Po prostu nie podoba mi się wydźwięk takich redefinicji zmierzających do robienia z cartów boga przez nieszczęsne 64KB, a z ich obrazów rzekomych wersji plikowych. "Cartridge powinien wystarczyć każdemu"? No może, ale nie w przypadku komputera.

A za boty trzymam kciuki :)

Ostatnio edytowany przez Jacques (2021-02-13 12:40:12)

Jasne, pytanie o proporcje kto woli głównie używać Atari jak VCS-a, a kto z komputerowymi peryferiami.

Na co dzień głównie używam SIO (SIO2SD, CA-2001 TMD) i HDD z SIDE.
Cartridge w sensie pierwotnym by uruchomić jakąś pojedynczą grę naprawdę sporadycznie, podobnie magnetofon tylko od święta.
Rzekłbym, że używam Atari bardziej w charakterze komputera niż konsoli, nie przekładam Donkey Konga na zmianę z Pole Position jak konsolowcy z VCS, to fakt ;)

Ale OK, na początku Atari wydrążyło dziurę na carta, a potem na SIO w Atari 400, byłeś przy tym, więc wiesz co chciało Atari i jak widziało przyszłość komputera, pomimo wypuszczania różnych innych peryferiów i rozwinięcia całej linii stacji dyskietek (dla zmyłki pewnie). xxl-owego dnia! :D

Ostatnio edytowany przez Jacques (2021-02-13 13:40:25)

Mi nie chodzi o nazewnictwo, a Jacques zrobił taką krucjatę o nic, że jak zwykle znalazła się osoba rozwalająca temat i odchodząca od głównego wątku na rzecz gównoburzy... a, faktycznie, też jest w temacie...

Dodam zatem precyzyjniej do moich wyjaśnień głosowania i ogólnej wizji tworzenia gier na Atari, to czego bym sobie życzył.
Zaznaczam jednak, że nie jestem wyznacznikiem żadnych trendów i nie będę ich innym narzucał. Niech sobie każdy robi jak chce, ale podaję argumenty dlaczego akurat ja tak uważam.

1. Tworzenie gier powinno być celowane za wszelką cenę pod 64kB, jeżeli tylko się da. Napisałem już wcześniej w temacie dlaczego. Jak się nie uda, albo będzie to uzasadnione jakimiś mega zajebistymi okolicznościami, to oczywiście należy wyjść w rozszerzenie pamięci, lub w kartridż jako jedyną formę (np. jeśli ktoś wymyśli coś jak całoekranowe animacje, które ruszą tylko z kartridża, ale dzięki temu rozwiązaniu powstanie mega zajebista produkcja, to dlaczego nie?). Jednak wychodzenie w takie rozszerzenia powinno być ostatecznością, a nie regułą (jeśli tylko się da).

2. Gry muszą być wypuszczane za darmo jeśli chcemy utrzymać rozwój naszego hobby. To jest moje zdanie, którego będę się trzymał zawsze. Zamykanie gry jako dostępnej wyłącznie w formie płatnej, to dla mnie tak jak by ta gra w ogóle nie istniała. W takim wypadku w grę zagra kilkadziesiąt osób i tyle. Zostanie zapomniana, a do rozwoju platformy się nie przyczyni ani trochę, a wręcz dla mnie psuje to platformę. Mówimy o (jak szacuję) co najmniej dziesiątkach tysięcy użytkowników na świecie, a wersje płatne gier sprzedawane są w nakładach rzędu kilkudziesięciu egzemplarzy (dane z wypowiedzi Duddiego), lub maksymalnie 200 egzemplarzy (Laura tak się sprzedała o czym mówił kilka razy larek +teraz jeszcze trochę pewnie się dosprzeda od Duddiego). Rząd wielkości takiej sprzedaży w stosunku do ilości użytkowników, którzy mogli by zagrać w grę jest więc znikomy.

3. Równolegle do wypuszczenia wersji darmowej może powstawać wydawnictwo na nośniku, komercyjne, kolorowe, z pudełkami, gadżetami, co tam kto chce. Sprzedaż takiej wersji kolekcjonerskiej będzie na identycznym poziomie bez względu na to czy równolegle jest wypuszczona darmowa wersja, którą można ściągnąć z internetu. To również teza, której będę się trzymał do końca.
Przykłady: wymieniona wyżej Laura była równolegle wypuszczona w wersji darmowej, a mimo to jest chyba najlepiej sprzedaną grą ostatnich lat. Adam Is Me też się sprzedał, pomimo, że od razu zapowiedziano wersję darmową za krótki okres czasu.

4. Wypuszczenie darmowej gry może być pod dowolną postacią, każdy będzie mógł zagrać na początek w emulatorze, żeby sobie w ogóle zobaczyć grę, będzie mógł też przejść ją w emulatorze całą jeśli go wkręci, a następnie zdecyduje sam czy sobie wyprodukuje wersję fizyczną samodzielnie, czy uruchomi na fizycznym Atari z pomocą ogólnodostępnych urządzeń do odpalania plików xex/atr/car. Jak nie będzie umiał, nie będzie chciał, itp., to zawsze może kupić wersję płatną z gotowym nośnikiem. Jak poprzestanie tylko na emulatorze, to też dobrze, bo jest grupa bardzo duża emulatorowców, którzy są tak samo potrzebni, bo też nieraz tworzą, a jak wolą emulator niż grzejący się złom, na który nieraz nawet miejsca nie mają, to nie czyni z nich nikogo gorszego. Emulatorowcy tak samo przyczyniają się do podtrzymywania platformy.

I jeszcze odnośnie tej burzy Jacquesa: jasna sprawa, że jak się da, to najlepiej jest wypuścić wersję xex, później atr, a dopiero w ostateczności obraz kartridża jeśli jest to uzasadnione takimi rzeczami jak np. w/w opis animacji czy tam czegoś. Programista/twórca powinien sam dobierać technologie pod potrzeby, wiedzieć przy tym jakiego minimum potrzebuje do realizacji celów, a kierować się tym, żeby ułatwić dotarcie do jak największej liczby odbiorców.

Oczywiście powtórzę to co napisałem na początku: to nie są narzucania dla nikogo, to są tylko moje życzenia i moja wizja świata idealnego w moim subiektywnym odczuciu. Co kto robi, ten robi to co sobie chce:-)

Odnoszę wrażenie że w motto tego wątku jest takie:

- jak sprowadzić komputer o ciekawej architekturze systemu operacyjnego do roli prostej konsoli do gier.

w zeszłym roku z czego pamiętam było to przeszło 1500 komputerów z zamontowanym Ultimate 1MB. Ale czy to dużo? Procenty wylicz sobie sam ;)

Ostatnio edytowany przez Pin (2021-02-13 14:14:38)

No bo to jedyne ciekawe zastosowanie tego komputera w XXI: muzyka, grafika, dema i gry. Resztę szybciej, wygodniej, wydajniej itd. zrobię na PC. Z resztą muzę, grafę, kod itd. to i tak się robi głównie na PC a tylko uruchamia na Atari.

Tutaj dyskusja idzie o minimalną bazę sprzętową dla gier.

Stanęło na tym, że i tak każdy twórca zrobi jak uważa. @Mq, @Sikor chce by radość mieli także inni i to w jak największej liczbie, @xxl jak rozumiem pisze dla własnej satysfakcji, co rozumiem bo mam taką samą motywację w swoich nieudolnych próbach pisania na 8-bit.

Ostatnio edytowany przez zbyti (2021-02-13 14:26:52)

@xxl - ciekawe, czy ktoś jako firma udźwignie ryzyko sprzedaży czegoś, co celowo nie ruszy na U1MB :). hehehe

Ile to jest "cały nakład"? Jak nie chcesz tu, to nie odpowiadaj, jak masz chęć, to napisz na pw i dopisz, że ma zostać w tajemnicy. Mnie ta informacja po prostu ciekawi, a to najbardziej w kontekście tego, na ile moje teorie mają odzwierciedlenie w praktyce.

A gdyby tak zacząć pisać soft, aby nie uruchamiał się tylko na xbios. Tak tylko głośno myślę....

Ostatnio edytowany przez grzybson (2021-02-13 14:34:31)

Aha, czyli ok. Wydaje się zatem, że potwierdza to fakt, że kupuje grę tyle samo osób bez względu na to czy jest równolegle opublikowana za darmo czy nie jest. Poza tym pojawia się nowy fakt, że gra sprzedaje się w takiej samej ilości egzemplarzy bez względu na to czy jest wokół niej gównoburza dotycząca u1mb. Pasują do tego też moje przypuszczenia, że grę kupują zawsze te same osoby: czyli kolekcjonerzy, którzy lubią mieć pudełka, a także jakaś grupka lubiąca wspierać autorów i/lub wydawców, motywując ich do kolejnych prac.
Nie rozumiem zatem tylko jednego: dlaczego nie może taka gra być opublikowana równolegle za darmo i nie mogą zagrać wnią te dziesiątki tysięcy ludzi, którzy bawią się w ten czy inny sposób Atari? Gra jest dobra, fajna, więc dlaczego nie chcesz żeby ludzie mieli z niej frajdę? Swoją satysfakcję pisania dla siebie już i tak uzyskałeś. Serio pytam, bo nie rozumiem koncepcji.

przeciez GW jest dostepna: http://a8.fandal.cz/detail.php?files_id=7773

wersja rozszerzona na cart jest uklonem w strosunku do kolekcjonerow