To znaczy, sugerujesz, że jak ktoś ma w domu dekstop z Linuxem (czy innym unixoidem), to nie może na nim instalowac programów? Czegoś tu nie rozumiem.

To mało widziałeś.

Trudno, żeby w procesie rozwoju systemu operacyjnego (jakiegokolwiek) brali udział ignoranci, którzy o nim nic nie wiedzą. Zresztą, sam sobie przeczysz: jeśli są "osoby, które się przyzwyczaiły", to znaczy, że to jest kwestia konwencji, a nie jakaś fundamentalna trudność. Hierarchia katalogów w unixoidach ma swoją logikę i wystarczy tę logikę pojąć, żeby nie błądzić.

Nazwy partycji wieloliterowe? A gdzie ty je spotykasz na codzień?

No popatrz, a ja mam sterownik nVidii i żadnego "źrodła jądra" nie musiałem ściągać w celu zainstalowania, i nie miałem z tym żadnych problemów, napisałem tylko "make install", a komputer zajął się resztą. Słowem, zawracasz głowę.

No, ale nie każdy jest dzieckiem. Ja w każdym razie nie jestem i "przejrzystego i intuicyjnego" Windows XP pozbyłem się z ulgą.

To nie ulega wątpliwości. Ale też dla porządku (trzeci raz) zapewniam cię, że modem i sterowniki do niego funkcjonują zupełnie poprawnie. Ciągle nie zapytałeś, skąd to wiem ;)

A co do "winy producenta notebooka", myślę że kłopoty z Windows przez przeciętnego użytkownika zostaną złożone na Microsoft, a nie na producenta notebooka, niezależnie od tego, co jest napisane w EULA, bo tego nikt nie czyta przecież. Myślę, że Bill sobie z tego świetnie zdaje sprawę i dlatego pilnuje, żeby Windowsy sygnowane przez np. Toshibę działały w sposób umiarkowanie przewidywalny, a nie kompletnie losowy.

A jak długo używałeś FreeBSD? Bo ja Windows XP uzywałem przez ok. półtora roku.

Być może jest to racja, ale też z drugiej strony nie przypominam sobie, żebym kasował kernel Windows ;) Nawet nie wiem, gdzie on jest ;) Przeciwnie, starałem się nic nie mieszać - właśnie dlatego, że zdawałem sobie sprawę, że nic o tym systemie nie wiem, więc zdałem się na sławną automatykę Microsoftu, czyli udawałem przeciętnego Kowalskiego. W efekcie po pewnym okresie w miarę bezkonfliktowej pracy zaczęły się tak zwane jaja, które kojarzę z udostępnieniem komputerowi sieci.

Nie, nie zgadłeś. Czytaj uważniej: mam w notebooku modem, do którego są firmowe sterowniki. Firmowe = producenta. Są one na płytach instalacyjnych Windows, ale to nie są sterowniki Microsoftu, które ten daje do każdego modemu zrobionego na tym chipsecie, lecz po prostu sterowniki, które producent notebooka daje do tego notebooka. Albowiem Windowsy, które mam, to jest wersja nie tylko, że sprzedawana z tym notebookiem, ale ona po prostu z niczym innym nie chce działać, TYLKO z tym komputerem. I oczywiście zawiera *odpowiednie* sterowniki do wszystkiego, co ten notebook ma na pokładzie.

Żeby rozwiać wątpliwości: tak, modem jest sprawny. Tak, dobrze współpracuje z resztą notebooka (nie dziwne, w końcu jest jego integralną częścią). Tak, reszta notebooka tez jest sprawna. Nie, problem nie jest w ogóle związany z modemem (napisałem przecież, że z trudem zainstalowałem SP2 - chyba nie sądzisz, że ściągnąłem to przez modem?) - tylko po prostu z siecią, z którą Windows słabo sobie radzi i tyle. A jak słabo, to wiem, bo mam z czym porównać.

Lewis, chciałbym cię poinformować, że jedyne Windows XP, jakie mam w domu, to Windows dołączone do mojego notebooka przez jego - tego notebooka - producenta. Notebook ma wbudowany modem, a firmowe sterowniki do niego są zawarte w takoż firmowej instalce systemu. Obawiam się przeto, że twoja teoria jest chybiona :P

Niestety, nie jestem na tyle szybki, żeby przeczytać cały ekran tekstu, który ukazuje się na pół sekundy, po czym znika, bo następuje reboot. :P

Co do licencji OEM i wydzwaniania do MS, celem jej odnowienia po wymianie stacji dysków: kwestia gustu. Ja wolę spędzać czas inaczej.

Z tym to akurat bywa różnie. Np. sterownik pod X11 do kart graficznych Trident jest i działa dobrze, ale - o ile mi wiadomo - nie zapewnia akceleracji sprzętowej. Dla mnie to nie problem, ale jak ktoś chce pociąć w jakieś gierki 3D, to pewnie będzie mu smutno.

