Do myszki to trudno znaleźć taki cienki i miękki przewód. Współczesne kabelki do myszek mają mniej żył w środku, a do ST potrzeba tam chyba prawie wszystkich, dlatego będzie dość gruby.

O to, to! Dokładnie, ja zawsze muszę napisać pięćdziesiąt zdań, bo tak krótko nie umiem. Ale o to mi chodziło, trafione w sedno :)

Pan Mieciu tego dnia zmęczony już odebrał telefon. Jakaś kobieta się tam wywnętrzniała, że coś tam z estradą nie współgra... Pan Mieciu zatrybił po dłuższej chwili i odparł:
- Paaaani kochana, gdzie na scenę z magnetofonem?
- A syn cuś mówił, że dworzec dysków czy coś by tam potrzebował...
- Raczej stację pani szanowna raczy mieć na myśli?
- Tak, tak, właśnie.
- To na scenę też nie nadaje się. Trzeba polutować kilka nowych scalaków i hadedezespartom wsadzić. Będzie pińcet, zapraszam :)

Po godzinie:
- Halo, czy to pan Mieciu?
- Przy telefonie.
- Scalaka pan przylutujesz?
- Przylutuje. Pińcet będzie.
- Więcej niż komputer?
- Jak się chce pograć, to trza doinwestować.
- No dobra... I wtedy już wszystko będzie działać?
- Prawie.
- Jak to prawie?
- No oprócz gier xxl-a, a także tych które są na compyshop'a, no i może jeszcze tych, które wygrywają w konkursach międzynarodowych.
:)

Ok, żyjmy lepiej w zgodzie (była taka bajka rosyjska o takich myszach i kocie:-)).

Wiesz, może czasem trudno się wyrazić pisząc na forach i może niepotrzebnie się czepia słówek. Ja raczej nie tyle chciałem umniejszać czegokolwiek portom, co raczej zastanawiałem się czy porty starych gier nie stanowią trochę odrębnej kategorii, czegoś pomiędzy grami a demami. Sam nie jestem tzw. scenowcem, ale dużo w życiu programowałem różnych rzeczy na różne platformy. Z punktu widzenia programisty pisanie portu gry (zwłaszcza takiej, której wszyscy twierdzą że się nie da na Atari zrobić) bardziej przypomina zmaganie się ze sprzętem w celu uzyskania nieosiągalnego dotąd efektu, jak przy pisaniu dema, niż zmaganiu się z wytwarzaniem nowej gry, w której częściej więcej się trzeba skupić raczej na wymyśleniu fabuły, grafiki, postaci, gameplayu itd.

Pisząc nową grę musimy zaprojektować coś zupełnie nowego w sposób bardzo twórczy, ale możemy technicznie rozwiązać rzecz w sposób prostszy, bo po prostu skorzystamy z tego co mamy i co umiemy. Z kolei robiąc port nie musimy wymyślać samej gry, ale za to musimy się nieźle nagłowić i napracować nad tym jak tą grę zrobić na sprzęcie, na którym teoretycznie wszyscy mówią że się nie da. To miałem na myśli mówiąc, że tego rodzaju portom jest bliżej do pisania dem niż do pisania gier. W sensie wyzwań dla programistów. Stąd myślę, że programista mierzący się z takimi wyzwaniami bardziej powinien kierować się konfiguracjami sprzętowymi przeznaczonymi do dem niż do gier. To może trochę filozoficzne i indywidualne podejście, ale tak jak jestem zwolennikiem pisania gier na 64k, tak dla nieosiągalnych i niemożliwych portów dopuścił bym dowolne rozszerzenie pamięci, żeby chociaż tutaj się wspomóc w tego typu wyzwaniach i sprawić te wyzwania bardziej osiągalnymi.

Jako programista bardzo doceniam, bardzo czekam, i chwalę porty. Zachwyt i zaskoczenie jak coś tam zostało zrealizowane. Możliwość pochwalenia się przed innymi, że my na Atari też mamy taką czy inną grę. Wszystko to jest super.

Natomiast z punktu widzenia gracza, bardziej bym chciał nową, ciekawą grę dostać, niż port Prince of Persia, które przeszedłem już kiedyś całe i nawet pomimo wielkiego zachwytu tą grą na Atari i umieszczenia jej w mojej kolekcji najlepszych i ulubionych, prawdopodobnie nie będę w nią za dużo grał, i prawie na pewno nie będę chciał jej przejść w całości.

Ale nie jesteśmy kilkadziesiąt lat temu, tylko dziś. A dziś to już nie ma znaczenia czy mówimy o 320k czy o 1M. Obecnie dostępne rozszerzenia (zarówno te w sprzedaży, jak i te DIY) bez problemu zdefiniowały standard 1M na portB. Koszt zrobienia rozszerzenia 320k i 1M jest identyczny, nakład pracy praktycznie też taki sam.

