Żeby nie być gołosłownym, to załączam jako przykład zdjęcie jak naprawiłem brakującą nogę scalaka w Amidze 500.

Sytuacja była taka, że płyta główna była trochę poniszczona mechanicznie i potrzaskana. Ktoś pier... uderzył mocno w płytę czymś co spowodowało urwanie i zmiażdżenie nogi przy samej obudowie scalaka. Nie miałem akurat takiego scalaka na podmiankę, a chciałem szybko naprawić płytę, więc zeszlifowałem narożnik pilnikiem odsłaniając sobie spore pole do lutowania. Pocynowałem ten odsłonięty kawałek nogi, następnie (i tu wyjaśnienie dlaczego wygląda to tak bałaganiarsko) przylutowałem na wierzch skrawek zużytej pocynowanej plecionki (takiej do oczyszczania cyny), który leżał na biurku pośród różnych strzępków odpadowych, które miałem właśnie wysypać do śmietnika:-) To takie małe lenistwo w tym wszystkim, nie chciało mi się sięgnąć po coś ładniejszego, wziąłem co było pod ręką:-) Po całym zabiegu wszystko śmiga aż miło, a miejsce lutowania próbowałem trochę poobijać śrubokrętem, żeby sprawdzić pewność lutu i nie jest to w stanie się urwać, prędzej inną nogę tego scalaka można urwać niż tą naprawioną:-)

To tak tylko wrzucam jako info o możliwym sposobie naprawy takich rzeczy.

No widzisz, to już jakiś krok w przód. Próbuj zawężać miejsce zamrażania, możesz spróbować też poprawić luty MMU(U3) i najbliższej okolicy świeżą cyną z topnikiem.

Przy takich naprawach nogi urwanej przy samej d... znaczy przy samym scalaku, polecam robić to w ten sposób, że zeszlifowujemy kawałek plastikowej obudowy scalaka małym pilnikiem tak, żeby odsłonić sobie kawałek nogi zatopionej w obudowie, wówczas możemy normalnie się do niej przylutować z jakąś nogą zastępczą. Naprawiałem już takie usterki wielokrotnie, polecam takie rozwiązanie, bo jest trwałe i pewne.
Rozwiązania z klejem proponowanego przez Blukiego osobiście nie próbowałem - ale kto wie, jak dobrze się sklei, to może być to i dobre, kleje są różne, może da się tak zrobić skoro Bluki tak mówi, a przecież niejednego sprzęta już skutecznie naprawił.

Wiesz co, jeśli chcesz iść tą drogą diagnozy, to ja bym zaczął od tego, że przyciskasz płytę jedną ręką gdzieś na środku na którymś scalaku, delikatnie wyginasz ją podnosząc za któryś róg. Trzymasz tak w miarę stabilnie i włączasz kompa i patrzysz co się dzieje. Szukasz tak różnych kombinacji i porównujesz co się dzieje. Jak będziesz miał szczęście, to znajdziesz może takie ustawienie, przy którym komp wstaje i działa bez krzaków. Wówczas ruszenie płytą spowoduje znowu krzaki. Czasem idzie w ten sposób znaleźć winowajcę.

Możesz też próbować nie wyginać płyty, ale przycisnąć dość mocno np. Antica i wtedy trzymając tak włączyć kompa i patrzeć co się dzieje. Możesz tak na wstępie przelecieć wszystkie scalaki.

I jeszcze dobra metoda jest z zamrażaniem, bo wtedy zmieniają się znacznie naprężenia i można czasem dość szybko znaleźć gdzie jest problem. Bierzesz sprężone powietrze i odwracasz do góry nogami. Wtedy jak psikniesz, to będzie wylatywało powietrze w płynie, które jest bardzo zimne. Lejesz to na scalaka tyle, żeby był mokry, włączasz kompa. Bez obawy powietrze nawet w płynie nie przewodzi prądu, możesz taki mokry scalak mieć i włączyć kompa, nic się złego nie stanie.

Hej, a tą płytę w jakiej masz rewizji? Z ECI, czy bez, z pamięciami 1-bit, czy 4-bit?

