Na Pokeya wymieniłem Antica, więc w takim razie mogę jeszcze GTIA wymienić na klawiaturę do XE może być bez folii, czy tam z uszkodzoną folią, byle była kompletna i w stanie rokującym na odnowienie. Druga opcja, to GTIA na obudowę XE bez ECI. Nic innego nie potrzebuję, a to pojedyncze sztuki zapasowe scalaków, więc na pieniądze nie wymieniam.

Nie 47nF tylko 100nF. I ten kondensator nie poprawia obrazu, tylko wychwyci sporą część zakłóceń pochodzenia zegarowego z odświeżania pamięci RAM w przypadku występowania tego konkretnego rodzaju zakłócenia.
Ogólnie jednak jest tak, jak powiedział w innym wątku kkrys: trzeba do tematu podchodzić indywidualnie, patrzeć co się dzieje i wtedy reagować konkretnymi rozwiązaniami. Stosowanie wszystkiego jak leci, bo ktoś tak powiedział czy napisał na forum, to działanie loteryjne.

Ok, sprawdziłem. Na te prążki ciemniejsze/jaśniejsze co cykl koloru nie ma wpływu żadne gmeranie przy zasilaniu. Nic nie pomaga, nic też nie zmienia się nawet w minimalnym stopniu, bez względu na to co by z tym nie robić. Mam pewien pomysł ale o tym za chwilę, bo...

Wziąłem na warsztat inną płytę, taką samą bez ECI, z rozszerzeniem 1MB SIMMexp. Wymieniłem rezystory z punktów od 1 do 3, obraz zrobił się bardzo ładny, i na tej płycie dla odmiany nie pojawiły się owe prążki co cykl koloru, ale za to uwypukliły się znane wszystkim prążki pochodzenia zegarowego od odświeżania pamięci. I tutaj właśnie przydaje się koncepcja z punktu 4, czyli dolutowanie kabelkiem masy do układu 4050 z okolic modulatora. Przetestowałem "na dotyk" łącząc kabelkiem i puszczając ten punkt masy i wyraźnie było widać, że zakłócenia od odświeżania pamięci wyraźnie się zmniejszają, więc przylutowałem ten kabelek i od razu zrobiło się o wiele lepiej, z tym że prążki nadal lekko pozostały. Za podpowiedziami kolegów sprawdziłem zasilanie przy głównych scalakach - t.j. dokładałem tam kondensatory 100nF (na wypadek gdyby oryginalne nie miały już pojemności) oraz większy elektrolit (47uF). Nic to nie zmieniało, więc zaniechałem tej drogi. Ale przy okazji, pomyślałem, że skoro dołożenie masy bezpośrednio do nogi 4050 poprawiało wyraźnie kwestię prążków, to dołożyłem scalakowi 4050 bezpośrednio między nogi zasilania kondensator 100nF i BINGO!!! Prążki ZNIKNĘŁY CAŁKOWICIE!
Po powyższych zabiegach na tej płycie mam obraz niemal perfekcyjny, po s-video wygląda niemal jak z emulatora.

I teraz ciąg dalszy rozważań i wstępnych wniosków dot. prążków co cykl koloru w pierwszej płycie (a dodam, że mam podobny efekt w jednej 800XL również): w rozmowach z kolegami padło, żeby spróbować wymienić 4050 na 74HC4050N Philipsa, bo na tym układzie obraz się poprawia. Znalazłem na forum, że już kiedyś była o tym mowa, wraz z wyjaśnieniem tej kwestii w innym wątku, choć nie jestem pewien, czy o taki sam efekt tam chodziło jaki mam u siebie. Tu jest post opisujący to: http://www.atari.org.pl/forum/viewtopic … 07#p109007
Zauważyłem, że na płycie z paskami mam układ CD4050BE RCA, natomiast w płycie, w której uzyskałem piękny obraz i nie ma tych prążków, siedzi NEC D4050BC. Być może układ NEC ma lepsze parametry, które istotne są dla nas. Najlepiej było by podmienić układy i to sprawdzić, ale nie chcę wylutowywać tego NEC-a, a zamówiłem już Philipsy, więc po weekendzie jak przyjdą, to zrobię dalsze testy czy będzie to miało wpływ na prążki co cykl koloru.

Podziękowania dla strykera za układy, płyta 65XE przerobiona i już śmiga w NTSC :-)

Do zamknięcia.

@tzok: sprawdzę, spróbuję się pobawić kondensatorami przy zasilaniu scalaków.

A ja się też pochwalę, że swój egzemplarz już poskładałem, wsadziłem w niego nano i śmiga elegancko. Testy trwają dość długo, w sensie wolne są, ale sprawdziłem kilka pamięci 64kx1bit i wszystko pokazuje się prawidłowo, więc przydatne urządzonko.

Nie próbowałem tego robić, ale myślę sobie, że oprócz kości 1-bitowych można tym po odpowiednim odrutowaniu od biedy sprawdzić też 4-bitowe kostki, tylko po jednym bicie po kolei na cztery raty taką kostkę, łącząc pozostałe bity danych z masą w tym czasie. To pokrywa temat pozostałych kości z Atari w rewizjach z kościami 4-bitowymi a także kości z Atari ST i Amigi.