To jeśli chodzi o produkcje scenowe, czyli dema. To samo dotyczy się gier-portów dla mnie. A to z tego względu, że dziś też już nie ma znaczenia czy dana gra jest na Atari, czy na inny sprzęt, bo jak coś było hitem na innym sprzęcie, to można pograć na tym innym i też będzie dobrze. Porty gier, pomimo że doceniam i cieszą mnie, a na niektóre (jak Flimbo) wręcz czekam z niecierpliwością, to nie są aż tak kluczowe dla gracza, bardziej dla scenowców, którzy udowadniają w ten sposób rzeczy niemożliwe.

Prince od Persia? Super, mega zajebista na Atari, też nie mogę się doczekać finalnej wersji. Ale i tak jej raczej nie przejdę, bo zrobiłem to lata temu w wersji NES i w wersji pecetowej. Dziś jak chcę pograć, to odpalam wersję na Atari ST, która mi się najbardziej podoba. Na maluchu odpalę, zachwycę się, będę chwalił i podziwiał, ale nie będzie to gra w którą będę się zagrywał godzinami, bo już te godziny mam za sobą.

Najważniejsze dla mnie są nowe gry. A w te grają nie tylko nielicznie zgromadzeni na forum zapaleńcy, czy jeszcze bardziej nieliczni scenowcy. W nowe gry grają również zwykli użytkownicy, tacy, którzy po latach wyciągają Atari z pawlacza, dokupują tylko sio2sd i ściągają z netu paczki z klasyką i z nowościami. Czyli 64k.

Uuu panie, to teraz rozumiem jakie to trudne i ile pamięci potrzeba. Bo tak sobie myślałem, ja akurat w swojej grze też robię takie scrollowane mapy, ale rysuję grafikę oszczędnie tak, żeby nie trzeba było podmieniać aż tak dużo znaków. I lepiej mi się opłaca trzymać na raz całą mapę wypakowaną i tylko sobie ją scrolluję. Do tego rysuję grafikę tak oszczędnie, żeby jednym zestawem znaków rysowała się aż cała mapa. Tylko że ja sobie sam tą grafikę rysuję, więc jak mam jakiś podobny znak, to trochę tam coś zawsze zmienię, żeby wykorzystać istniejący, a nie tworzyć i zajmować kolejnego. No ale tak się można bawić jak się tworzy nową grafikę, a Wy musicie przerysować istniejącą, więc ile jest znaków tyle musi być. W takim kontekście, to faktycznie zmieszczenie tego w małej ilości RAM-u nie jest możliwe. Czyli jeszcze w temacie wątku trzeba by rozdzielić kwestię tworzenia nowych autorskich gier na Atari, a kwestię portowania gier z innych platform, których teoretycznie nie powinno się dać przeportować, a jednak się da.

@laoo: piękna perspektywa:-) W końcu bez maseczek:-) Tylko nie widzę, żeby razem z nami na tym zdjęciu przetrwało jeszcze jakieś Atari:-)

EmuTOS sterownik do dysku ma, ale co z tego, skoro na EmuTOS nie działają żadne gry z HDD (konkretnie nie działają gry przerabiane na wersje HDD przez Putnika, ale to się ilościowo w przybliżeniu równa wszystkim grom). Chyba, że komp nie ma być używany akurat do gier, wtedy warto rozważyć EmuTOS, bo poza tym mankamentem jest on bardzo fajny i faktycznie widzi od razu dyski, co jest wręcz świetne.

Kabel jak najkrótszy, tu się zgodzę. Najlepiej, żeby on miał kilkanaście cm, albo 20-30cm. Oczywiście przy dłuższych kablach jest szansa, że coś tam zadziała, ale to trochę loteria, a również będzie to zależało od tego co stoi w pobliżu komputera i jak ten kabel akurat ułożymy, czyli ogólnie słabo.

ZuluGula, ale reklamować to by można było coś, co by było i działało. Problem wtedy dotyczył faktu, że temat w ogóle nie wystartował na dobre, bo potencjalni sprzedawcy olali sprawę. W szczycie formy owego portalu było zrobione dosłownie wszystko, wraz z ogarniętymi wysyłkami, automatycznym liczeniem kosztów, automatycznym rozdzielaniem jednej płatności od klienta na poszczególnych sprzedawców. Generalnie mieliśmy wielki portal, ze wszystkim działającym, tylko nie było w nim towaru, bo sprzedawcy mieli puste konta i nic nie dodali. Nie było czego reklamować.

Potwierdzam, że drygol miał bardzo fajną inicjatywę. W temat wszedłem, chciałem coś tam sprzedawać, ale jakoś się to nie nakręciło niestety. Szkoda, że nie weszło w to więcej osób, ale widząc zapał potwierdzam również, że kompletnie nie ma sensu ludziom naprzeciw z takimi inicjatywami wychodzić, bo każdy tylko narzeka, każdy krzyczy "zróbmy! zróbmy!", a jak ktoś faktycznie chce coś zrobić, to nikt nie pomoże i wszyscy mają w dupie. Tak że jeszcze raz: drygol, dla Ciebie pełen szacun za to co wtedy chciałeś uruchomić i ile pracy w to włożyłeś, a dla reszty proponuję się w tego typu tematach nie odzywać, lub najpierw coś zrobić i pokazać, a dopiero się odzywać.