Ja używam Hyper-XF +QMEG i 3,5" formatuję z ustawieniami jak w załączniku.

Co do kopiowania plików, to nie zgrywam całych atr-ów jako obrazów, tylko normalnie kopiuję pliki pod Spartą poleceniem copy. Wszystko śmiga elegancko.

To są pamięci jednobitowe, magistrala danych ma jeden bajt, czyli osiem bitów, które to bity są na poszczególne kości rozdzielone pod wspólnym adresem w każdej z kości. Nie ma możliwości pracy bez któregokolwiek bitu w bajcie:-)

Edit: jer mnie ubiegł:-)

A masz na tej płycie coś w podstawkach? Skoro była naprawiana, to pewnie tak. A jeżeli tak, to spróbuj powyciągać scalaki i wsadzić z powrotem, może pomóc. Tylko po jednym próbuj, bo jak masz dużo w podstawkach i wszystko wyjmiesz i wsadzisz, a komp będzie martwy, to nie będzie znów wiadomo gdzie szukać...

Ale że co, oni drukują żółtego C64 i potem go wybielają perhydrolem?:-)

Teraz jeszcze pomyślałem, że analogicznie do tej zmiany numeru stacji, którą opisałem powyżej, można by zmieniać ROM jeśli ktoś ma dwa (tak jak robi w swoim projekcie zaxon podwójny ROM). Co prawda ja przetestowałem u siebie oba ROM-y, ale powiem szczerze, że jak się przełączyłem na Hyper-XF, to już wszystko inne powywalałem i mam tylko ten ROM w swojej XF, nic innego nie potrzeba, ani nie chcę:-)

Przy okazji odnośnie ROM-ów - zwróćcie uwagę, że w standardowej stacji XF551 siedzi kość 27c64, czyli 8kB i tyle mają ROM-y. Natomiast zauważyłem, że na oryginalnym schemacie pin 2 tej kości (A12) jest na stałe zwarty do masy, a jak się zajrzy do plików ROM-ów, to zawartość mieści się w pierwszej połowie pliku. Stąd nie potrzeba na dwa ROM-y większej kości, wystarczy 27c64, a pliki ROM-ów można obciąć o połowę i skleić tak dwa pliki po 4kB. Pin 2 EPROM-u odginamy od masy, podciągamy przez rezystor do plusa zasilania i wtedy masą podawaną na pin 2 lub odłączaną zmieniamy sobie ROM.
Dodam jeszcze, że ja używam kości 28c64 - odpowiednik, ale EEPROM wielokrotnego zapisu, więc łatwiej i wygodniej na etapie kombinowania, a kości te dostępne są łatwo i za grosze.

W tzw. międzyczasie przez kilka miesięcy w wolnych chwilach zbierałem elementy i dłubałem sobie swoją XF551 z napędem 3,5".

Użyłem płytki od x_angela - dokładnie jest to płytka, którą on zrobił w rozmiarze flopa, żeby się skręcała z flopem ładnie.
Tu są zdjęcia w tym poście jak to wyglądało u x_angela i jaki był zamysł tej płytki:
http://www.atari.org.pl/forum/viewtopic … 86#p236286
Kwarc dałem 33,33MHz z dzielnikiem przez 4 - najprostsze i najtańsze rozwiązanie. Wiem, że w późniejszych wersjach płytki x_angel już je nawet zaaplikował bezpośrednio na płytce.