Taką precyzję można uzyskać np. za pomocą potencjometru wieloobrotowego. Są takie, że się kręci kilka obrotów i ma taką długą skalę na te kilka obrotów. Np coś w tym stylu: https://sklep.avt.pl/potencjometr-pr500 … 3296x.html
Albo inaczej jeszcze: tam w Atari jest potencjometr 500k, można sprawdzić jaki jest użyteczny zakres dla konkretnego egzemplarza Atari i wtedy dać np. potencjometr 100k, a po bokach dolutować mu rezystory, żeby całość miała łącznie nadal 500k, ale regulacja odbywała się w tych 100k tylko.
Ewentualnie może wystarczyło by tak na prawdę wymienić stare potencjometry na jakieś nowe porządne, bo to co jest, to po latach już słabo działa i robi psikusy:-)

No właśnie, ja też nie mam i w życiu nie widziałem na oczy NTSC, więc zaufałem Altirze.
Ale po tym co napisałeś widzę, że jednak zrobiłem błąd.
W PAL kolor $1x i $Fx są jakby powtórzone, a w NTSC kolor $2x jest odpowiednikiem koloru $1x z PAL.
Tak więc jeżeli ustawiłem w NTSC, że kolor $Fx mam taki jak $2x, to powinienem przekręcić jeszcze trochę potencjometr, żeby ten kolor z $Fx "wypchnąć poza skalę". Kręcenie potencjometrem powoduje przesuwanie kolorów "w górę" i jednocześnie rozszerzanie zakresu.

Zgadzam się, że ten konkretny projekt jest słaby. Nic Atari w tym nie robi, chociaż można by sobie wyobrazić, że mógłby robić, ale po co takie coś? Faktycznie inne rzucone tu pomysły są ciekawsze. Ja również miałem kiedyś pomysł w podobnym wymiarze, żeby zrobić sprzętowy emulator np. NES-a do Atari w formie kartridża. Emulator NES-a zawarty w kartridżu miał by uruchamiać i obsługiwać całą grę, a na Atari działał by tylko program, który czytał by joystick i wysyłał do kartridża oraz odbierał obraz z emulatora przygotowany pod któryś z trybów Atari i wyświetlał po prostu obraz. Tylko zaraz jak to wymyśliłem, to wymyśliłem coś znacznie lepszego: pytanie "po co?". I wtedy przyszła mi myśl jeszcze lepsza do głowy: odpaliłem sobie River Raid i pograłem z wielką przyjemnością:-)

No tak, ale to nie chodzi o to czy to jest rambo, czy simmexp, tylko chodzi o to jak są prowadzone ścieżki na płycie i na rozszerzeniu, no wiesz, po prostu każda drobna zmiana zmienia pojemności, zmienia rozkład zakłóceń, a sygnały niebuforowane na szynach w Atari pływają, chodzi o to, że między rewizjami płyt Atari robi różnicę na której płycie jakie rozszerzenie montujesz, więc tak samo Atari ITX, to jakby kolejna rewizja, na której znowu wszystko rozkłada się inaczej.

Ja uważam, że to są tego rodzaju problemy, ale żeby być uczciwym w tym co tu piszę, to dopowiem, że ja te wszystkie wnioski wyciągam na podstawie własnych doświadczeń i testów na różnych płytach, ale wnioski te wyciągam w sposób pośredni, tzn. widziałem co działało lepiej, a co gorzej, i jak się sytuacja poprawiała po wymianie scalaków na różne egzemplarze, pamięci, zmian temperatury za pomocą zamrażania itp. Z tego tak jak mówię pośrednio wyciągnąłem takie wnioski jakie wyciągnąłem, ale nigdy nie oglądałem tego na oscyloskopie, bo jak się tym zajmowałem, to nie miałem dostępu do wystarczająco szybkiego oscyloskopu.
Robiłem też testy z opóźnianiem poszczególnych sygnałów bramkami, wykorzystując do tego czas propagacji. I np. w płycie bez ECI, o której zawsze wspominam, bo na niej walczyłem najwięcej z moim sławetnym już simmexp, próbując opóźniać sygnał PHI2 zaobserwowałem, że bez opóźnienia miałem kilka banków błędnych (zawsze tych samych), z opóźnieniem te banki były już dobre, ale inne się krzaczyły, więc wziąłem kondensator 5,6pF i dałem na PHI2 bez opóźniania sygnału, zmieniły się znowu te banki, dawałem więc ten kondensator w różnych miejscach na płycie i znalazłem, że jak go w pobliżu Freddiego umieszczę, to wszystkie banki działają stabilnie. To były działania metodą prób i błędów, ale skuteczne, a sam pomysł wynikał z tego, że gdzieś na atariage ktoś pokazał jaki brzydki jest PHI2 i jakie ma zbocza poszarpane. Pomysł polegał na tym, że wyobraziłem sobie (bo jak pisałem bez oscyloskopu to robiłem), że mały kondensator wygładzi trochę zbocze i opóźni minimalnie sygnał, co powinno załatwić mi temat. I faktycznie tak się stało w moim przypadku. Z tym że do tego rodzaju zastosowań należy używać maksymalnie właśnie takiej pojemności 5,6pF, nie wiem czy to nie jest w ogóle najmniejsza pojemność jakie występują w typoszeregu. Jak potrzebujemy jeszcze mniejszej pojemności, to można w roli kondensatora używać diody Shottky'ego, takie diody mają coś koło 2pF. Z kolei większych pojemności już nie polecam, bo za bardzo wydłużają zbocza sygnałów i się po prostu do takich kombinacji nie nadają.

Może być tak jak pisałem, że przez kilka-kilkadziesiąt sekund od włączenia kompa są jakieś błędy, a później już się stabilizuje. Ja miałem taki przypadek. Więc zanim uruchomisz test i go wystartujesz, to już jest stabilnie i przechodzi bez błędów. Natomiast ładowanie gry/dema robisz z boota i od razu ładuje się coś z błędami, dlatego później się wysypuje jak chce program skorzystać z tych źle załadowanych od początku banków. Spróbuj włączyć kompa, niech pochodzi sobie z 2-3 minuty i wtedy załaduj demo, ale zrób to jakoś tak, żeby nie wyłączać w tym czasie zasilania, tylko od razu ładować.