Hej!

No właśnie zamieszanie z formatami AST, BUT czy BOT czy również Macro-AST (obecny w AST-MultiCartridge). Nawet oryginalne instrukcje do cartów AST nie mówią za dużo na temat zastosowania poszczególnych loaderów, jest tam jedynie parę ogólników z których mało wynika i nie tak łatwo się domyślić o co chodzi... dla mnie więcej mówił artykuł o AST na atariki niźli instrukcja do multi-cartridge AST.

Nie wiem czy dobrze myślę, ale wydaje mi się że narzędziami "fabrycznymi" nie da się wyprodukować plików typu BUT czy BOT. Producent chyba tę funkcjonalność postanowił zostawić chyba tylko i wyłącznie dla siebie.

A skoro już jesteśmy przy AST to może wrzucę tutaj mały opis kolejnego carta który podesłał uicr0Bee, cart co prawda już od dawna jest opisany w sieci, ale ja przy tej okazji zweryfikowałem zawartość EPROM i rozrysowałem schemat, używając innego egzemplarza niż tej prezentowany poniżej, dlaczego innego? Ponieważ ten klon, ktoś postanowił "zabezpieczyć" :P zapewne to był jakiś protoplasta wywodzący się grupy "The Distals"... ;-) ... zatem przyszedł czas na prezentację, "pacjenta":

góra:

spód:

Na sam widok trochę mi ręce opadły, bo zacząłem sobie wyobrażać jak będę to oddłubywać, aby odtworzyć schemat, jednak chwilę później przypomniało mi się że pewien dobrodziej (Michał Szwanke), kiedyś umieścił już opis tego karta na swojej stronie www. Co prawda strona już chyba nie istnieje, jednak zachował się "mirror" na pigwie, zatem postanowiłem skorzystać z udostępnionych tamże materiałów aby odtworzyć schemat carta.

^^^ Po otwarciu obrazka w nowej zakładce będzie on zaprezentowany w wyższej rozdzielczości. Dla zainteresowanych również wersja wektorowa (PDF): AST 8K cartridge

Jak można wywnioskować ze schematu, jest to standardowy 8KB cartridge, lokujący się obszarze $A000-$BFFF. Można go wyłączyć programowo poprzez zapis dowolnej wartości w dowolną komórkę pamięci z obszar $D500...$D5FF.

Funkcjonalność ta (odłączania cartridge) jest realizowana przez jeden z przerzutników typu D zawartych w układzie 7474. Przerzutnik jest taktowany sygnałem ~CCTL, który jest aktywny w chwili dostępu do obszaru $D500...$D5FF. Przerzutnik ten "zapamiętuje" stan linii R/~W w chwili gdy następuje aktywność linii ~CCTL, ta informacja jest wystawiana na wyjście Q przerzutnika, które jest podłączone do linii RD5 odpowiadającej za "obecność" cartridge w obszarze $A000-$BFFF, gdy lina RD5 jest w stanie wysokim (logiczne "1") MMU komputera powoduje włączenie cartridge w obszarze $A000-$BFFF. Domyślnie przerzutnik (U2B) jest ustawiany w stan "1" za pomocą wejścia ~SET, które to jest wysterowane za pomocą prostego układu RC, tworzącego obwód "RESET", na który składają się rezystor R1 i kondensator C1.

Dokonując zapisu dowolnej wartości pod dowolną komórkę ze strony $D5xx, powodujemy zapamiętanie logicznego "0", na wyjściu przerzutnika, co skutkuje odłączeniem cartridge z przestrzeni adresowej komputera (stan linii RD5 zmienia się na niski).

Po odtworzeniu schematu, należało dokonać "zgrania" pamięci EPROM, aby upewnić się czy zawartość pamięci jest identyczna z tym co jest dostępne w sieci (inna wersja, weryfikacja poprawności pamięci, etc.). Ale jak tego dokonać bez odkuwania i wyjmowania pamięci EPROM z płytki zalanej żywicą, czy tam innym twardym "szajsem"?

