Trochę mi to zajęło, bo graber nie chciał współpracować, a potem przy zestawieniu całości tworzyły mi się jakieś "pętle masy" pomiędzy całym sprzętem i miałem niezły "brum" w audio, zresztą nie jest wcale tak rewelacyjnie jeżeli chodzi o jakość dźwięku, ale lepiej tak niż wcale...

Zatem za zainteresowanych przykład wczytania gry DROPZONE przy użyciu systemu Turbo 2600. Grę zapisano w formacie długich bloków z prędkością 2600 bps. Wczytywano ją za pomocą interfejsu udostępnionego przez Thomy-ego. W lewym kanale słychać dźwięk z Atari, w prawym to co "słyszy" interfejs.

Czas wczytania gry w tym formacie to 2 minuty i 53 sekundy:
https://www.youtube.com/watch?v=hnNdNUMXgjk

... dodam tylko że czas wczytywania tej gry w standardowym formacie to 11 minut 51 sekund.

@Thomy: Dzięki! Teraz jasne. Będę testował.

@Sikor: no prawie sprytne... po pierwsze DOS musi nie korzystać z pamięci pod ROM,  po drugie w ten sposób tylko zapisać można w standardowym formacie (rekordy 128 bajtów) tyle że prędkość może wynosić 2600 bps. O ile dobrze zrozumiałem być może da się odczytać format DB, ale tego nie jestem pewien. Sprawdzę, bo jeżeli by się dało odczytać format DB to byłaby szansa na konwersję plików z formatu DB do normalnej postaci.

Fakt! Zobaczyłem µA741 i zafiksowałem się na 12V, ale faktycznie kolektor BC107 jest podpięty do VCC, więc to musi być +5V.

Myślę że to z tego względu że część ludzi miała interfejsy oparte na klasycznej wersji tego co jest w trzewiach magnetofonów Atari, tzn. filtry pasmowe+komparator i one często i gęsto więcej niż 900 bodów nie "łykały". Więc emisje w Radiokomputerze ograniczyli do maks. 800 bodów w przypadku formatu długich bloków systemu 2600, a większość pozostałego softu leciała w standardowym 600 bodów. Wyjątkiem były jakieś programy Darka Rogozińskiego / Iron Soft które były nadawane czasami trochę szybciej (zapewne sam ich autor dostarczał je w takiej formie).

Jak najbardziej tak! Chciałem zebrać wszystko w jednym wpisie wraz z nagranymi materiałami, dlatego teraz jest taka dłuższa cisza... bo przygotowałem sobie kilka plików do konwersji na format T2600 i po wykonaniu kilku ładnych eksperymentów i spędzenia jednego wieczoru na zabawie z tym systemem, powiem tylko tyle że jestem zaskoczony jego efektywnością i niezawodnością. Szkoda że ten system nie zyskał na popularności w swoim  czasie, bo różnica w pewności wczytywania (nawet z użyciem prędkości 2600) jest kolosalna w porównaniu ze standardowym rozwiązaniem Atari. Skracając nieco moją wypowiedź... nie udało mi się przez kilka godzin zobaczyć żadnego błędu wczytywania... zarówno używając zapisu ze standardowymi 128-bajtowym rekordami nagranymi z prędkością 2600, jak i z formatem DB (długie bloki).

Tzn. mogę się domyślać się dlaczego tak się stało, ale to tylko moje czyste spekulacje. Niestandardowy format, w dodatku wychodzi na to że zamknięty i nie udokumentowany przez firmę SZOK, przynajmniej nie publicznie... Nie wiem czy owym czasie była do tego systemu jakaś bardziej rozbudowana dokumentacja czy opis, bo to co dołączono do programów jest raczej skromne i mało wyjaśniające niektóre kwestie, Nawet w instrukcji/gwarancji którą tutaj zaprezentował Thomy nie było wiele słów wyjaśnienia dotyczących działania systemu i obsługi programów do niego dołączonych.

Do tego dochodziła kwestia tego, że chyba niemożliwa była konwersja z formatu DB do pierwotnej postaci. A przynajmniej nie znam metody ani programu który by umożliwiał taką operację. Co prawda jest jakiś program opisany "... do współpracy ze stacją dysków", ale nie udało mi się go uruchomić tzn. nie przyłożyłem się zbytnio, ale pierwsze próby jego uruchomienia kończyły się wyjściem do BASIC-a i SELFTEST-u.

Do kompletu zapewne dochodził fakt że system Turbo 2600 lokował się pod OS-ROM i gdy jakakolwiek gra czy program próbowała wykorzystać ten obszar lub w jakikolwiek sposób manipulowała rejestrem PORTB to pojawiały się problemy.

