego samego sektora w pewnym odstępie czasu. Ponieważ dyskietka obraca się z pewną skończona predkością, to raz w momencie żądania odczytu trafia sie na jedną wersję sektora a raz na drugą. Przy korzystaniu z tak zabezpieczonych programów trzeba było wyłączać buforowanie ścieżek w stacjach, które miały taką funkcję.
Zwykły kopier rzecz jasna kopiuje każdy sektor tylko raz, więc skopiowany program nie działa. Do stacji z przeróbką TOMS MultiDrive dodawany był kopier, który potrafił kopiować takie zabezpieczenia. Skwapliwie z tego korzystałem tworząc na wszelki wypadek robocze kopie oryginalnych gier - stacje z przeróbką TOMS-a czasem ni z tego ni z owego uszkadzały dyskietki.
Żeby właściwie emulować takie zabezpieczenie musiała by być emulowana oryginalna prędkość obrotowa stacji dyskietek. Procedura zabezpieczająca niekoniecznie musi chcieć dwóch różnych zawartości przy kolejnych odczytach, może np. oczekiwać 2 razy tych samych danych a za trzecim innych, dokonując odczytów w odpowiednich odstępach czasu. Układ sektorów na ścieżce też powinien być zachowany, czyli np. 1,2,1,3,4,5... nie zadziała, a 1,2,3,4,5,6,1... zadziała.

Jeszcze inne zabezpieczenie (które również można było skopiować oprogramowaniem dołączonym do TOMS MultiDrive) to "słabe" sektory. To polega na tym, że część wybranego sektora jest zapisana na dyskietce z osłabionym sygnałem podawanym na głowicę. Powstaje więc sektor, który przy prawie każdym odczycie ma inną zawartość, sprawdzenie polega na kilkukrotnym odczycie i porównaniu zawartości, która w pierwszej części sektora powinna być zawsze taka sama, a w pozostałej części za każdym (lub prawie każdym) razem inna. W tym przypadku buforowanie ścieżek też musi byc wyłączone. Zasymulowanie czegoś takiego jest chyba prostsze niż wielokrotnych sektorów (raczej nie ma zależności czasowych), to trochę tak jak z sektorami z błędnym CRC, tylko dodatkowo z częścią o zmieniającej się zawartości.

Ale skopiować do czy z ATR? Lepiej trzymać wszystko w ATRach, łatwiej jest zrobić sobie kopię (nawet gdzieś na sieci). Stację dysków schowaj, przyda się dla "przyszłych pokoleń". ;)

Pewnie dawno nie korzystałeś z kabelka Sio2PC.

Wtedy wystarczyło by kopiowanie:  STACJA - ATARI - SIO2PC - PC
1. Dyskietka w stacji, wczytany DOS II/D
2. Do stacji podłączony Sio2PC a on do PC do złącza COM !!!!
3. W PC Aspeqt, podmapujesz pod D2: nową dyskietkę (czyli ATR), najlepiej 180kB Double
4. D1:COP *.MAP,D2:=    (zakładam, że mapy mają nazwę z rozszerzeniem "MAP")
5. goto 3.

Można zamiast SIO2PC użyć SIO2SD, jeśli brak w PC złącza COM, tudzież chcesz na później więcej wycisnąć z Atarki.

Ciekawe czy Zaxon dokończył swoją wersję Sio2PC, tzn. Sio2USB (we wtyczce SIO układ FT232 jak w IOboard).
Uwaga: potrzebne sterowniki dla PC do USB emulujące złącze COM dla programu Aspeqt czy APE. Dostępne wraz z instrukcją instalowania na stronie FT

Jak coś nie wiesz, korzystaj z ATARIKI www.atariki.krap.pl
No i witamy po latach.

http://msdn.microsoft.com/en-us/library … S.85).aspx