W przypadku prostych cartridge (np. takich jak ten) i nie używających skomplikowanego "bankowania", do tego celu używam systemu QMEG. Dlaczego? Ponieważ QMEG w prosty sposób pozwala przejąć kontrolę, zanim procedury w OS zaczną uruchomienie czegokolwiek z cartridge. Do kompletu potrzebne będzie również SIO2PC lub inne urządzenie za pomocą którego będziemy mogli emulować stację dysków. Używając SIO2PC tworzę sobie pustego ATR-a w gęstości single, ten ATR lub dyskietka pozwoli na fizyczne zapisanie "w nim"/"na niej" wskazanego obszaru pamięci.

Cała operacja sprowadza się do kilku prostych kroków:

1) w komputerze z systemem QMEG umieszczamy cartridge

2) włączamy komputer z wciśniętym klawiszem SELECT, gdy wyszystko pójdzie OK, powinniśmy zobaczyć menu QMEG:

Jeżeli wszystko poszło OK i elektronika zawarta w cartridge poprawnie zainicjowała swoje układy, to pod napisem "Cold", powinno widnieć "CAR", to oznacza że cartridge jest włączony i obecny w przestrzeni adresowej.

3) przechodzimy do MLM (Machine Language Monitor) wciskając klawisz RETURN:

^^^ następnie wpisujemy "6A" i ponownie wciskamy RETURN. W wyniku dostajemy wartość komórki $6A (RAMTOP), w tym wypadku $A0, co oznacza że system licząc pamięć RAM przy starcie  dotarł do obszaru $A000 i uznał że tutaj kończy się pamięć RAM, oczywiście miał rację, ponieważ włączony cartridge zajął wyznaczony dla niego obszar adresowy w tym wypadku $A000-$BFFF (a więc 8KB), w przypadku cartridge 16KB zobaczylibyśmy tutaj wartość $80, ponieważ standardowy 16KB cartridge zajmuje obszar $8000-$BFFF.

Wiedząc zatem że mamy do czynienia z 8KB cartridge, musimy zagrać zawartość pamięci z obszaru $A000...$BFFF na dyskietkę, a ponieważ MLM jest bardzo prostym narzędziem to możemy jedyne kazać mu nagrać wskazany obszar na dyskietkę jako kolejne sektory. Nie mam tutaj mowy o zapisaniu tego w formacie DOS-u, mamy jedynie do dyspozycji operacje zapisu czy odczytu sektora.

Zatem pamiętając że mamy dyskietkę w gęstości "single" a więc sektory mają po 128 bajtów, obliczamy ile to nam zajmie sektorów przestrzeń o wielkości 8KB... czyli mamy obszar o wielkości 8192 bajtów, i dzielmy to przez wielkość sektora o rozmiarze 128 bajtów.... z tego wszystkiego wychodzi nam 8192/128 = 64, zatem dokonujemy zapisu wskazanego obszaru:

Polecenie: $A000>1.40 dokonuje zapisu obszaru od adresu $A000 na stację dysków D1, począwszy od sektora #1 i wykonuje to dla następnych 64 sektorów (64 w systemie szesnastkowym to właśnie $40). MLM rozumie co prawda system dziesiętny (wystarczy poprzedzić wprowadzoną liczbę znakiem #), jednak ja z przyzwyczajenia i wygody korzystam z domyślnego systemu szesnastkowego.

Po tej operacji mamy już zgraną zawartość pamięci na dyskietkę lub dowolne urządzenie typu SIO2PC czy SIO2SD. Teraz należy wydobyć ten obszar pamięci z pliku ATR lub z dyskietki. Ja przedstawię tutaj mój sposób postępowania, czyli wydobycie z pliku ATR kawałka danych odpowiadających zgranemu obszarowi pamięci. W moim przypadku używam do tego celu XASM, ponieważ mam go zawsze "pod ręką".

