Nie chcę po prostu, żeby zabrakło. Znając życie, razy wykonany projekt, jak się przyjmie, będzie w "obiegu" przez następne 20 lat ;) Przez ten czas spokojnie może powstać osiem kart.

Uśmiejesz się, ale ja też nie. To znaczy, nie mam oryginalnego interfejsu pod ręką. Zdjęcia są do obejrzenia tutaj:

http://atariki.krap.pl/index.php/KMK/J%C5%BB_IDE

Z interfejsu zwisa taśma prowadząca bezpośrednio do dysku - całość ma taką wagę, że jak to powiesisz 10 cm nad stołem, wysunie się z gniazda pod własnym ciężarem, a nawet jeśli nie, to będzie siedzieć krzywo (góra będzie kontaktowała dobrze, dół słabo albo wcale). Interfejs FDD Karin ma OIDP gabaryty dość zbliżone o ile nie takie same.

Tu masz odmianę znaną jako IDEa:

http://atariki.krap.pl/index.php/IDEa/Pasiu

To ma w ogóle dwie części: interfejs i wtyk CART/ECI na taśmie. Ten wtyk to jest goła płytka z dwiema nóżkami, którymi się opiera na stole, żeby zachowac poziom i dobre umocowanie w gnieździe.

No tak, tak, lepiej jest teraz wyrysować sto wariantów, niż potem się obudzić z niedopracowanym projektem. Ja nie zamierzam nawet próbować ingerować w sam projekt jako taki - bo jak mówię, się nie znam - ale będę wysuwał zastrzeżenia co do funkcjonalności itd.

Nikt się nie zna, przypuszczalnie :)

Hola, hola. Primo, 1090 miało byc do XL, a te komputery mają oddzielne od PBI gniazda kartridży - natomiast w XE podpięcie ekspandera blokuje jedyne gniazdo kartridża i dlatego trzba takowe sklonować na ekspanderze. Nie upieram się przy trzech, mogą być dwa.

Uzasadnienie dla przelotki CART/ECI chyba zostało przedstawione w postach powyżej: istnieją już urządzenia "standalone", które uzytkownik ekspandera może zechcieć podłączyć razem z nim. W czasach, kiedy projektowano 1090, takowe nie istniały, ani prawdopodobnie nie miały istnieć.

Tak więc dodatkowe gniazda są radą na tzw. rzeczywistość zaistniałą pomiędzy projektem 1090 a czasem obecnym.

Co do tego, że 1090 miało tylko pięć slotów: też chyba o tym już była gdzieś mowa? 1090 miało być przede wszystkim do użycia z komputerem 1450XLD, a ten co najmniej dwa urządzenia PBI wykorzystywał sam z siebie: na wbudowane stacje dysków oraz na syntezer mowy i/lub modem. Plus jeszcze jedno urządzenie było wykorzystane albo przez sam komputer, albo przez moduł 1090 (może na urządzenie SIO $4F). Stąd moduł rozszerzeń mógł mieć 5 slotów, bo tylko tyle było wolnych bitów w $D1FF!

No, "podsunął" mi kilka płytek z różnymi unixoidami, z czego mi Free najbardziej przypadło do gustu :)

1. "rozszeRZenie" - please

2. Ten rysunek, to jest widok skąd na co? Tzn. czy to jest widok z góry, czy z boku czy jak?

EDIT: w kazdym razie z obliczeń mi wychodzi, że ekspander zbudowany według tego pomysłu (o ile go dobrze rozumiem) miałby jakieś pół metra szerokości, prawie 20 (nie mniej niż 16) cm głębokości i jakieś 10 cm wysokości (tu już zalezy od tego, ile zajmie zasilacz i inne takie). Nie wiem, czy to jest mniej w porównaniu do tamtego układu (20x17x15 cm).

