A zawsze w górnej części ekranu na każdej dowolnej stronie forum była cały czas widoczna informacja o nowych wiadomościach wraz z linkiem do wiadomości. Korzystałem z tego cały czas, bo od razu widziałem będąc na forum czy przypadkiem nie ma jakichś nowych wiadomości do mnie we skrzynce. Teraz nie wiem czy mam nowe wiadomości, dlaczemu to zniknęliście, i czy zamiast tego przewidujecie jakąś inszą inszość?

O, zaczęły mi przychodzić powiadomienia o nowych postach w wątkach. Tylko nadawcą powiadomienia jest dely z imienia i nazwiska, to chyba nie ma tak być? Mi nie przeszkadza, ale zgłaszam jak by co:-)

Tak, prawda, wciśnięty Option działa cuda:-) Zapomniałem już o tym, bo od kilku lat używam we wszystkich swoich Atarkach QMEG-a i to jest 99,9% czasu jaki spędzam z Atari:-)

_tzok_ prawdopodobnie dobrze gada, co jednak nie zmienia faktu, że ten problem może być wszędzie...
Skłaniam się do propozycji nr 1 i 2 od Barmana.

Moje przypadki trochę bez związku z tym uszkodzeniem, ale ze związkiem z potencjalnym powodem uszkodzenia:
1. Miałem płytę z nóżkami scalaków skorodowanymi tuż pod powierzchnią cyny tak, że nóżki były tam przeżarte aż do urwania całkowitego, ale nie było tego z wierzchu w ogóle widać. Dopiero wylutowywanie układów pokazało, że kawałek nóżki został z jednej strony, a układ wyszedł w drugą. Przeginanie płyty delikatnie powodowało że raz działała dobrze, raz z błędami, a raz wcale. Szukałem pękniętych ścieżek, a pęknięte były nóżki.
2. Miałem płytę z pękniętymi przelotkami. Bardzo trudne do znalezienia to było, ale jak już wszystko inne zawiodło, to wziąłem lutownicę i lutowałem po kolei każdą przelotkę na płycie świeżą cyną. Po przelutowaniu tak przelotek nagle płyta ożyła. Szukałem niesprawnych układów i wylutowałem prawie wszystko z tej płyty i wszystko działało na innej płycie testowej, a winne były przelotki.
3. Miałem płytę, w której postępujące utlenianie powierzchni nóżek scalaka (akurat pamięci, ale mogło być cokolwiek) doprowadziło do tego, że cała nóżka pokryła się tlenkiem i odizolowała się od cyny. To była dopiero jazda, bo płyta martwa. Poprawiłem luty nową cyną, ale ta nóżka wyglądała jak przylutowana i nic nie było widać, a ona jednak była odizolowana nadal warstwą tlenków. Dopiero wylutowanie układu pokazało, że nóżka w ogóle nie chwyta cyny pomimo topników itp. Po fizycznym wyczyszczeniu nóżek przylutowała się kość już normalnie i wszystko ożyło. Znalazłem to w sumie przypadkiem, bo po prostu zacząłem wylutowywać wszystko z płyty po kolei i jak wylutuję układ, to zawsze mu nóżki czyszczę poprzez pobielenie ich świeżą cyną i zdjęcie nadmiaru. I zdziwiłem się, bo nóżka w pamięci nie chciała się dać za nic w świecie pobielić cyną. To był powód.

Te powyższe przypadki, to są najgorsze naprawy jakie miałem, bo bujałem się z szukaniem tego całymi tygodniami, a wszystkie elementy elektroniczne były tak na prawdę sprawne, wszystko na płytach 65XE.

Zamiast masła bardzo dobrze sprawdza się WD40. Wszelkie naklejki trudne do odklejenia i pozostałości kleju trudne do usunięcia schodzą dość łatwo szmatką nasączoną WD40. Po usunięciu kleju można to jeszcze przemyć z kolei jakimś odtłuszczaczem typu alkohol jakiś, czy denaturat, itp. WD40 ma tę zaletę w stosunku do masła, że jak wejdzie w jakieś zakamarki, to nic się nie stanie, odparuje i tyle, natomiast masło będzie jełczało i śmierdziało po wsze czasy.

Nie przejmował bym się problemem usunięcia kleju po jakiejkolwiek taśmie czy naklejkach, bo to łatwo zrobić.
Natomiast każda naklejka czy taśma pozostawiona na obudowie na dłużej, spowoduje odznaczenie się innym stopniem zmiany barwy samego plastiku w tym miejscu. Te nasze stare obudowy retro sprzętów w ciągu kilku miesięcy potrafią mocno zżółknąć, a na 100% w miejscu naklejki wtedy zostanie ślad w postaci innego koloru.

Dzięki za linki z tymi fixami do ST. Zachowam sobie i będę to sprawdzał u siebie w swoim czasie.

Fajnie wygląda już ta Twoja płyta. Jeszcze raz gratuluję fajnego projektu.

Hehehe:-) Tak że masz dwa rozwiązania, któreś z nich wybierz:-)

Wygląda przyjemnie ta płyta, gratuluję projektu, ciekaw jestem jak będzie z uruchomieniem, czy wszystko będzie Ci śmigało:-)
Co do niedziałającego u mnie turbo, to mając inne priorytety nie wróciłem jeszcze do tego tematu, ale jednego dnia coś mnie tknęło i rzuciłem jeszcze raz okiem na schemat od Exxosa, który u Ciebie działa poprawnie. Doszedłem do wniosku, że prawdopodobnie u mnie problem mógł być spowodowany tym, że w momencie przełączania zegarów między 8MHz a 16MHz i odwrotnie, istotne jest różne opóźnienie tych sygnałów czasem propagacji bramek. Exoss najpewniej dobrał tak bramki, żeby te czasy powodowały odpowiedni moment przełączania przypadający w odpowiednim momencie sygnałów. Robiąc to wewnątrz GAL-a zmieniłem chcąc nie chcąc te stałe czasowe i może jest tak, że przez to podczas przełączania z 16MHz na 8MHz lub odwrotnie, wkrada się tam np. jeszcze jeden imuls zegarowy z 16MHz. Nie wiem czy dobrze to wyjaśniłem o co mi chodzi, ale mam poczucie że tak się może dziać jak sobie patrzę na schemat. Jak nadejdzie czas na zabawę Atari ST, to mam taki plan, żeby zrobić najpierw jeszcze raz to turbo, ale na układach TTL, podobnie jak Ty to zrobiłeś. Jeśli mi to zadziała, to wówczas spróbuję układ w GAL-u rozbić na dwie części, wyprowadzając częściowo wyniki równań z GAL-a na zewnątrz i w tych newralgicznych czasowo punktach wprowadzając sygnał z powrotem na wejścia GAL-a, bo mam tam kilka wolnych pinów. W ten sposób będę mógł odzwierciedlić w GAL-u dodatkowe opóźnienia wynikające z propagacji bramek w normalnych układach TTL. Jeżeli to wszystko jest tak jak myślę, to powinno mi się udać uruchomić tak ten układ. Na tego GAL-a jestem zafiksowany dlatego, że mam bardzo mało miejsca na układ na mojej płytce i tylko jeden układ tam jestem w stanie wcisnąć, a trzech się nie uda.

Hehehe:-) Byłem zdziwiony tematem i treścią wątku zapodanego przez BTC, ale jeszcze bardziej mnie zadziwiło i zszokowało, że seban po prostu wziął i to zrobił bez żadnych pytań i refleksji:-) Ej Panowie, ta sytuacja jest jakaś chora...

Sprzedane.

Do zamknięcia.

A ja dodam, że zamiast sody lub grafitu, czy też innych proszków, można znaleźć podobne tworzywo do tego klejonego i zetrzeć je na pył papierem ściernym lub drobnym pilnikiem. W ten sposób uzyskany proszek mieszamy z klejem typu kropelka. Różne odpryski i ubytki wypełniamy w taki sposób, że najpierw upychamy proszek w miejscu ubytku, a następnie na to dajemy kroplę kleju, która wsiąka w ten proszek i buduje nam brakujące części elementów. Najlepiej generalnie jako proszek do takich celów użyć dokładnie tego samego materiału, z którego wykonany jest klejony przedmiot. W przypadku Atari można wziąć kawałek jakiejś inne obudowy połamanej, albo często da się po wewnętrznej stronie jakiejś obudowy pozyskać niewielką ilość plastiku poprzez użycie jakiegoś wspornika czy przegrody z wnętrza, co nie wpłynie na całość obudowy, a da nam najlepiej dopasowany materiał. W przypadku plastików zawsze jest tak, że dokładnie ten sam materiał lepiej zespala się, niż jakiś inny rodzaj plastiku.