Gdyby powstało nieco więcej narzędzi, albo format byłby bardziej udokumentowany i otwarty być może ów system przyjąłby się w większym stopniu.

W przypadku systemu Turbo 2600 użycie modulacji FSK i wykorzystanie mechanizmów sprzętowych POKEY-a powoduje że ekran podczas wczytywania z prędkością 2600 może pozostać włączony. Dodatkowo w systemie T2600 ciekawe jest to że transmisja danych leci sobie "na przerwaniach IRQ", a tzw. ciągu głównym CPU można sobie robić w czasie transmisji różne inne rzeczy... przykładem użycia tej techniki była gra FEUD, transmitowana w Radiokomputerze,  podczas wczytywania której była odtwarzana muzyka i można było pograć sobie w grę "odwracanka".

Kończąc ten nieco już przydługi wpis przygotuję parę materiałów video prezentujących jak się wczytują gry z użyciem różnych sposobów zapisu i interface którzy przekazał mi Thomy do testów i analizy i wrzucę wyniki do tego wątku. Po obejrzeniu tych materiałów "z dźwiękiem", dojdziecie pewnie do takich samych wniosków jak ja... dźwięk wczytywania danych FSK przy prędkości 2600 jest na tyle okropny że to pewnie dlatego ten system nie zyskał na popularności* ... przy nim standardowe bloki wczytywane z prędkością 600 bodów, to muzyka dla każdych atarowskich uszu ;-)

*) to oczywiście żart ;-)

Hej!

Dzięki! Mi się udało jeszcze znaleźć skan z jakiegoś polskiego katalogu tranzystorów (źródło). Na wszelki wypadek (gdyby źródło zniknęło) to dla zainteresowanych załączam skan/PDF-a do tego postu.

A pytałem o notę katalogową (datasheet) bo ciekawy byłem oryginalnej dokumentacji do tegoż tranzystora (dowolnego producenta który to produkował, a było ich z tego co widzę kilku), ale wygląda na to że w sieci nie występuje jako popularny byt, być może jest to w jakimś większym katalogu tranzystorów i nie odnajduje się tak łatwo.

Hej!

Oczywiście masz rację, mój błąd. Poprawiłem. Dzięki za czujność!

A co do budowy interface, to faktycznie jest on mocno rozbudowany. Do tego wszystkiego jeszcze dochodzi płytka przedwzmacniacza i filtrów aktywnych. Wczorajszy wieczorny "szybki rzut okiem" sugeruje dwu-sekcyjny komplet filtrów górno+dolno przepustowych.

A widzisz, nie wiedziałem że odpowiednikiem BC206B był BC159B. Na płytce przedwzmacniacza i filtrów siedzą właśnie dwa takie BC206B, ale już w pozostałych miejscach siedzą po prostu BC159B. Zastanawiałem się dlaczego akurat w przedwzmacniaczu/filtrach BC206B, ale teraz mi już wyjaśniłeś że nasze rodzime BC159B mogły nie spełniać kryteriów konstruktorów z firmy SZOK. Do tej pory zakładałem że po prostu płytki przedwzmacniacza/filtrów były montowane w innym czasie, lub po prostu takie tranzystory były pod ręką. Dzięki za wskazówki i wyjaśnienie sprawy!

raport o postępie prac...

Udało się praktycznie rozrysować całą płytkę demodulatora FSK, dla zainteresowanych załączam wstępną wersję schematu tej płytki, jeszcze bez stopnia wejściowego, którego nie przerysowałem do KiCAD, niemniej jednak ten demodulator:

^^^ otwórz w "nowej karcie" aby uzyskać większą rozdzielczość obrazka ^^^

Jest dość ciekawą koncepcją, składa się z tak jak w przypadku interfejsu zaprezentowanego przez markka, z podwajacza częstotliwości, ten jednak działa na nieco innej zasadzie, można uznać że pracuje w domenie "prawie" cyfrowej, mówię prawie ponieważ jeden z sygnałów tworzonych przez przerzutnik astabilny 74121 (pracujący jako element dyskryminatora częstotliwości) został wykorzystany jako układ "formujący impulsy", dla poprawienia stabilności pracy podwajacza częstotliwości.

Natomiast cały dekoder FSK działa na zasadzie dyskryminatora częstotliwości stworzonego właśnie z dwóch przerzutników astabilnych 74121 oraz jednego przerzutnika typu D (1/2 układu 7474).

Muszę przyznać że taką koncepcję "podwajacza" częstotliwości widzę po raz pierwszy na oczy, natomiast konstrukcja dyskryminatora jak sądzę była powszechnie znana w tamtych czasach (mówimy o roku 1988).