No, to będzie duży, trudno. Jeśli taśma z wtykiem do komputera będzie wystarczająco długa (np. około metra), to może się jakoś go da upchnąć tak, żeby nie zasłaniał monitora :)

Wiecie co, jakiś dziwny ten wasz Linux, i im więcej czytam takich wątków, albo im więcej dostaję pytań od kumpla, który też sobie zainstalował Linuxa, tym bardziej jestem zadowolony, że sam wybrałem FreeBSD. :)

Co prawda wiele rzeczy się robi edytorem tekstu, ale chyba w Linuxie też. Natomiast nie miałem nigdy problemów pod tytułem, że program zainstalowany nie działa, bo brakuje niezbędnej biblioteki (porty instalują automatycznie wszystko, co potrzebne), albo że loader coś tam (zwykły loader FreeBSD z defaultu widzi partycję "DOS", jeśli takowa jest na dysku, i pozwala ją wybrać przy boocie), albo że mysz się nie rusza (laptopa konfigurowałem tylko na mysz PS/2, a potem któregoś dnia wpiąłem mu mysz na USB, żeby zobaczyć, co się stanie - no i nic się nie stało, po prostu zadziałała).

Frebzda jest tylko dość niewdzięczna, jeśli ktoś lubi animacje we flaszu - ale ja się do tego grona akurat nie zaliczam :)

Właśnie w tem problem. Na stronie D6 i D7 ludzie mają pomontowane ROM Changery, Covoxy, dodatkowe PIA i diabli wiedzą co jeszcze. Co do planowanego wykorzystania tych stron przez Atari, słusznie prawisz, tak miało być, ale jeśli teraz ekspander zajmie dla siebie strony D6 i D7, to prawdopodobnie posiadacze wszelkich rozszerzeń tamże sobie go odpuszczą.

Ja byłbym za tym, żeby ekspander i wszystkie urządzenia do niego wsadzane korzystały tylko ze strony D1; są pewnie tacy, co mają rozszerzenia na D1, oczywiście, ale przekonanie ludzi, żeby je sobie usunęli albo przenieśli gdzieś, w zamian za możliwość korzystania z ekspandera, będzie o wiele łatwiejsze, gdy trzeba będzie oczyścić jedną stronę I/O, niż gdyby trzeba było oczyszczać trzy, po którym to zabiegu w dodatku nie zostanie nic wolnego miejsca na partyzantkę (mnie to rybka, ja własnych rozszerzeń sobie nie montuję, ale inni ...)

Ewentualnie można zająć D1 i D7, a D6 zostawić w spokoju. I zadbać przy tym, żeby na górnej połówce D7 (D780-D7FF) nie było niczego wrażliwego na odczyt.

W zasadzie nie - nawet jedno mniej. Mianowicie z wymalowanych przeze mnie trzech gniazd na kartridże można byłoby jedno (skrajne "górne" na rysunku) zastąpić gniazdem ECI. Spada też liczba wajch do wyłączania kartridży - taka wajcha potrzebna byłaby tylko jedna, przy jednym gnie?zie, do robienia mu ON/OFF w razie potrzeby.

Myślałem, że ten temat mamy już za sobą - sam narzekałeś, że duża liczba bramek powoduje opóźnienia i trzeba stosować szybkie układy, żeby się zmieścić, a to przypadkiem nie skomplikuje układu przez dodanie następnej porcji bramek? Przecież, gdy do slotu wsadzi się "stare" urządzenie (np. kontroler KMK/JZ IDE), samo "otwarcie" tego slotu (co ma robić ekspander na własną rękę) przez wybór rejestrem $D1FF nie wystarczy, żeby urządzenie poczuło, że jest wybrane. Żeby to nastąpiło, ono samo musi "poczuć" zapis do swojego rejestru $D1FF - a więc ekspander musiałby taki zapis wygenerować zaraz po uaktywnieniu slotu. Moim zdaniem to niepotrzebnie komplikuje układ przy przyzerowych zyskach, a możliwych dużych stratach (problemy z opóźnieniami sygnałów przechodzących przez ekspander).

Jeśli 62 styki wystarczą, to raczej nie ma sensu. Tylko że w tych 62 stykach ma się planowo zmieścić też miejsce na sygnały szyny procka 65C816: dodatkowe 8 bitów adresu, sygnały w rodzaju BE, VMA, VPA, ABORT itd. To daje kilkanaście linii dodatkowo ponad to, co jest dostępne na CART/ECI. Poza tym przydałaby się rezerwa na przyszłość. Więc może EISA albo jednak PCI? Tak żeby raz zrobionych płytek nie trzeba było potem przeprojektowywać z byle powodu.