Plik który przygotowuję dla XASM wygląda w tym wypadku tak:

    opt h-
    org $a000

    ins "ast_8k_cart.atr",16,$2000

Co te magiczne ciągi znaków robią? Po prostu wyciągają z pliku 8KB kawałek pomijając pierwsze 16 bajtów (nagłowek) pliku ATR.

lina komend wywołująca XASM wyglada w tym wypadku tak:

xasm ast_8k.xsm -o ast_8k.bin

Po tej operacji mamy gotowy plik BIN, który to już możemy uruchomić testowo chociażby pod emulatorem:

Podczas uruchamiania emulator zapyta się nas o typ cartridge, wybieramy "Phoenix 8K", ponieważ jest to typ cartridge który odłącza się poprzez zapis do $D5xx.

Co pozostało na koniec? To właściwie już wszystko, można by jeszcze opisać procedurę zamiany tego typu obrazu cartridge na plik wykonywalny .xex, ale to już przy następnej okazji, bo post robi się strasznie długi.

Dla porządku jeszcze tylko zawartość pamięci EPROM, uzyskana w sposób przedstawiony powyżej:

AST Standard 8KB Cartridge

dla porządku jeszcze suma SHA256 pliku:

2bcf38b38b0e2ea864ef926f587e5a708e7d004496b2c42184b1661795d3277c  ast_8k.bin

Zawartość EPROM okazała się identyczna z tą przestawioną na stronie Michała Szwanke. Duże podziękowania dla Michała za udostępnienie materiałów, dzięki temu nie musiałem odkuwać tego "szajsu" i ryzykować uszkodzenia cartridge, pozostał w stanie "oryginalnym", a zaoszczędzony czas postanowiłem poświęcić na napisanie tego posta zawierającego mini-poradnik pokazujący jak w prosty sposób można dokonać "zrzutu" tego typu cartów. Może komuś to się przyda.

Można też oczywiście napisać jeszcze software który ten proces zautomatyzuje. Nawet podchodziłem do tego kilka razy, jednak mając do dyspozycji QMEG i SIO2PC pod ręką, lenistwo zawsze zwyciężało i przeprowadzałem ten proces zawsze w sposób analogiczny do tutaj przedstawionego zamiast przysiąść i dokończy rozgrzebany projekt.

pozdrawiam wszystkich czytających i życzę wam miłego weekendu :]

Na filmie to jest ten na 110V, ale drugi ten, który wymaga zewnętrznego zasilacza miał dokładnie ten sam problem, obie "gumy" na kołach pośrednuch były super ślisko-twarde i obie zostały wymienione.

@sikor, @piwko... może kiedyś jak czas i życie pozwoli... pomysły i chęci są, tylko czasami rzeczywistość decyduje inaczej ;) Ale dziękuję za motywację :)

@hrw... dzięki za miłe słowa, prawdę mówiąc nie sądziłem że ktoś te "moje wypociny" czyta jeszcze ;-)  nawet gdyby nikt nie czytał to i tak bym pisał, chociażby po to aby zachować trochę historii z naszego "atarowskiego" podwórka.

@Pecus... loader mistrzostwo :) już kiedyś o nim dyskutowaliśmy w wątku o AST, wtedy go udostępniłeś tutaj na forum, za co wielkie dzięki! :) Szkoda że pozostały soft nie przetrwał. Jeżeli chodzi o AST i sposób ładowania w jednym bloku, owszem wygodniejszy z punktu widzenia programisty piszącego loader i procedury ładujące ... w sumie to idealnie by się sprawdziło spakowanie pliku jakimś Cruncher-em 5.0, Code3 Cruncherem lub podobnym działającym na takiej samej zasadzie... i przystosowanie wyjściowego pliku file tak aby tworzył jeden segment ładujący się od [$BC1F - długość_spakowanego_pliku ... $BC1F :) Zresztą pewnie ktoś coś takiego w przeszłości popełnił, nie wiem czy Ty nawet o tym kiedyś/gdzieś nie wspominałeś.

Hej!

Żeby nie było że nie pamiętam, zacząłem nawet nad tym dłubać, ale po wstępnej analizie tego kodu (startującego ten KOS i zadającego pytania konfiguracyjne) trochę mi zapał opadł... po zapisaniu całej kartki A4 a adresami i etykietami, kawałkami kodu... no prawdę mówiąc zostawiłem to na później bo zamiąch niepotrzebny ktoś zrobił i mnie zniechęcił, ale wrócę jeszcze do tematu.

