Gdzies przyczytalem, ze te gry juz nie sa chronione prawem, bo wiekszosc nie jest juz w sprzedazy, wiec jezeli nie mozna ich kupic to jedynym wyjsciem, zeby je zdobyc jest kopia. Poza tym wiekszosc firm od dawna juz nie istnieje, wiec kto mial by walczyc o prawa autorskie :).

Jest tak - niektóre firmy (np Mirage) udostępniają gry za FRIKO. Inne, np. L.K.Avalon - jeszcze je sprzedają i wciąż prawa należą do nich.
Z mojego punktu widzenia, ja posiadam jeszcze oryginały wydane przeze mnie (SIKOR SOFT) i mam do nich pełne prawa. Ale, nikogo nie ścigam, mimo, że sami sobie zaciskamy pętlę na szyję. Co więcej, chętnie bym wydał coś nowego, ale nikt już nie chce nic tworzyć (za wyjjątkiem "Vectora" FOX'a, ale brak grafiki  :cry: )
Ale muszą być też nabywcy, mimo iż na tym nie da się zarobić, to autorzy i wydawca (czyli w tym momencie ja) muszą mieć zwrot kosztów...
POzdrawiam,
Sikor

Z tego co sie orientuje to gro gier dostepnych w sieci nie jest udostepniona przez firmy za friko. Co wiec z nimi? Czym ryzykuje
                             udostepniajac je na serwerze?

To zależy tylko od firmy...
Sikor

Azbest:

Napisz na stronce cos w stylu: "Wszystkie gry musza zostac usuniete po 24 godzinach od sciagniecia... ble ple bla..." i po krzyku ;).

Sikor: Znasz sie troche pewnie na tym calym programowaniu na Atari. Masz jakies tutoriale typu "Jak podlaczyc intro do wykonywalnego programu" itp. ?

blackd0t: w sprawie, która Cię tak nurtuje, mogę jedynie powiedzieć, że osobiście bardzo wątpię w istnienie opisów poświęconych temu, jak wykonać podobne zabiegi z programem: dołączyć intro, znaleźć miejsce w kodzie odpowiedzialne za zmiejszanie liczby "żyć" w grach, itp. Na atari ludzi zajmujących się tym nie było zbyt wielu, dodatkowo było to już naprawdę dawno, bo nowe gry na nasz komputer w zasadzie nie powstawały od, powiedzmy, roku 1994. Zasadniczo też intra do gier pojawiały się bardzo sporadycznie. Hackerzy zwykle łamali zabezpieczenia przed kopiowaniem gry i przeważnie jeszcze podmieniali niektóre napisy pojawiające się na ekranie w miejscach creditsów. To wymagało najmniejszego nakładu sił, a zapotrzebowanie odbiorców na coś więcej raczej nie istniało.
Pytasz, jak to można zrobić. Podstawą jest dobra znajomość asemblera 6502, bo wiadomo, że inaczej nie napiszesz intra, oraz wiedza na temat, jak działa system operacyjny atari w zakresie wczytywania programów. Hackerzy zwykle dążyli do doprowadzenia postaci pliku z łamaną grą do postaci tzw. binarnej - zgodnej z wewnętrznym standardem systemu operacyjnego atari. Umożliwiało to użycie uniwersalnych loaderów wykorzystujących procedury zapisane w romie komputera oraz pozwalało użyć dowolnych programów operujących na takich plikach, jak choćby kopiery, deasemblery, itp. Ogólnie pliki binarne składają się z tzw. nagłówka lub większej ich liczby, oraz danych.  Pierwszy z nich rozpoczyna się dwoma bajtami $FF, co system sprawdza, by upewnić się, że ma do czynienia z właściwym sobie standardem postaci wczytywanego pliku. Następnie nagłówek posiada adres pierwszego i ostatniego bajtu danych/programu, w kolejności młodzy/starszy bajt adresu - razem 4 bajty. Potem mamy dane/program. System zapisuje te dane od miejsca w pamięci odczytanego z nagłówka bloku i tak aż do wyczerpania bajtów w bloku. Potem pojawia się kolejny blok, który może, ale już nie musi, posiadąć tzw. identyfikator (to te dwa bajty po $FF) i dalsze 4 bajty nagłówka określające adres kolejnego bloku danych. Jeśli coś zostanie zapisane do pewnych komórek pamięci: 02e2-02e3, pomiędzy wczytywaniem kolejnych segmentów programu nastąpi wywołanie programu od adresu zapisanego do tych komórkek pamięci. W ten sposób możesz przed wczytaniem bloków gry (lub między nimi) umieścić swój własny z programem.