Natomiast ja tą płytkę musiałem zamontować odwrotnie i trochę wypiłować i przewiercić tu i ówdzie, żeby sobie dopasować ją do obudowy SF354 z wysokim flopem NEC, którego miałem w tej obudowie. Moja obudowa była już trochę pokrojona i przerobiona przez Niemca, więc ją wyczyściłem porządnie i odnowiłem na ile się dało, poprawiłem też po Niemcu bardziej precyzyjnie wycięcie pod flopa, żeby wszystko wyglądało ładniej. Obudowę taką już modyfikowaną kupiłem celowo, żeby nie żal mi było pięknej oryginalnej sztuki przerabiać. Flop NEC jest z epoki, ma szary front, ma podwójne zasilanie, wyczyszczony, nasmarowany, działa pięknie i cicho.
Oryginalna płytka z włącznikiem i gniazdami z SF354 miała już wywalone jedno gniazdo, miała też uszkodzone niektóre ścieżki, więc nie przejmowałem się tym też, tylko dostosowałem płytkę do swoich potrzeb, montując na niej gniazdo DIN5 jako połączenie do SIO (x_angel wymyślił takie gniazdo również na swojej płytce). Do tego dorobiłem sobie kabel SIO-DIN5.
Do zasilania używam standardowego złącza SF354, a zasilacz pasuje dokładnie ten sam, którego używam do "krótkiego" Atari ST. Obie płytki są połączone kabelkami (sygnały SIO i zasilanie).
W załącznikach zdjęcia jak to wygląda.

I teraz tak: stacja działa, elektronika jest kompletna, natomiast bardzo dużo jeszcze zamierzam zrobić w kwestiach estetyki, ergonomii i dodatkowych funkcjonalności.

Po pierwsze stacja XF551 jest standardowo bez żadnych diod, sygnalizatorów itd., więc nie widać nawet czy jest włączona, czy wyłączona, a w trakcie pracy mam wrażenie, że nie ma w niej życia, jest jakaś taka nieobecna i martwa, a wolał bym bardziej wyeksponować jej pracę, żeby zyskać lepszy klimat pracy ze stacją. Jednocześnie w tej mojej obudowie jest dziura po lewej stronie, którą zrobił Niemiec, została szczelina nad flopem po oryginalnym flopku atarowym oraz ukośny otwór po oryginalnej diodzie LED od tegoż flopka. Chcę zagospodarować te miejsca, żeby nie było takich niedorobionych dziur, a też, żeby dodać funkcjonalności i życia całemu urządzeniu.
Po lewej stronie zamiast tej dziury chcę zamontować dwuznakowy wyświetlacz LED, który będzie pokazywał numery ścieżek w trakcie pracy. Jestem w trakcie projektowania układu zliczającego i wyświetlającego numery ścieżek. Pozostałe szczeliny wykorzystam na przyciski/diody, jakąś taką sygnalizację tego co tam będzie mi jeszcze potrzebne, żeby jakoś to ładnie wyglądało całościowo. Ogólnie trochę dążę do tego, żeby stacja przywodziła na myśl bardziej klimat pracy ze stacjami od małego Atari (np.CA2001) niż ze stacją w Atari ST czy Amidze, gdzie jest zupełnie inny klimat.
To taki zarys i moja dalsza wizja - jak to wyjdzie w rzeczywistości, to pokażę i opiszę jak już zrobię coś dalej.

Yyyy... Sorry, pomieszałem rozszerzenia - oczywiście wiem, że RAD jest dla OPL, tylko za dużo żonglowałem kartridżami SONari i YAMari, więc mi się pomieszało. Oczywiście w moich zapytaniach post wyżej cały czas miałem na myśli SONari i pliki do niego, czyli PSG, a nie RAD.

Czyli rozumiem, że pliki z rozszerzeniem PSG można zapisać z wszelakich trackerów dla YM, czyli jakichś trackerów np. z Atari ST?

Edit: a jeszcze zapomniałem odpowiedzieć: oczywiście SONari chcę używać do grania, ale chodziło mi o to skąd brać więcej muzyczek i w czym tworzyć muzyczki dla SONari, żeby mogła rosnąć bibliotek, lub żeby popularyzować SONari wśród ludzi, którzy to sobie poskładali, no słowem, żeby żyło, a nie poleciało do szuflad i innych kartonów:-)

Jeżeli to ma być przesłanką do bankowania gry w SIC!-u, to szczerze mówiąc wielokrotnie więcej ludzi posiada rozszerzony RAM niż SIC!-a. Ja tam wolę gry korzystające z rozszerzonego RAM-u, a w dzisiejszych czasach nieposiadanie rozszerzonego RAM-u do nowych gier jest z goła dziwne.