Dobry Wieczór!

Tym razem nie będzie zbyt dużo zdjęć i zbyt dużo opisu(chyba mi się nie udało z tym "niezbyt dużym opisem), bo prezentowane ostatnio systemy turbo zastane magnetofonach z kolekcji uicr0Bee-iego są mocno powtarzalne (głownie klony czeskiego Turbo2000) ... ale tym razem mała ciekawostka... otóż w jednym z XC12 napotkałem takiego oto gościa:

^^^ widok płytki drukowanej od góry (elementy)

^^^ widok płytki drukowanej od dołu (układ ścieżek)

Widok jakby znajomy, ponieważ poczynając od prawej strony płytki mamy typowe czeskie Turbo2000, jednak z lewej strony dodano parę dodatkowych elementów, po co? To się okazało gdy udało się odtworzyć schemat:

^^^ Po otwarciu obrazka w nowej zakładce będzie on zaprezentowany w wyższej rozdzielczości. Dla zainteresowanych również wersja wektorowa (PDF): CZ_T2000 & AST.

Jak widać na schemacie sekcja odczytu to typowe czeskie Turbo 2000, z tym że autor tej wersji użył całkiem fajnego i kompaktowego zestawu elementów (np. dioda BAP812, czy tranzystor BC237 w dość małej plastikowej obudowie TO-92), dzięki temu cała płytka drukowana jest dość mała mimo że posiada dodatkową funkcjonalność.

Funkcjonalność owa to dodatkowa sekcja odpowiedzialna za zapis danych (dolna część schematu: "Data Write Section)... w przypadku Turbo2000 czy też Auto Turbo, jak i Atari Hard Turbo zapis na taśmie był dokonywany za pomocą bezpośredniego sterowania linią "DATA OUT", tej samej metody używało również Turbo Blizzard czy Turbo 2000F, oraz pewnie wiele innych... jednak był jeden system który z nieznanych mi powodów do zapisu danych używał linii COMMAND, tej samej która służy normalnie do przełączania magnetofonu w tryb turbo w systemach takich jak czeskie Turbo2000, Wrocławskie Turbo 2000/3000, Auto Turbo, Atari Hard Turbo, etc.

Jednak autor AST albo nie wiedział że można sterować linią "DATA OUT" bezpośrednio, lub też wybrał drogę okrężną i postanowił że oprócz przełączania Normal/Turbo lina COMMAND będzie służyła również do zapisu danych (w końcu podczas zapisu nie ma znaczenia czy interface turbo ustawiony w tryb NORMAL czy też w tryb TURBO).

Przez takie podejście to tematu bardzo się skomplikował cały interface AST, którego schemat już dość dawno temu zaprezentowałem w tym poście.

Na schemacie interface AST, widać że autor tego interface dodatkowo postanowił blokować przełączanie toru odczytu podczas gdy wciśnięty jest klawisz "zapis", nie wiem co miało na celu takie działanie, być może Pan Sławomir uznał że tak będzie bardziej elegancko, przez co musiał zastosować dodatkowe bramki, a to spowodowało że jeden 7400 (4 bramki NAND) okazał się niewystarczający i trzeba było użyć drugiej sztuki aby ogarnąć cały rozbudowany multiplekser, a także rozbudować tor zapisu o możliwość użycia linii COMMAND.

Patrząc na interface AST parę ładnych lat temu zastanawiałem się który interface powstał pierwszy, tzn. czy czeskie Turbo 2000 czy też AST... po latach nie ulega wątpliwości że czeskie Turbo 2000 było opracowane wcześniej, a projekt AST czerpie z niego "garściami". Możecie porównać schematy. Wzmacniacz wstępny jest praktycznie identyczny, potem tylko sekcja multipleksera z bramek NAND, która przełącza interface pomiędzy pracą Turbo/Normal jest nieco bardziej rozbudowana i wydaje się iż niepotrzebnie skomplikowana.

