Larek, bardzo dziękuję za ten obszerny materiał o interfejsie, fajnie to wyszło, często ludzie pytają jak coś działa, a tutaj wszystko świetnie widać. Dziękuję.

W trakcie filmu pojawiło się kilka wątpliwości i może drobnych niedopowiedzeń, więc dodam jeszcze kilka słów od siebie.

Obudową interfejsu jest koszulka termokurczliwa celowo. Chodziło o to, żeby wtyczka mieściła się bez problemu w Atari XE, Atari ST, czy Amidze 600. W pozostałych kompach jest sporo miejsca, ale w tych wymienionych modelach nie zmieści się żadna obudowa. Gniazdo pada SNES jest na osobnym kabelku, ponieważ można zamiast tego kabelka podłączyć inne przejściówki, pozwalające na podłączenie padów NES, czy innych standardów klonów NES na złączach DB9 czy DB15 (również Famicom). Pokazany w filmie kabelek i gniazdo jest identyczne jak gniazdo pada w konsoli SNES i jest to zamiennik pada do takiej właśnie konsoli. Opis przygotowania innych przejściówek jest w poście #19 w tym wątku.

Larek, w swoim programie testującym joystick masz wszystko w porządku. Jeśli chodzi o wykluczające się kierunki, to jest tak zrobione w interfejsie celowo. Nie da się prawdziwego joya wychylić naraz w lewo i prawo, czy też w górę i w dół. W padzie krzyżaka też nie da się tak wcisnąć, bo fizycznie jest tak skonstruowany, że pod spodem ma wypustek powodujący, że działa jak kołyska. Uznałem, że trzeba zapobiec niedozwolonym kierunkom, dlatego interfejs ma zaprogramowane priorytety. Kierunek krzyżaka ma zawsze najwyższy priorytet nad pozostałymi przyciskami. Czyli np. wciśnięcie przycisku skoku na ukos w lewo i jednoczesne wciśnięcie krzyżaka w prawo spowoduje skok w prawo a nie w lewo. Podobnie wciśnięcie przycisku z przypisaną funkcją w górę i jednoczesne wciśnięcie w dół spowoduje wyższy priorytet kierunku w dół. W trybie Decathlon (czy może teraz trybie Laura:-)) przycisk powodujący machanie lewo-prawo ma niższy priorytet niż krzyżak, więc wciśnięcie krzyżaka w lewo lub prawo powoduje zatrzymanie automatycznego machania i wciśnięcie tylko wybranego kierunku. Równorzędne przyciski (np. L i R oraz Start i Select) - blokują się nawzajem, tzn. wciśnięcie na ukos w lewo i na ukos w prawo jednocześnie spowoduje zablokowanie kierunków w boki i zrobi nam się tylko kierunek w górę.

W Preliminary Monty nie wpadłem na używanie trybu pierwszego do ułatwienia wchodzenia na drabinki:-) To dowodzi uniwersalności i możliwości własnej inwencji użytkowników w wykorzystaniu trybów - i bardzo mnie to cieszy. W zasadzie do tej gry projektowałem tryb drugi, gdzie mamy skoki na ukos z fire. Ten tryb z fire służył właśnie do tej gry, oraz dobrymi przykładami jest jeszcze wspomniana Cavernia, czy też Pitfall 1 i 2. Jest więcej takich gier, gdzie skacze się na fire a nie w górę. Ogólnie skoki na ukos w obu tych trybach przede wszystkim miały ułatwić te wszystkie pomysły wrednych programistów, gdzie trzeba ustawić postać co do piksela i idealnie wykonać skok na kolejną platformę:-)

Co do powielenia przycisków Start i Select z przyciskami L i R - jest tak dlatego, że interfejs działa też z padami NES wykorzystując te same tryby. Pad NES nie ma przycisków L i R, ma o cztery przyciski mniej niż SNES. W padzie SNES w zasadzie nie wykorzystuje się w grze przycisków Start i Select, jest to nawet niewygodne. Natomiast w padzie NES nie mamy dodatkowych przycisków L i R, więc Start i Select ratuje nam życie jak musimy skoczyć na ukos:-)