Rzecz jasna, trzeba też przewidzieć miejsce na złączkę, przez która się te wszystkie dodatkowe sygnały będzie doprowadzało - i tu może, myślę, być taka drabinka z goldpinów, bo to raczej będzie podpięte na stałe (albo wcale).

A po co komu dostęp do D6 i D7?

Jak ono wygląda?

Nic nie trzeba wyrzucać - do przelotki doprowadzasz po prostu wszystkie sygnały CART/ECI, bez żadnego pośrednictwa. Wtedy ona, gdy ktoś jej _nie_ potrzebuje, nie blokuje niepotrzebnie jednego slotu (czyli numeru urządzenia).

Można, ale idea nie polega na zbudowaniu pudełka z wszystkimi możliwymi rozszerzeniami, tylko na zbudowaniu ekspandera, do którego user sobie włoży, co będzie chciał. A więc, jak będzie chciał FDD, to wkłada odpowiednią kartę i ma, a jak nie - to nie.

Ta decyzja należy już do ewentualnego projektanta i ewentualnego producenta: jakie konkretne części są najłatwiej osiągalne, tanie i łatwe w montażu.

No dobra - skoro nalegacie - to może raczej 8 slotów i jedną "przelotkę" CART/ECI, w która rozgałęziacz nie będzie elektronicznie ingerował. Urządzenie wsadzone w przelotkę będzie miało wybrany numer np. 0, wtedy odnośny slot trzeba będzie zostawić pusty. Uniknie się w ten sposób komplikacji elektronicznej samego rozgałęziacza ponad miarę (może).

Ee, sieciówkę i tak trzeba zbudowac od podstaw i lepiej chyba, żeby ta pamięć była na niej (tzn. na karcie).

Zasilacz, no jasne. Ale jak zasilacz ATX, to może rejestr POWER OFF? ;) Bo przecież komputer też można tak zasilać, zdaje mi się. Tym samym byłby to następny (po $D1FF) rejestr kontrolny rozgałęziacza. W związku z tym może w ogóle część strony D1 przeznaczyć na stałe na rejestry kontrolne oraz takie, których odłączanie z przestrzeni adresowej nie ma sensu - bo np. muszą być skanowane w przerwaniach, jak joye, albo łatwo dostępne, jak wspominany już tu przeze mnie parę razy Covox.

Dajmy na to, że $D100-$D1BF (192 bajty) rejestrów "ruchomych", $D1F0-$D1FF - sterowanie rozgałęziaczem. Reszta zarezerwowana.

Wolałbym w postaci karty - np. dlatego, że takowa da się wyjąć, a ktoś może nie chcieć mieć tego interfejsu (bo np. ma lepszy).

jell: to już raczj upadło - jeśli gniazda mają być ISA, to stare urządzenia i tak nie będą do nich pasować (i odwrotnie: karty do rozgalęziacza nie będą mogły być uzyte bez niego, jako samodzielne urządzenia).

W zasadzie nie wyobrażam sobie tego inaczej - jeśli numer się będzie wybierać nie wsadzeniem do konkretnego slotu, ale zworkami, to przy paru kartach 95% problemów z działaniem całości będzie polegało na przypisaniu tego samego numeru kilku urządzeniom. Nie widzę, po co mielibyśmy tworzyć ten problem, skoro można go łatwo uniknąć.

Poza tym zworki komplikują montaż każdej karty z osobna, a cała idea rozgałęziacza bazuje na tym, żeby konstrukcję takowej karty maksymalnie uprościć - to znaczy, żeby rozgałęziacz zawarł w sobie tyle funkcji wspólnych dla wszystkich urządzeń PBI, ile się da; a to znaczy właśnie np. całą obsługę rejestru $D1FF, podłączanie i odłączanie rejestrów i pamięci karty do użytku 6502, wybór numeru urządzenia.