Patrząc na schemat tego co znalazło się w tym magnetofonie, w końcu staje się jasne jakie turbo opisywano w czasopiśmie "Moje Atari, nr 4 z 1991 roku, strona 7". Skan opublikował Dely w tym poście. Wszystko wskazuje na to że jest to wcześniejsza wersja czeskiego Turbo 2000, jeszcze nie do końca zoptymalizowana do finalnej postaci. Schemat w gazecie narysowano dość pokracznie, w dodatku z błędami (np. brak oznaczeń emiterów w tranzystorach, brak widocznego połączenia pomiędzy 12 i 13 pinem bramki NAND).

Pamiętam wypowiedź Pana Tomasza Mazura, który narzekał że wszyscy klonują interface AST, etc. A jak widać sam sprzedawał rozwiązanie, które to nie było w pełni autorskie i ewidentnie bazowało na wcześniejszej pracy wykonanej przez Czechów.

Ehhh... jak zwykle odbiegłem 100km od głównego tematu, pewnie już nikt nie dotarł do tego miejsca i nie czyta tego wcale, zatem wychodzi na to że pora na szybkie podsumowanie...

Autor tej płytki i schematu dokonał paru fajnych optymalizacji i rozbudowując "sprytnie" płytkę o dodatkową sekcję zapisu danych (możliwość zapisu przez sterowanie linią COMMAND) spowodował że interface ten zaczął być zgodny z systemem AST, oraz całą masą systemów AST-podobnych, tzn. np. ATT czy też Unerring Master.

Podsumowując więc, ta wersja interface działa poprawnie i stabilnie z systemami:

• Czeskie Turbo 2000

• Wrocławskie Turbo 2000/3000

• Auto Turbo

• Atari Hard Turbo

• AST

• ATT

• Unerring Master

Na koniec jedna moja taka prywatna uwaga... Nie wiem jak radzili sobie użytkownicy systemów AST/ATT/UM w tamtych czasach, ale gdyby nie oprogramowanie "Turgen System" autorstwa Baktraaa, to chyba rzuciłbym się z dywanu na podłogę! Dysponowałem dwoma cartami do AST, tym tradycyjnym prostym cartem oraz AST Multi-cartridge... ileż to ja się musiałem nagimnastykować aby cokolwiek zapisać w tym systemie na realnym sprzęcie... skończyło się jakimś kopierem normal--->AST i jak idiota kopiowałem grę ze "standard" na format AST. Potem wygenerowałem jeszcze parę gier za pomocą Turgen-a i jakoś udało mi się to wszystko sprawdzić.

RANT mode on:

Praca z systemem AST to jakiś koszmar, albo nie umiem szukać, albo nie mam praktyki, ale wydaje mi się że sensownych narzędzi dla tego systemu po prostu brak... do kompletu istnieją chyba cztery formaty danych (jak nie więcej) AST, BUT, BOT, Macro-AST ... a żadnego programu kopiującego dysk ---> AST nie udało mi się namierzyć.

Wygląda to tak jakby Mirage (firma sprzedająca AST) chciała mieć monopol na kasety z programami nagranymi w tym systemie, ale jak pokazała rzeczywistość... rynek próżni nie znosi a giełda i sprytni ludzi tworzyli swoje klony, zapewne swoje narzędzia i w ten sposób "wyjątkowość" AST chyba ten system zabiła. Po tych kilku godzinach walki z AST mam wrażenie że ten system to taki "zlep" bazyliona pomysłów, z tym że żadnego z nich nie zrealizowano w przemyślany i sensowny sposób. Oprogramowanie i narzędzia wręcz odrzucają użytkownika.

