Nie jestem modem i inną nabjką, więc proszę pozotałych czytelników forum o nie pisanie więcej w tym wątku, gdyż postanowiłem go zamknąć, ale z powodu braku upraniwń nie mogę tego zrobić. Dlatego proszę o dostowsowanie się do mojego postulatu o nie pisanie więcej w tym wątku, gdyż wątek ten został zamknięty przeze mnie.

Dziękuje bardzo za współpracę i dostosowanie się do mojej prośby i nie pisanie już więcej w tym zamkniętym przeze mnie wątku. ;)

Mogę się z Tobą podzielić. :twisted:

Współczesne procesory mają pewnie zapisane w sobue czym są. :) Takie informacje można zapewne wyciągnąć jakimś rozkazem lub grupą rozkazów. Ustalenie szybkości zegara odbywa się poprzez odpytanie chipseta o szybkość FSB i wielkość mnożnika. Sprawdzenie ilości pamięci tak samo. To są tylko przypuszczenia, bo aż tak się nie zagłębiałem. Nie sądzę, by sprawdzanie procesora polegało na testowaniu jakie rozkazy się wykonują, a jakie są nielegalne. Chociaż i to nie jest wykluczone, bo nie wszystkie modele CPU, na których może ruszyć Windows mają takie ficzery.

Widzę, że charakter forum z Atari 8-bit zmienił się na Windows logo and system properties in About box... :mrgreen:

Co tam. Teraz jesteśmy starsi panowie, ale choć nie to zdrowie, choć szron na głowie, to w sercach ciągle maj. :D

Akurat wszystkie moje przykłady (2 sztuki + poniższy) są z klikiem klawiatury.

Proszę bardzo. Oto procedura korzystająca w sposób legalny z tablicy wektorów obsługi urządzeń i nawet z tablicy skoków:

getc ldx #'K
     jsr $E486   ; JNEWDEVC
     lda $031A,x ; HATABS
     sta $80
     lda $031B,x
     sta $81
     ldy #$05
     lda ($80),y
     pha
     dey
     lda ($80),y
     pha
     rts

Jeśli nie podoba Ci się każdorazowy skoko do JNEWDEVC, to pamiętaj, że HATABS jest w RAM-ie i w każdej chwili może być zmieniona (nawet w czasie działania programu, niezależnie od niego).

Funkcja działa dokładnie tak samo jak pierwsza przedstawiona przeze mnie.

Jeśli chcesz wiedzieć, to CIOLIB opisywane w Syzygy #7 korzysta z powyższej metody dla funkcji FGETC i GETC. Dla analogicznych FPUTC i PUTC są prostsze metody.

Nie wiem co zapisane jest w rejestrze, ale procesor i pamięć chyba nie. U mnie przy wyświetlaniu włąściwości systemu pojawia się całe okienko, a dopiero po dłuższej chwili namysłu procezsor, zegar i pamięć. Wygląda to tak, jakby testował za każdym razem ( :?: ).

Wersja systemu na pewno jest zapisana w rejestrze, ale nie wiem czy w postaci takiej jak jest pokazywana na ekranie. Może jest to kod wersji?

Nie, by bym napisał DoS. To nie będzie podsystem obsługi dysków, ale system ładowany z dysku. Wyczuwasz, tę subtelną różnicę?

Tia. I bardzo uprościło Tobie i wielu innym wychodzenie z programu przez JMP $E474.

Rozumiem, że Twój post, to przyzanie się, że nie potrafisz korzystać z funkcji systemu operacyjnego? :oops:

Coś ściemniasz, hebanowy Pinku. ;)

I żeś babola strzelił, bo nie bit trzeci, tylko drugi. I po co to EOR #$04? Po wciśnięciu klawisza:$D20F = $FB; potem AND #$04 i akumulator = 0; EOR #$04 sprawi, że akumulator = 4 i BEQ nie skoczy, a procka wyjdzie jakby klawisz nie był wciśnięty. Nie żebym się czepiał, ale pamiętam, że błędy w przykładach bardzo utrudniały mi kiedyś naukę asma. ;)

Niom, i tylko wtedy, choć jest prosty sposób na przełączanie ROMu na RAM  i z powrotem bez ryzyka padu kompa. Opis w Syzygy #7.

Generalnie jestem zwolennikiem korzystania z tego co oferuje system: ˇ po co wyważać otwarte drzwi
ˇ system zrobi to samo co my, i to bez pisania dodatkowego kodu (vide 1)
ˇ system jest sprawdzony i raczej trudno natrafić na błąd (vide 1)
ˇ system, wbrew opini Krógera, nie jest po to by go olewać, bo vide 1

Masz jmp a nie jsr, więc powrót nastąpi za miejsce, w którym napiszesz jsr gets. ;)

     jsr gets
     bmi error     ; tutaj wróci jmp $E456 z GETS
     ...
gets ldx #$00     ; kanał #0
     ...
; tutaj procedurka podana wcześniej
     jmp $E456    ; GO ;) 

BMI ERROR nie wzięło się przypadkowo, bo gdy nastąpi błąd lub user wciśnie Break, to znacznik N będzie ustawiony, a rejestr Y będzie zawierał numer błędu (w przypadku uzycia klawisza Break - 128, $80). Dodatm tylko, że wszystkie systemowe numery błędów są większe od 127 (mają ustawiony najstarszy bit) i są zwracane w rejestrze Y.

Tia, ale to były bardzo wadliwe automaty i często się psuły. A dlaczego, niech ktoś inny dopisze, bo tę historię wszyscy znają, podobnie jak to, że różnice kapitału początkowego wahają się od $50 do $500 w zależności od wieku opowiadającego. ;) A założycieli było trzech. :p

Najprościej:

getchar lda $E425
        pha
        lda $E424
        pha
        rts

Wywołujesz prockę poprze JSR GETKEY i dostajesz kod ATASCII w akumulatorze. Kod otrzymujesz w ten, a nie inny sposób, ponieważ adresy w tablicy wektorów procedur obsługi urządzeń zmniejszone są o jeden, czyli świetnie nadają się do umieszczenia na stosie i wywołania przez RTS.

Gdybyś chciał odczytać łańcuch znaków, to robisz to tak:

gets ldx #$00     ; kanał #0
     lda #$05     ; rozkaz get line dla CIO
     sta $0342,x
     lda #<str    ; adres bufora na linię
     sta $0344,x
     lda #>str
     sta $0345,x
     lda #<strlen ; długość linii
     sta $0348,x
     lda #>strlen
     sta $0349,x
     jmp $E456    ; GO ;)

Kanał #0 jest zawsze otwarty dla programów i obsługuje standardową konsolę :lol: (urządzenie E: otwarte dla wejścia/wyjścia, czyli klawiatury/ekranu). Długość linii, wbrew obiekowym opiniom, lepiej podać dokładnie (niektórzy wpisują tylko starszy bajt, tak, by wartość 16-bitowa pod $0348 była różna od zera). Pozwoli to ustrzec przed modnym ostatnio błędem przepełnienia bufora. ;) W zasadzie nie ma możliwości wpisania jdnorazowo tekstu dłuższego niż 120 znaków (jedna linia logiczna - 3 linie ekranu).

Ad.2 Mógłbyś sprecyzować dokładniej. Nie bardzo łapię o co chodzi. :idea: