Naturalnie, emulec na to nie pozwala. Sęk w tym, że ty przecież tylko pieca używasz (cross-asm+emulator - może nie).

Kartridży ani kaset produkować nie będziesz, czyli zostaje tylko stacja dysków, na którą można zapisywać sejwy. Pod warunkiem, że się umie (a w Atariki nie ma przykładów, co za pech).

Wszystko jest zrozumiałe: ponieważ stare gry wymagają podpięcia stacji (albo ekwiwalentu), więc każdy gracz ma to podpięte. Skoro tak, to gry xxl-a też będą się ładować ze stacji (bo kartów ani kaset nikomu się nie będzie chciało robić, a plik jest szybciej wczytać ze stacji), ale sejwa się już na dyskietkę zapisać nie da, bo "do atari niekoniecznie trzeba podłączać stację". Myśl trochę czasem.

Czytam z większym zrozumieniem niż ty piszesz. "OS trzeba odłączyć dla pełnej kontroli nad maszyną":

gdyż w przeciwnym wypadku "system się wiesza":

Jesteś w stanie nadążyć za własnym rozumowaniem? Bo mi się zdaje, że nie bardzo.

Każda będzie robiła, cytuję, "żeby mieć pełną kontrolę nad maszyną". Poza tym samo to rozszerzenie, jak już zauważył macgyver, to wyraźny przerost formy nad treścią.

Co z tego? Konsole nie mają systemu operacyjnego i nie podepniesz stacji dysków. Nie ma powodów niczego zachowywać, bo tam i tak nic nie ma. Tu masz jednak bądź co bądź komputer, możesz skorzystać z pamięci masowej - albo, zniszczywszy taki DOS, zapędzić się w ślepą uliczkę pt. "nie mam dostępu do pamięci masowej, jak/na czym zapisać hiscore".

Powiem szczerze, że trąci to paranoją. Np. przejąwszy VBL-a przy samym wektorze $FFFx zyskujesz z 1800 cykli na sekundę, czyli ok. 1/1000 całkowitego czasu CPU - a założę się, że żaden z twoich programów nie wypełnia na tyle ramki, żeby tego potrzebować do czegokolwiek. Tak samo pamięć: zniszczywszy DOS zyskujesz w najlepszym razie 6400 bajtów, w najgorszym marne 2k - a tracisz, jak o tym już była mowa, możliwość skorzystania z pamięci masowej, doładowania czegoś, zapisania wyników. Czyli twój progrma może być np. większy o 6 KB, ale większy o 60 KB już być nie może. Bez sensu.

Innymi słowy "przejmujesz kontrolę" - tylko po co? Dla satysfakcji przejęcia kontroli?

Tebe ma chyba rację.

I sądzisz, że gry, które będą o niej wiedzieć, nie będą sobie tych "wyników" wzajemnie zamazywać? Zejdź z obłoków, takie rzeczy zapisuje się do pliku na dysk (każda gra do "swojego" pliku). Tylko co poniektórzy muszą się przyzwyczaić do tolerowania DOS-u w pamięci (oraz przyuczyć do używania systemu operacyjnego).

To jest czerwień? To jakiś amarant.

Tak trochę nie a propos (czyli offtopowo), właśnie się doczytałem, że stacja Indus GT - przypuszczalnie bez RAM Chargera wymaganego przez CP/M, czyli stock najnormalniejsza zwykła - w roku 1984 kosztowała ni mniej ni więcej tylko 400 (słownie czterysta) funtów szterlingów.

http://www.page6.org/archive/issue_12/page_20.htm (na samym dole)

Do XL/XE był chyba suplement.

Do obcego programu można dopisać podprogram na końcu i zmienić owo problematyczne JSR na wywołanie tegoż. Chyba że program tak szczelnie wypełnia 48 KB, że podprogram się nie zmieści. Jednak w takiej sytuacji testy na typ OS-u nie zmieszczą się również (pominę, że takiej procedury w OS-ie 400/800 chyba nie ma po prostu nigdzie, więc zmiana jednego nielegalnego adresu na inny nie wchodzi w grę).

Innymi słowy, "szkoleniowo słuszne" podejście jest też najsłuszniejsze praktycznie - minimum zmian, minimum kłopotów, maximum zysków.

Korekta: prawdziwy programista umie z nich korzystać (bo w ogóle umie programować).

Nosty, rozpoznawanie OS-u nie jest ci do niczego potrzebne, wystarczy korzystać z legalnych odowłań, zawsze będzie działało. Przyjrzyj się tej sekcji:

http://atariki.krap.pl/index.php/Biblio … /XE#System

A co do podanego przykładu:

http://atariki.krap.pl/index.php/Progra … w_na_ekran

Czy program jeszcze korzysta z OS-u w jakichś celach, które nie są ujęte w tych hasłach Atariki?

Gdyby jednym z tych organów był mózg, to prawdopodobnie przestałby być człowiekiem, a tym samym człowiekiem to już na pewno.

Fakt jest faktem, że emulator ma dużo gorszy feeling niż prawdziwa atarka. Co mogę poświadczyć przesiadłszy się po roku emulatorowania z powrotem na Atari (z monitorem Neptun M156B ;) )

borys, a dlaczego sądzisz (przynajmniej tak rozumiem), że dema to "sztuka przez małe sz"? Inaczej mówiąc, ciekaw jestem twojej definicji "sztuki przez duże sz".