Najśmieszniejsze jest to że "starusieńkie" czeskie Turbo 2000 (w sensie interfejsu sprzętowego) doskonale radzi sobie z odczytem AST/ATT/UM... a pomysłowi hakerzy i elektronicy dokonując optymalizacji i przeróbek istniejącego już wcześniejszego rozwiązania stworzyli system zgodny dużą częścią już istniejącego oprogramowania. A ta sekcja zapisu danych stworzona z dwóch diod, tranzystora i czterech rezystorów (zastępująca rozbudowaną i niepotrzebnie skomplikowaną sekcję zapisu z AST) po prostu mnie urzekła swoją prostotą i pomysłowością :)

Sam nie wiem dlaczego ale ta wersja interface jakoś bardzo przypadła mi do gustu. Magnetofon z tym interface nie sprawiał najmniejszych problemów, wszystko działało stabilnie i sprawnie (no może poza mną, gdy walczyłem z system AST ;P)

Może ktoś posiadający AST w tamtych czasach opisze swoje doświadczenia? Być może mam jakieś uprzedzenie do tego systemu z jakiegoś irracjonalnego powodu. Na tym forum nie raz snułem różne dywagacje i domysły na temat AST... koniec końców, gdy udało mi się poznać tajemnice tegoż systemu do końca... bardzo on mnie rozczarował.

Na podstawie wcześniejszych wypowiedzi (np. Pecusia) można dojść do wniosku że takie narzędzia do kopiowania dysk ---> AST istniały i były w posiadaniu handlarzy giełdowych którzy nagrywali klientom programy w formacie AST montując także jakieś klony lub własne bardziej zoptymalizowane wersje interfejsów zgodnych z AST (np. taki jak ten zaprezentowany w tym poście). Przykłady działalności osób takich jak *AJEK pokazują że AST i jego klony ... miały działać na tyle sprawnie aby użytkownik wczytał sobie nabyte programy bez większych problemów, ale o jakiejkolwiek sensownej pracy z tym systemem i korzystanie z jakichś programów użytkowych mowy być nie mogło. Moim pierwszym system turbo było KSO Turbo 2000 i on mi zapewniał bardzo dużą zgodność z narzędziami wszelakimi, w tym np. MAC/65, którego bez problemu używałem z KSO Turbo 2000.

Patrząc na to co jest dostępne w sieci dla AST to albo jest tego bardzo niewiele albo nie umiem szukać. Oprogramowanie na cartach, no cóż... nawet czytając instrukcję nie widzę żadnych sensownych zastosowań tych narzędzi. Albo to w jaki sposób one działają jest dla mnie nie do zaakceptowania po tym jak zetknąłem się z innymi systemami.

Hej!

Proszę jeszcze o chwilę cierpliwości, zamykam zaległe sprawy i opróżniam kolejkę  zadań "do wykonania na już". Staram się jak mogę, więc patrząc na te całe lata które się z tym bawię, to "... już za chwileczkę, już za momencik" ;-)

Co prawda nie słucham rapu, ale ten kawałek jest całkiem fajny. Tekst jest zupełnie spoko, gdy się tego słucha powracają wspomnienia, i nawet prawie wszystko zrozumiałem ;-)

Chciałem serdecznie podziękować za miernik :) Dotarł! Piękne cacko... świetnie zabezpieczony na czas transportu, wygląda na to że w pełni sprawny (nie sprawdziłem jedynie omomierza i pomiaru pojemności, bo nie miałem odpowiedniej baterii). Zakresy prądowe i napięciowe zarówno dla prądu stałego i zmiennego działają bez problemu... w dodatku ustrój pomiarowy jest bardzo dynamiczny i świetnie pokazuje nawet niewielkie wahnięcia mierzonego prądu/napięcia. Do tego sprzęt w tym wieku powala precyzją... przykład? Pomiar napięcia 2.9V DC (prąd stały):

Bardzo, ale to bardzo dziękuję! Na pewno będę używał! :D W dobie cyfryzacji warto czasami sięgnąć po taki sprzęt aby "pogimnastykować" mózg trochę :D

Z tego co pamiętam to Aragorn Copy pracował z systemem Blizzard.