Ostatnia rzecz dotycząca trybów jaką chcę wyjaśnić dotyczy drugiego fire na pinie paddle. Otóż oczywiście na Atari nie ma chyba gier, które to wykorzystują, można pokusić się o implementację, choć nie spodziewam się, że nagle wszyscy zapragną taki drugi fire wykorzystywać, skoro przez wszystkie lata nigdy to nie było praktykowane na Atari. Tryb ten powstał w sumie pod Amigę. Tam jest trochę gier, które wykorzystują drugi fira właśnie na tym pinie. Były też produkowane joysticki z drugim fire niezależnym od pierwszego właśnie z przeznaczeniem dla Amigi. Dziwię się, że rozwiązanie takie nie zostało standardem we wszystkich komputerach, ponieważ oprogramowanie tego jest bardzo łatwe jak widać na testowym programie do paddle pokazanym w filmie.

Jeszcze co do samej obsługi urządzenia: przy wyborze trybów zmieniamy je krzyżakiem prawo-lewo lub alternatywnie góra-dół - wszystko jedno, funkcje te są tutaj powielone.
Przy podłączeniu interfejsu migają szybko diody - to takie powitanie na start i nic nie oznacza, natomiast zaraz po tym mruga dioda zielona i czerwona, ilość tych mrugnięć oznacza wersję firmware. Obecnie we wszystkich interfejsach jakie poszły w świat jest wersja firmware 1.1 - po jednym mrugnięciu każdej diody.
Nie planowałem aktualizacji firmware, niemniej jednak jest ona możliwa. W mikrokontrolerze jest jeszcze trochę miejsca, więc implementacja kolejnych trybów jest fizycznie możliwa. Jednak należy zwrócić uwagę, że tryby zostały dobrane uniwersalnie. Zrobienie jakiegoś trybu pod konkretną grę nie jest celowe, można to zrobić jeśli wymyślony tryb byłby znów uniwersalny i przydatny. Trybów nie może też być zbyt wiele, dlatego ograniczyłem je do czterech. Taką ilość łatwo zapamiętać i wygodnie używać. W świetle tego co pokazał na filmie Larek, faktycznie przydały by się jeszcze skosy w dół. Pytanie jednak jak taki kompletny tryb miał by wyglądać, żeby miał wszystko co potrzeba, żeby był wygodny, intuicyjny, logiczny, uniwersalny, możliwy do zapamiętania itd? Gdyby ktoś miał chęć wymyślić taki tryb, to proszę bardzo, jeśli będzie to dobrze przemyślane, to mogę uwzględnić to w firmware i zrobić taką nową wersję.
W razie nowej wersji firmware aktualizacja oprogramowania w istniejących już interfejsach jest również możliwa.

Tak się złożyło, że ostatnio trochę pograłem w gierki.

Generalnie do grania używam mojego ulubionego oryginalnego pada od SNES, którego kiedyś kupiłem w kiepskim stanie, ale odrestaurowałem sobie pięknie.

Okazało się, że w (S)NESctrl, mod który wymyśliłem do Decathlonu, bardzo dobrze sprawdza się w grze Laura:-) Służy do wychodzenia z bagna:-) Po prostu wciskamy jeden przycisk i trzymamy, a Laura bardzo szybciutko i łatwo, oraz przy minimalnej stracie energii z tego bagna nam wychodzi:-)
Tak w ogóle, pomijając ten szczególny mod, w Laurę bardzo fajnie gra się padem od SNES-a. Wszystkie ruchy są precyzyjne i bardzo wygodnie i bezstresowo grę się przechodzi.
Info niniejsze wrzucam, bo przedwczoraj po przeszło roku od wydania tej gry, wreszcie znalazłem czas, żeby pograć. Usiadłem wieczorem, skończyłem o 4:45 nad ranem:-)