Zaprezentowany powyżej układ "zasymulowałem" na szybko i wygląda na to że działa bez problemu w symulacji, więc jest szans że nie pogubiłem się w tym "zamiąchu" ścieżek, oczywiście będę jeszcze to weryfikował, przy dalszych pracach nad analizą interfejsu.

A dla Markka należą się kolejne wyrazy uznania, za to że jego interface realizuje tą samą funkcjonalność w o wiele mniej skomplikowany sposób. Koncepcja z podwajaczem jak widać była w 100% trafiona! Marekk zrealizował to jednak w "domenie analogowej", a w przypadku konstruktora interfejsu z firmy SZOK mamy realizację podwajania w domenie cyfrowej za pomocą DPLL-a zrealizowanego "na piechotę" :)

@tOri... dziękuję za miłe słowa. Moja zasługa jest jednak w tym wszystkim minimalna... należy dziękować ludziom którzy chcą się podzielić tym co mają w swojej kolekcji i udostępniają mi materiały do analizy i prac. Gdyby nie tacy ludzie którzy chcą się dzielić swoimi wspomnieniami, projektami, sprzętem i elementami ze swojej kolekcji takie wątki jak ten czy równoległy wątek o systemach Turbo nie byłoby szans na powodzenie operacji dokumentującej te wszystkie systemy.

Niezmiernie się cieszę że są osoby dzięki którym to wszystko się dzieje... moja rola ogranicza się tylko do zebrania tego wszystkiego w jedną większą całość... jednak bez całej społeczności ten "projekt" nie byłby możliwy do realizacji. Właściwie to powinienem wymienić tutaj całą listę osób które wspierają mnie swoją wiedzą, doświadczeniem, sprzętem, cierpliwością, miłymi słowami i wszystkim co tylko się da... ale jest ich sporo i boję się że kogoś pominę... i myślę że te osoby wiedzą doskonale o kogo chodzi... a nasza społeczność doskonale widzi czytając wątki na tutejszym forum, dzięki komu to wszystko staje się możliwe. Ogromnie cieszę się że pojawiają się coraz to nowe osoby które opisują swoje historie, swoje konstrukcje i udostępniają swoje unikatowe zbiory!

Także, to wszystko dzięki wam szanowni forumowicze! Chylę przed wami czoło i dziękuję raz jeszcze za wsparcie i cierpliwość!

Dzięki za wyjaśnienia! To bardzo ciekawe móc posłuchać takich historii! I jestem wdzięczny że zechciałeś się podzielić wspomnieniami i udostępniłeś schemat i zdjęcia! Jak zakończę robotę z interfejsem udostępnionym przez Thomy-ego, to na pewno wykonam sobie Twoją wersję interfejsu! Zresztą zacząłem przerysowywać Twój schemat do KiCad-a, oczywiście po zakończeniu prac pozwolę sobie wszystkie materiały udostępnić.

Mało czasu dziś miałem aby zająć się porządnie robotą, więc już nie ględzę tylko wracam do pracy.

... i ostatnie na dziś zdjęcia przedstawiające wnętrze interfejsu, wraz z paroma słowami wyjaśnień, więcej za czas jakiś jak skończę rysować schemat interfejsu.

Po otwarciu obudowy okazuje się że interfejs składa się z dwóch jednostronnych płytek drukowanych. Jedna z płytek zawiera demodulator FSK, której spód widać po zdjęciu obudowy:

Druga z płytek, widoczna po podniesieniu płytki demodulatora FSK, zawiera część "analogową", tzn. przedwzmacniacz  wraz z układem filtrów:

Większość elementów zastosowanych w tym interfejsie to elementy pochodzenia krajowego, wyjątkiem wydają się być jedynie tranzystory BC206B, których chyba nasz rodzimy przemysł półprzewodnikowy nie produkował (a może się mylę?)

W porównaniu z interfejsem który zaprezentował nam marekk, a który był bardzo kompaktowy, interfejs firmy SZOK ze Świebodzina wydaje się "dość" rozbudowany. Przy tej konstrukcji interface markka jest bardzo kompaktowy i wydaje się że zasada działania demodulatora FSK jest bardzo podobna jak nie identyczna, z tą którą wykorzystał marekk w swoim interfejsie. Oczywiście na chwilę obecną to tylko moje spekulacje, i poparte tylko tym że popatrzyłem na zastosowane przez firmę SZOK scalaki.

Na razie się odmeldowuje i biorę się do roboty na którą będę potrzebował trochę więcej czasu.