Też mi się tak wydawało, jednak napisy pieczołowicie usunięto również z kondensatora i tranzystora, a to chyba nie mogło wyjść "niechcący"... zresztą mogę się mylić... jak zobaczyłem te wszystkie modyfikacje w magnetofonie, to od razu pomyślałem że to jakaś ultra-szalona wersja "zaciemniania" i próba ochrony rozwiązania sprzętowego... ale jest to tym śmieszniejsze że jest to klon czeskiego Turbo 2000 które było rozpowszechniane za darmo i z pełną dokumentacją :)

No tak, być może się nieprecyzyjnie wyraziłem, nie jest dla mnie zagadką ścieranie napisów ze scalaków (szczególnie tych nietypowych), jednak przyznam że ścieranie napisów z rezystorów, kondensatorów czy też tranzystora (bo napis  КТ315Б który winien być po drugiej stronie, jest zeszlifowany). Ale z tym, że to utrudnia szczególnie mniej doświadczonym "klonerom" to pełna zgoda.

Wszystko by się zatem zgadzało, magnet działa z systemami Turbo2000/3000, oraz Atari Hard Turbo czy AutoTurbo.

Z "jeżdżeniem walcem" oczywiście żartowałem... posiedzę oczywiście nad tym bo teraz to już mi spokoju nie da :) No i to jest dokładnie ten z porysowanym logo... co do działania poprawnie "wtedy", to mogło tak być że nie było tak jak pisałem tylu źródeł zakłóceń w eterze jak dziś... przejrzę obwody wejściowe może coś jest usunięte, ew. wymienione ... ale powodów tych wszystkim zmian nie rozumiem, nie mają one najmniejszego sensu... patrząc na to wręcz bym powiedział że wprowadzone zmiany zmniejszają odporność magnetofonu na zakłócenia :)

Zacieranie oznaczeń jestem w stanie zrozumieć w autorskich rozwiązaniach :) jednak zacieranie oznaczeń w klonowanych rozwiązaniach? :) No dobra... może to coś utrudniało w przypadku mniej obeznanych z elektroniką osób, jednak ścieranie oznaczeń z rezystorów i to w taki sposób że uszkodzono ich powłokę albo próba zatarcia pasków rezystora tylko od góry... wydaja się wręcz komiczna :D ja rozumiem że starcie trochę warstwy węglowej zmienia oporność rezystora... jednak nie to było zamysłem autora w tym wypadku :) Poza tym rezystor czy kondensator, nawet w tamtych czasach bardzo łatwo było zmierzyć :)

A z ciekawości jakiego softu czy carta używałeś do obsługi turbo w swoim magnetofonie? ew. czy to turbo miało jakąś nazwę?

Hello!

Tym razem na warsztacie mocno sfatygowany XC11, magnet w stanie dość opłakanym, "przytopiony" spód obudowy, w środku system Turbo, i straszna plątanina przewodów, widać że po zamontowaniu systemu turbo dobrał się do niego ktoś i postanowił wykonać kilka modyfikacji, dołożył wyłącznik odcinający linię DATA_IN, od komputera, wypiłował drugą dziurę w obudowie i dodał sobie drugi LED sygnalizujący zapis, PCB zmodyfikowane w sekcji zasilania silnika. Ktoś chciał dołożyć sobie trochę filtrów, niestety modyfikacje spowodowały że zasilanie silnika zamiast 5V, spadło do 4V, przez co silnik nie miał zupełnie siły przy większym obciążeniu przez mechanizm magnetofonu. Do kompletu zniszczony i łatany kabel łączący komputer z magnetofonem, oczywiście standardowa usterka dotycząca  pękniętej masy zasilającej sekcję silnika.

Jeżeli chodzi o system turbo to już kiedyś miałem styczność z tą wersją systemu, a jest to klon czeskiego Turbo 2000 opracowanego przez Jiri Richtera. Klon do tego stopnia że nawet PCB skopiowano 1:1, pisałem o tym w tym poście: Atari HARD Turbo

Z biegiem czasu uświadomiłem sobie że Wrocławskie Turbo2000/3000 czy też "Auto Turbo" jak i zarówno Atari Hard Turbo (to rozwiązanie było montowane przez ludzi ze "studia komputerowego" w DT Wars, co widać w wątku o AHT,  a świadczą o tym etykiety kaset oraz napisy pokazujące się po wystartowaniu loadera do AHT) to wszystko to rozwiązania bazujące na czeskim Turbo 2000 pana Richtera.