Polecam serdecznie:-)

Myślę sobie, że na fali książki o przechyłach joysticka w Robbo, można by to rozwiązanie wykorzystać do zrobienia pełnometrażowego filmu o samoprzechodzącym się Robbo:-)

A poważnie: świetny pomysł z tak prostym rozwiązaniem uniwersalnym do wykorzystania w różnych grach. Zawsze lubiłem dema w grach, dzięki którym można było zobaczyć kawałek o co chodzi w grze. Może pomysł się przyjmie i w nowych grach ludzie zaczną coś takiego wykorzystywać?

Płytka jakiegoś adaptera IDE może kosztować niewiele, są rozwiązania opisane w necie, sam układ jest dość prosty, ale właśnie o to chodzi, że taki Ultra Satan, czy Satan, czy inne zewnętrzne rozwiązanie po prostu kupujesz i masz gotowe. W Atari ST natomiast wbudowanie wewnątrz takiego interfejsu, to właśnie największy koszt stanowi zrobienie tego. Jest elektroników tu trochę, co zrobili by sobie coś takiego i mieli by tanim kosztem, ale robienie tego dla kogoś, to jak się podliczy koszty, czas, robotę, to moim zdaniem jest to kompletnie nieopłacalne, lub musiało by kosztować tyle, że przewyższy cenę gotowych rozwiązań takich jak np. Ultra Satan. Budowanie IDE wewnątrz, to projekty hobbystyczne, dla ludzi, którzy potrafią to zrobić samemu i robiąc to dla siebie, poświęcając długie godziny na dłubanie, ma to sens.

Z resztą Ultra Satan jest projektem otwartym, są w necie schematy, wsady do zaprogramowania układów itd. Jak zrobisz sobie samemu, to będziesz miał jeszcze taniej niż o połowę tańsze rozwiązanie IDE. Chodzi właśnie jednak o to, że Ultra Satan, którego cenę porównujesz jest już zrobiony i gotowy, natomiast porównujesz go do interfejsu IDE, który nie jest zrobiony i gotowy, bo zrobiona jest tylko płytka, pewnie z przylutowanymi dwoma scalakami. O tą robotę się rozchodzi, ale sorry że się wyrwałem, faktycznie nie o to chodziło w Twoim pytaniu.

Tak pamiętałem, że gdzieś się już natknąłem na opis naprawy podobnej usterki. Może to będzie to samo? W każdym razie łatwo można to przetestować i spróbować opisanych rozwiązań.
Tu opis usterki:
http://www.chzsoft.de/site/hardware/div … atari-stfm
Tu opis takiej samej:
http://atari-forum.com/viewtopic.php?f= … 25#p297018
To nie będzie to samo? Nie wgłębiałem się tam czy w STE jest tak samo jak w STFM, ale obstawiam że chyba tak, co?
W każdym razie jeśli schemat jest taki sam, to można tą samą drogą spróbować pójść i pokombinować z tymi rezystorami przy tranzystorze.

@yamahalodz: to nie obstawiaj bo się przejedziesz.

Do wykonywania płytek pcb nie używa się żadnej "kliszy" ani nic temu podobnego, technologia wykonania, to maszyny cnc, dla których fabryce dostarcza się tylko pliki gerber, a komputer puszcza to wszystko jak leci i robi z tego bezpośrednio płytki. Nie potrzeba do tego żadnych przygotowań, nie ma też jednorazowych kosztów, a każda sztuka kosztuje tyle samo, jedynie przy większych ilościach producent może zaproponować lepszą cenę kosztem mniejszego zarobku na sztuce w ramach sprzedaży hurtowej.