Z kolei sterownik pod X11 do kart nVidia też istnieje, ale działa tylko od biedy: od czasu do czasu na ekranie robi się sieczka i nie ma innego sposobu, jak zdołować iksy i odpalić jeszcze raz. NO ALE ten sterownik akurat w ogółe nie musi nawet istnieć - nVidia oferuje dla swych kart firmowy sterownik pod Linuxa i FreeBSD. :)

O winmodemach (notebooki) w ogóle nie ma co wspominać, sterownik jest tylko do chipsetu Lucenta, o ile mnie pamięć nie myli, za to też firmowy.

Na pewne rzeczy po prostu nie ma siły, jeśli producent sprzętu nie ma ochoty udostępnić specyfikacji, to darmowy sterownik nie powstanie.

Oj, GEM jest natywnym GUI dla Atari ST i pochodnych, w związku z tym cokolwiek programów pod niego jest. Tyle, że Sikor mówi o Atari GEM-ie, a ty o PC GEM-ie, pod którego faktycznie żadnych programów nie ma. No może oprócz Ventury Publishera na przykład.

Z kolei Sikor mówiąc o wygodzie GEM-u mówi raczej o GEM Desktop (reszta, czyli ogólny look&feel programów, to kwestia przyzwyczajeń). Faktycznie, desktop jest bardzo wygodny jako menedżer plików - Atari ST to chyba jedyny znany mi komputer, gdzie jest GUI, ale nie trzeba przy okazji "dla wygody" :P korzystać z protez w rodzaju WC, MC, czy DirectoryOpus. Opus nawet jest na Atari ST, ale nikt go nie używa, bo nie ma potrzeby...

Oczywiście znowu mowa o Atari GEM-ie, bo PC GEM jaki ma "desktop", każdy widzi. I żeby nie było, że offtopic: to za sprawą Apple, znana sprawa zresztą.

Co do systemu operacyjnego, czy GEM/TOS/MiNT jest obiektywnie wygodniejszy (mniej kłopotliwy) w uzytkowaniu od systemów pecetowych, trudno ocenić, bo jest to system działający na kilku podobnych modelach komputerów wyprodukowanych przez tę samą firmę, a kart rozszerzeń jest jak na lekarstwo (pięć na krzyż), odpada więc zmora (braku) sterowników.

dely: miałem wątpliwą przyjemność używać Windows XP przez jakieś półtora roku, przyznaję, że system jak na produkt Microsoftu jest niezły, to znaczy spełnia przede wszystkim mój podstawowy wymóg, czyli stabilność. No ale potem sielanka się skończyła, bo podpiąłem toto do internetu - i to przez modem. Po jakimś czasie każda taka sesja kończyła się niebieskim ekranem. W ogóle nie wiem, jakim cudem mi się po wielu wysiłkach udało zainstalować SP2, po czym system odzyskał stabilność, ale potem wyobraziłem sobie te wszystkie firewalle i programy antywirusowe (z obowiązkowymi updatami i niepoewnością, czy są skuteczne), w jakie muszę się bawić, żeby "wiodący sieciowy system" mógł być bezpiecznie podpięty do sieci po publicznym IP... Dziękuję, postoję.

No i BSD ma tę dodatkowa zaletę, że jest za darmo, a po czasowej wymianie dysku na inny, a potem włożeniu do kompa dysku poprzedniego, system na nim się znajdujący nie marudzi mi, że zmiany w konfigu sprzętowym były za duże :P

Tylko czekamy na nową reklamę Maców:

Lektor zza ekranu: "Some people think that the G4 is the fastest microprocessor in the world". Muzyczka, środkiem ekranu z lewej na prawo wraca ślimak z przyklejonym do skorupy G4. Zmiana sceny, w środek obrazu wjeżdża najnowszy komputer Apple. Lektor: "The Intel [... tu nazwa ...] microprocessor found in every new Apple Macintosh is upto twice as fast". Kurtyna, brawa.

Zestarzejemy się i tak, więc nie widzę przeciwwskazań, jeśli idzie o próby realizacji...

mikey: pamiętam moment sprzątania i jestem prawie zupełnie pewien, że na stole nic nie zostało oprócz zwykłych śmieci (puszki, butelki, jakies papiery).

Jeśli masz na myśli sobotnie wyjście do knajpy tuż po komptach, to pewnie Lewis, bo mnie tam nie było. Padłem zaraz po kompo i wstałem dopiero o pierwszej w nocy.

Sęk w tym, że opakowanie przeważnie się wyrzuca, więc pudełek jest mniej niż komputerów.

No to jest troche dziwny pomysł, przede wszystkim nie wiem, jak można taki ponad 20-letni projekt "ulepszyć" nie budjjąc go w zasadzie od nowa. Ale skoro Mathy van Nisselroy dał takie info, nie widziałem przeciwwskazań, żeby podać dalej. A nuż się to komuś przyda do czegoś.