Nie, pierwszy link wskazuje na "Amstrad PC Technical Reference Manual", gdzie są wszystkie informacje, o które pytasz.

Do Atariki to zestawienie się średnio nadaje, bo dobór BASIC-ów jest bardzo arbitralny. Co prawda autor wspomina, że dobrał najbardziej popularne ("kilka innych, których nie uwzględniam ze względu na śladową popularność, jaką uzyskały"), ale osobiście chciałbym zauważyć, że śladową popularność ma akurat dokładnie połowa (cztery z ośmiu) BASIC-ów z tabeli. Mianowicie Microsoft BASIC II, BASIC XE, Advan BASIC i Hypra-Soft BASIC.

Popularne są z wymienionych tak naprawdę tylko dwa: Atari BASIC i TBXL, plus od biedy trzeci Altirra BASIC. W latach 90 stosunkowo popularny był też BASIC XL, całkiem często spotykało się Atarki z BASIC-em XL zainstalowanym zamiast Atari BASIC-a. Reszta to plankton.

No, uwaga wszyscy, za chwilę amigowiec z estekowcem będą nas pouczać, co mamy uważać za Atari.

Ale sprawdzić warto, więc chętnie wypożyczę takie zmodyfikowane rev. C do testów.

@fjc: I understand that the problem is said to occur not on a regular rev. C, but on a rev. C modded to cooperate with Rapidus. It is of course hardly possible that just changing the ID could prevent the FDISK and BIOS from cooperating on rev. C and it would not on rev. D...

To raczej nazywa się "grant z pieniędzy podatnika", zapewne.

@lemiel: rev. C nie używałem i chyba nawet takowej nie mam. Mam natomiast rev. B, ale nie używałem jej z Rapidusem (a ponieważ jest ultra rare, trzymam ją w sejfie w Szwajcarii ;))

Niedziela na Głównym. Na niski wskaźnik, na brak wyobraźni, na splin, frustrację i oddech nierówny, na wzmiankę, że zgasła, na napis "Brak masła", na tłoczek przed kinem, na ładną dziewczynę ... dimanche á Orly ;)

To jest fakt, ten program wyświetla sprajty tylko na emulatorze, natomiast na prawdziwym sprzęcie nie. Niezależnie od procesora, taktowania itd.

Ajcek ma rację, nie można włączyć dwóch różnych pamięci (np. VRAM-u i ExtRAM-u) w ten sam obszar adresowy jednocześnie.

Przecież i tak jest beeper ;) A tak w ogóle, jeśli idzie o emulator ZX Spectrum, kiedy wszystkie kanały dwóch Pokeyów będą wykorzystane na emulację AY-greka, wtedy zabraknie mi kanałów na beeper. Trzeba go będzie przenieść na GTIA, a to _może_ oznaczać pogorszenie jakości (bo GTIA ma 1 bit, a ZX ma jednak bity MIC i EAR, wprawdzie nie do końca 2, ale jednak z pomiarów wynika, że jest to więcej niż 1 - przyznaję wszakże, że nie wiem, czy cokolwiek tę możliwość wykorzystuje - w każdym razie zaemulowanie jej na Pokeyu nic nie kosztuje).

Wyjmuję kotlet z zamrażarki.

Jak wiadomo, syntezą układu AY zajął się z sukcesem mono. Mnie natomiast przyszło do głowy pytanie, czy nie dałoby się wartości rejestrów AY (np. zawartych w plikach PSG) jakoś w miarę prosto przełożyć na wartości rejestrów może nie tyle Pokeya, ile dwóch Pokeyów. "W miarę prosto", to znaczy tak, żeby się to z zapasem zmieściło w player grający raz na ramkę.

Założenia są następujące:

1) kanały 1-2 i 3-4 w obu Pokeyach łączymy w pary uzyskując cztery 16-bitowe kanały syntezy.

2) mapujemy je następująco:

a) kanał A = Pokey 1, audf1-2
b) kanał B = Pokey 1, audf3-4 i Pokey 2, audf3-4
c) kanał C = Pokey 2, audf1-2

3) przełączamy wszystko na 1,773 MHz

4) gdy mikser AY-greka wskazuje, że w danym kanale należy generować czysty ton, generujemy takowy we wskazanym kanale, przeliczając wartości rejestrów AY->Pokey wg odpowiedniej tabelki

5) gdy mikser AY-greka wskazuje, że w danym kanale należy generować szum, pobieramy częstotliwość szumu, ładujemy ją wg tabelki do wskazanego kanału i w audc odpowiednim dla danej pary kanałów wybieramy szum $8x.

6) gdy mikser AY-greka wskazuje, że w danym kanale należy generować i czysty ton i szum, generujemy czysty ton, a do tego w młodszym bajcie audc dla danej pary wybieramy szum $8x i ustawiamy połowę głośności czystego tonu (dlaczego połowę? Bo już 2/3 głośności powoduje, że ten szum jest zbyt głośny w stosunku do reszty instrumentów).

7) obwiednie układu AY są nie do zaemulowania, ale instrumenty ich używające muszą się jakoś różnić, bo inaczej w niektórych utworach w ogóle nie słychać linii melodycznej. Przeto dzielmy je (obwiednie) na trzy grupy i przydzielamy im różne głośności: $0f, $0b i $07.

8) resztę olewamy.

Wynik tych eksperymentów jest tutaj:

http://drac030.krap.pl/ay/

Pliki nazywające się *_ay.mp3 są nagrywane na żywym AY-greku, konkretnie na Evie.

Pliki nazywające się *_pokey.mp3 to efekt działania playera napisanego wg powyżej wyszczególnionych założeń.

Rezultaty są oczywiście różne, tj. dobre, średnie i takie sobie.

PS. W torze nagrywania coś mi gdzieś buczy, nie umiem tego namierzyć ani wyeliminować, nawet nie wiem, czy źródłem jest Atari czy pecet używany do nagrywania. W każdym razie sample są zgrywane z żywego sprzętu :)

EDIT: buczenie zlikwidowane :)