Na dzień dzisiejszy wykonywanie tego rodzaju płytek zleca się w profesjonalnych fabrykach, można zamówić prototypy w ilościach już od 10szt i koszt jednej sztuki takiej płytki PCB wychodzi na poziomie maksymalnie kilkunastu zł za sztukę z uwzględnieniem wszystkich kosztów, w tym wysyłki. Oczywiście mówimy o produkcji w Chinach, ale umówmy się: dziś nikt rozsądny nie produkuje tego nigdzie indziej począwszy od projektantów, którzy w zaciszu swojego pokoju dłubią takie drobiazgi, a skończywszy na dużych producentach elektroniki.

Edit: Aha, oczywiście po uwzględnieniu kosztów materiału, wszystkich elementów itd., jak najbardziej należy doliczyć pracę włożoną w to przez projektanta, a nawet podejść do tematu komercyjnie i powiedzieć, że skoro wymyślił ktoś coś fajnego, przydatnego i potrzebnego (niewątpliwie), to powinien to sprzedawać i zarabiać na tym jeśli ma ochotę. Więcej, chętnie zapłacę sam za coś takiego. Niemniej uważam, że cena w tym wypadku jest mocno wygórowana w stosunku do oferowanego produktu.

Nie ma sensu dyskutować o tym czy cena jest wysoka czy niska, bo tak jak powiedziałem - to rynek takie rzeczy weryfikuje.
Natomiast adekwatność ceny raczej przyrównuje się do oferowanego w zamian produktu, a nie do tego ile czasu i kasy ktoś na to poświęcił. Gdyby było tak jak piszesz, to wszyscy mielibyśmy kupę kasy i opływalibyśmy w luksusy:-) Fajnie by było, tylko trochę utopia...

uicr0Bee, nie podpowiem gdzie kupić zamykane, choć gdzieś na aukcjach kiedyś widziałem, ale raczej są na dwie lub trzy baterie wtedy... Natomiast mogę potwierdzić, że w te zwykłe koszyki z aledrogo baterie wkłada się i wyciąga tak ciężko, że nie obawiał bym się żeby miała sama wypaść, jest to raczej niemożliwe. Z resztą one po złotówce chodzą, to kup sobie i wypróbuj po prostu.

pancio.net, otworki takie jak dałeś właśnie robię zawsze pod śrubki M3 i są idealne.
x_angel, właśnie się zastanawiałem też czy można dać sobie np. taki dowolny otwór w dodatku w mm. Ja wiem, że można podać sobie w projekcie wszystko co Ci się podoba, ale z tego co gdzieś czytałem, to te wartości wszystkie, które są tam do wyboru w Eagle stanowią jakieś standardy produkcyjne. No bo to maszyna musi jakaś wywiercić i jakoś sobie nie wyobrażam, żeby miała możliwość wiercenia dowolnym wiertłem bez ograniczeń. No chyba, że źle myślę, a technologia jest inna. Poza tym pod śrubkę M3 chyba musi być otworek minimalnie większy niż 3mm, nie wiem, w każdym razie ten co dał pancio.net, to pasuje idealnie.

pancio.net co do kondensatorów przy scalakach, to źle rozumiesz po co one tam są. One nie filtrują tętnień jak napisałeś, nie można dać jednego na dwa scalaki, ani zwiększać tej pojemności, bo nie o to chodzi i nie spełniają w ten sposób swojej roli. One w drugą stronę mają filtrować zakłócenia, które generuje każdy scalak, które idą na zasilanie i przenoszą się dalej na cały układ. Do tego służą kondensatory odseparowujące. Przecież zasilanie, które dostarczasz do układu jest już czyste i przygotowane odpowiednio w zasilaczu. Natomiast kondensatory blokujące blokują przeciwnie generowane zakłócenia. Wiem, że napisałem trochę kilka razy to samo, ale nie wiem czy wyraziłem się jasno, bo ja mam zawsze tendencję do niefachowego opisu sytuacyjnego "po ludzku":-)

Edit: aha, no i pojemność każdego musi być z zakresu 100-220n, czasem daje się trochę większe, ale chodzi o ten rząd wielkości, bo jest dobrany pod kątem częstotliwości zakłóceń generowanych przez układy.

