Nie każdy telewizor z wejściem YPbPr potrafi obsługiwać sygnał YPbPr z Sophii. To konsekwencja zastosowanego w Atari trybu wyświetlania obrazu - bez przeplotu, z 312 liniami na ramkę, podczas, gdy telewizory spodziewają się trybu z przeplotem o 625 liniach. Nawet przy ustawieniu w Sophii synchronizacji na symulację trybu interlaced, wciąż generowane są tylko 624 linie, a nie 625, jak w standardzie. Nie jest to problem nie do przeskoczenia, bo już przeprowadzałem udane eksperymenty z (rozproszonym) zatrzymywaniem systemu na czas brakującej 1 linii co dwa cykle synchronizacji pionowej, ale wymaga to cięcia ścieżek, wykonywania dodatkowych połączeń oraz tworzy potencjalne problemy z kompatybilnością i obsługą największych prędkości SIO, dlatego użyteczność tego rozwiązania jest dyskusyjna. Z doświadczenia - znacznie częściej udaje się uzyskać obraz z YPbPr w TV w systemie NTSC, co jest zresztą okolicznością wielce fortunną, ze względu na to, że za oceanem telewizory nie są wyposażane w europejskie złącze SCART z wejściami RGB.

To, czy ANTIC z 400/800 nada się do XL/XE, zależy od rodzaju pamięci, jakie są w komputerze. Jeśli są 1-bitowe, jak w tym przypadku, to się nada. Jeśli 4-bitowe, to nie. Rzecz w liczbie cykli odświeżania. 1-bitowe pamięci miały z reguły 128 cykli (7 bitów) odświeżania, a przynajmniej nie przypominam sobie, żebym kiedyś spotkał inne. 4-bitowe kości miały już odświeżanie 8-bitowe.
1-bitowe to znaczy 64kx1. Jeśli ktoś ma rozszerzenie wykorzystujące układy 256kx1 (41256) to reguła nie jest już taka pewna.

Kupiony na ebay jako uszkodzony za 31 baksów, w czwartek przypłynął ze Stanów. Transport, niestety, kosztował niemal równe trzy razy tyle. Po kąpieli i wymianie Pokeya dołączył do kolekcji.

Sprawdź miernikiem przejście pomiędzy następującymi nóżkami GTIA i CPU:
GTIA.      CPU
1.           10
2.           9
26.         35
38.         13
39.         12
40.         11

Ja tam jednak wolę podstawki precyzyjne. Rozumiem, że komuś mogły sprawić problem, jeśli przypadkiem trafił na badziewne. Sam też raz trafiłem i już w tym miejscu nie kupię. Podstawki są produkowane przez dziesiątki rozmaitych firm, w większości chińskich, różnią się między sobą jakością jak mercedes od malucha. Niestety, te naprawdę wysokiej jakości, np. szwajcarskie preci-dip, są drogie, ale przecież nie jest tak, że wszystkie budżetowe nadają się do śmieci.

Swoich własnych? A czyją własnością jest mienie pozostawione bez osobę zmarłą, która nie miała spadkobierców?

@Adam

Część pieniędzy z martwych kont zapewne miała spadkobierców, a część nie miała. Nie ulega wątpliwości, że ta druga część także nie powinna pozostać w bankach. Problem w tym, że grandziarze z WJC nie byli ani spadkobiercami pierwszej części, ani państwowością, której obywatelami byliby zmarli właściciele drugiej części. Krótko pisząc - nie mieli do tych pieniędzy żadnego tytułu prawnego ani moralnego. W dodatku doliczono się tych martwych kont na 150 milionów dolarów razem z odsetkami. A grandziarze wymusili dziesięć razy więcej. Na grandę.

Pomocy będącym w potrzebie, żyjącym jeszcze ofiarom holokaustu, zwanym niegdyś w samym Izraelu pogardliwie „niedopałkami”, powinni udzielić nowojorscy grandziarze z WJC, którzy na ich konto jeszcze niedawno wyłudzili 1,5 miliarda dolarów od szwajcarskich banków. Ofiary nie powąchały tych pieniędzy.

To jest skutek zakłóceń na PHI2. Sophia ma wewnątrz licznik cykli P/M, który jest taktowany przez PHI2 i startuje od 0 w momencie, kiedy na magistrali danych można się spodziewać informacji dla P/M. Przy czym dane dla pocisków pobierane są w cyklu nr 0, potem jest cykl przerwy, a potem cztery cykle (nr 2, 3, 4 i 5) dla kolejnych graczy, po czym licznik jest zerowany i zatrzymywany do następnej linii. W Twoim komputerze, w cyklu nr 1, w fazie niskiej, pojawia się dość regularnie, bo co drugą linię, szpilka, która inkrementuje licznik P/M a tym samym likwiduje cykl przerwy między pobieraniem danych dla pocisków i graczy, i w rezultacie Sophia pobiera informację dla gracza 0 w cyklu bezpośrednio następującym po cyklu DMA dla pocisków. Ponieważ w tym miejscu są dane programu, zamiast gracza na ekranie pojawiają się śmieci. Potem oczywiście gracz nr 1 jest ładowany danymi gracza 0 i tak dalej. Dane gracza 3 są ignorowane. Trzeba było dodać w torze PHI2 coś w rodzaju filtra eliminującego glitche i problem ustąpił.

Co za pytanie? Prezesa PepsiCo pytasz, czy pije Coca Colę? ;) Niestety, nie mam U1M. Możemy co najwyżej zrobić tak, że wyślesz mi swoją Sophię, a ja przeprogramuję ją odpowiednio do swoich domysłów, odeślę Ci i zobaczymy.

Niestety, nie mam UNO Carta i nie mogę tego sprawdzić, więc jestem skazany na domysły. Ale skoro jestem skazany, to sobie nie żałuję i domyślam się, że przyczyną jest zbyt krótki data hold time, czyli dane sprajtów są za krótko na magistrali. Sophia zapisuje je w swoich rejestrach standardowo, czyli w momencie pojawienia się opadającego zbocza PHI2. Nie było potrzeby stosowania mechanizmów przyspieszających zapis, bo sprajty mają adresowanie ustalone, niezależne od magistrali adresowej, a dane, w odróżnieniu od adresów, trzymają się dostatecznie długo. No, chyba że pojawi się urządzenie, które wystawia swoje dane bez oglądania się na fazę PHI2 i jest na tyle szybkie, że skraca czas trzymania danych z poprzedniego cyklu.