Rejestr $D1FF "z założenia jest" rejestrem IRQ, ale przecież nie każde urządzenie generuje przerwania. Stan bitów $D1FF jest brany pod uwagę tylko dla tych urządzeń, które się do tego zgłoszą przez ustawienie odpowiednich bitów maski przerwań PBI ($0249). Dla reszty stany bitów $D1FF nie mają żadnego znaczenia.

Racja, na zdjęciach nie ma nic przypominającego takowe - zasugerowałem się opisem: "Każde urządzenie tej serii ma na pokładzie dwa porty szeregowe w standardzie RS-232C oraz jeden port równoległy Centronics, poza tym wyposażone jest w 5 slotów na karty rozszerzeń". Z historii wynika, że dodał to krap.

Myślę, że nie jest to duży problem, jako że istnieją urządzenia pasujące zarówno do CART/ECI jak i do PBI (np. BlackBox, który ma dwa wtyki). Po drugie, CasInh faktycznie nie widać na rozpisce styków, ale to oznacza chyba, że ten sygnał jest po prostu niepotrzebny? Co konkretnie brak tego sygnału uniemożliwia?

No, jednak dobrze by było - tak długo jak się da - zachować uniwersalność.

A tu http://atariki.krap.pl/index.php/PBI styk 38 nazywa się "CasInh".

Wobec tego chyba wyczerpaliśmy temat - jak się nie weźmie za to ktoś, kto się "zna", to nic z tego nie będzie.

Co więcej, jeśli rejestrem $D1FF ma zarządzać rozgałęziacz, to licba gniazd zaczyna zależeć wyłącznie od niego. Aczkolwiek oczywiście, gdyby chciało się mieć ponad osiem urządzeń, trzeba byłoby przerabiać OS.

Ja, jak wyżej zaznaczyłem, się nie znam - ale takiego sygnału jak "EXTENDB" na złączu PBI nie widzę.

Normalnie, przez proste rozgałęzienie. Tylko przy każdym gnieździe kartridża musi być przełącznik ON/OFF. W ten sposób, jeśli się ma trzy kartridże gryzące się ze sobą, można wybrać jeden. Jeśli natomiast ma się kartridże niegryzące się ze sobą - jak np. SDX i R-Time8 - można je uaktywnić na raz :)

Chyba, że ktoś ma na to lepszy pomysł.

Słucham? Mógłbyś sprecyzować? Nie bardzo rozumiem.

Jeden "spełnia", drugi nie spełnia (zakładam, że chodzi ci o to, czy dane urządzenie jest grzeczne i może być wpięte jako jedno z wielu, czy po chamsku zajmuje dla siebie wszystko). Ale nie na tym polega pomysł - on polega na tym, że tamte urządzenia wywalamy do śmietnika, a zamiast tego budujemy nowe, jako karty pod rozgałęziacz.

Części pewnie nie trzeba byłoby budowac od podstaw, wystarczyłaby przeróbka, zapewne niezbyt trudna.

Obawiam się, że tu się nie da wiele wymyślić, bo te kartridże sterują sobą nawzajem (np. kart SDX steruje ewentualnie w siebie wsadzonym innym kartem OSS). To zresztą nie jest takie ważne, najważniejszy jest rozgałęziacz PBI (a nie kartridży), działający z grubsza na opisanej przeze mnie w pierwszym poście zasadzie - gdyż własnie wtedy "architektura" Atari będzie "otwarta" ;)

WojtekS, sądząc z treści postów, ma dwa najrzadziej spotykane typy klawiatur do XE, a ściślej jeden i ten sam typ ("na sprężynkach"), w którym najpierw dawano folię zieloną, a potem bezbarwną. Oba są trudne do zdobycia, z tym że oczywiście ten z zieloną folią jest bardziej pożądanym nabytkiem. Natomiast przygniatająca większość atarek XE ma chińską klawkę tzw. "na gumie", też z przeźroczystą folią, ale inną niz ta na zdjęciu (jak napisał pinokio). Ogólnie szczegóły są w Atariki, nie będę ich tu powtarzał (hasło "XE").