6502C to Sally i nie pójdzie tak bezpośrednio w adapterze, bo ma sygnał RW na innej nodze, trzeba by tam zamienić i nogę 36 z proca wsadzić w podstawkę w adapterze w dziurę 34 (kawałkiem drutu dosztukować), a nogę 34 z proca odgiąć, żeby w ogóle nie weszła w podstawkę.

I tam gdzie są problemy z Ultimate, to specjalista od Ultimate musi zdradzić jakie remedium na takie problemy stosuje:-)

Wybrałeś protopack? Jeśli wybrałeś 10x10cm, to przepłaciłeś, a przyślą Ci pewnie ze dwie płytki więcej. Jeśli natomiast zapłaciłeś za protopack 5x5cm, a projekt przekracza ten wymiar chociaż o ułamek milimetra, to Ci go odrzucą i tyle. Jeśli zamówiłeś na wymiar, a nie protopack, to kosztuje sporo drożej niż protopack 5x5cm.
Jak zamówiłeś już płytki i zapłaciłeś itd., to jeszcze dopóki nie są w produkcji, to możesz je poprawiać, więc lepiej popraw od razu jeśli się te wymiary nie mieszczą w zamówionym wymiarze, będziesz miał szybciej załatwione.
A z technicznych kwestii, to x_angel słusznie Ci mówił o kondensatorach przy scalakach, a tam jeden jest gdzieś bez sensu rzucony daleko... Kondensatory odseparowujące 100-220n muszą być bezpośrednio jak najbliżej nóg zasilania każdego scalaka, żeby spełniały swoje zadanie.

Robisz sobie napisy dowolne na warstwie tNames i bNames i one będą nadrukowane - tak jak na moich płytkach widziałeś. Tam gdzie Ci napisałem w PM nic z zawartości poszczególnych warstw nie robi zmian w kosztach produkcji. Ani ilość ani rodzaj tych nadruków.

Z dodatkowych podpowiedzi:
Na elementach masz pod prawym przyciskiem opcję "smash". Jak to klikniesz, to służy do tego, żeby rozdzielić element z napisami - czyli robi Ci się osobno element, osobno jego nazwa np. R1 i osobno jego wartość. Wtedy każdą z tych rzeczy możesz osobno sobie przestawiać i np. podpisy elementów umieścić tam gdzie chcesz. Jak na podpisie klikniesz propertisy to zobaczysz na jakiej warstwie jest dany napis i możesz tam sobie tą warstwę zmienić. Tam też możesz zmieniać wielkość czcionki. Ja robię tak, że napisy, których w ogóle nie chcę, to wyrzucam poza obrys płytki - mogą sobie tam leżeć, a na płytce ich nie będzie po prostu. Ewentualnie jak jakiś napis jest mi ewidentnie niepotrzebny, to w ogóle go kasuję. Jak masz taki element zrobiony "smash", to pod prawym przyciskiem na nim będziesz miał "unsmash" co powoduje przywrócenie z powrotem standardowych opisów nazwy i wartości elementu.
I jeszcze ja często robię tak, że wyrzucam opisy elementów a robię sobie zwykłe napisy zamiast tego. Robię tak bo czasami na schemacie chcę mieć inny napis niż na płytce - dlatego w ten sposób na schemacie zostaje standardowo, a na płytce mam osobne napisy zrobione jako zwykły tekst. Tylko musisz pilnować warstw, żeby nie pomylić.
Zawsze na koniec możesz w warstwach sobie zaznaczać i włączać/wyłączać widok całej warstwy, wtedy widzisz co jest na której warstwie i jak to będzie ostatecznie wyglądało.

Edit: a w ogóle, to podaj mi maila swojego na PM, bo chyba nie mam, to Ci wyślę projekt w Eaglu adaptera 6502. Masz te płytki przed nosem, to sobie porównasz co jak jest zrobione w projekcie i wszystko będziesz wiedział.