Jeżeli chodzi o Auto Turbo, to co prawda nie mam nagrań pochodzących z tego systemu, a w wątku o Auto Turbo zrobił się straszny "offtopic", jednak wszystko wskazuje na to iż AutoTurbo było również popularne we Wrocławiu, i też było klonem czeskiego Turbo2000.

Niestety obrazki z wątku u Auto Turbo zniknęły, a ja nie robiłem ich kopii więc obecnie nie bardzo pamiętam co na nich było. Jednak dzięki uprzejmości i dobrym chęciom ludzi udało się odzyskać soft obsługujący wrocławskie rozwiązania Turbo. I tutaj możemy wrócić do naszego poczciwego XC11, który wiele przeszedł, zaprezentuje tutaj same płytki z elektroniką, bo reszta nie jest już jakaś wyjątkowo, zatem środek z płytkami (główną XC11 i płytką turbo) wygląda tak:

^^^ powyżej widać także przeróbki, czyli przełącznik odcinający DATA_IN, oraz dodatkowy LED sygnalizujący zapis (autor mod-ów wykorzystał nieużywaną sekcję przełącznika odczyt/zapis, aby sterować dodatkowym LED-em). Zdjęcie wykonałem już po poprawkach w okablowaniu bo owych dodatkowych kabli były jakieś bezsensowne "kilometry" upchane gdzie tylko się dało.

A tutaj zbliżenie na samo PCB z płytką turbo:

^^^ zdjęcia spodu nie robiłem, bo jest identyczne z tym co można znaleźć z opisie czeskiego Turbo 2000 (strona 23).

Cóż mi pozostało do zaprezentowania? chyba tylko schemat, oczywiście "zrysowany" z tego egzemplarza XC11. Nie muszę chyba mówić że schemat jest w 100% zgodny z czeskim T2000? ;-) W przypadku tej wersji interface dla XC11 różnią się nieco wartości niektórych elementów.

^^^ Po otwarciu obrazka w nowej zakładce będzie on zaprezentowany w wyższej rozdzielczości. Dla zainteresowanych również wersja wektorowa (PDF): T2000_T3000, AHT, AT (XC11 ver).

Jedyna modyfikacja w torze zapisu XC11 polega na wymianie rezystora (R124) z 10kΩ na 4.7kΩ, dokładnie tak samo jak w przypadku czeskiego Turbo 2000.

Co mogę jeszcze napisać? Otóż nagrałem kasetę z programami z wątku Atari Hard Turbo, wszystko działało bez problemu. Używając również SIO2PC oraz programów Tomasza Rolewskiego (np. Special Copy, Corwin from Amber) nagrałem sobie parę gier zarówno w systemie Turbo2000 oraz Turbo3000, wszystko działało bez problemu, zapis i odczyt przebiegał  bez żadnych problemów.

Jeżeli ktoś ma jakieś kasety nagrane w Auto Turbo i mógłby się podzielić ich "zrzutami", to można by zweryfikować czy na 100% ten system będzie zgodny z tym interface, jestem na 99% pewny że tak, ale zawsze można sprawdzić zgodność formatu danych.

No i jeszcze ostatnie słowo, ogromne podziękowania należą się dla tEDDYbOAR oraz VOY-a za to że zgrali udostępnili oprogramowanie dla wrocławskiego Turbo2000/3000 oraz innych ciekawych programów Tomasza Rolewskiego czy Bartka Selingera.

Jeżeli ktoś chce lub może się podzielić informacjami lub ciekawostkami dotyczącymi wrocławskiego Turbo2000/3000, AutoTurbo lub oprogramowania obsługującego te systemy, bardzo chętnie posłucham.

Oczywiście duża część moich opisów to czyste domysły (poparte dostępnymi dla mnie materiałami) jednak nie obawiajcie się korygować i poprawiać mnie gdybym mylił się lub moje domysły były błędne.

Hej!

Z wielką chęcią przygarnę.