W tym poście krótko i zwięźle opisane będą carty dla systemu KSO Turbo 2000. Dwa carty które dostarczył VLX mają identyczny schemat, a także identyczną zawartość pamięci EPROM. Pamięć EPROM o pojemności 2KB (typ 2716 lub jej rosyjski odpowiednik) mapowana jest standardowo w obszar $A000-$BFFF (zawartość 2KB pamięci EPROM powtórzona jest w tym 8KB obszarze 4 razy).

Po starcie cart przepisuje zawartość EPROM w niższy obszar pamięci, a następnie przechodząc pod nowy adres, monitoruje stan linii TRIG3 która informuje czy cart jest jeszcze aktywny czy już nie (kopia staniu linii RD5 w złączu cartridge), w ten sposób czeka na zadziałanie układu czasowego. Odłączenie carta jest realizowane przez już wspomniany prosty układ czasowy RC złożony z kondensatora, rezystora oraz dwóch tranzystorów PNP. Gdy kondensator naładuje się, do poziomu w którym tranzystory Q1, Q2 przestaną przewodzić i linia RD5 zostaje dezaktywowana (stan niski), software przechodzi do dalszego działania.

W tym poście krótko i zwięźle opisane będą carty dla systemu KSO Turbo 2000. Dwa carty które dostarczył VLX mają identyczny schemat, a także identyczną zawartość pamięci EPROM. Pamięć EPROM o pojemności 2KB (typ 2716 lub jej rosyjski odpowiednik) mapowana jest standardowo w obszar $A000-$BFFF (zawartość 2KB pamięci EPROM powtórzona jest w tym 8KB obszarze 4 razy).

Po starcie cart przepisuje zawartość EPROM w niższy obszar pamięci, a następnie przechodząc pod nowy adres, monitoruje stan linii TRIG3 która informuje czy cart jest jeszcze aktywny czy już nie (kopia staniu linii RD5 w złączu cartridge), w ten sposób czeka na zadziałanie układu czasowego. Odłączenie carta jest realizowane przez już wspomniany prosty układ czasowy RC złożony z kondensatora, rezystora oraz dwóch tranzystorów PNP. Gdy kondensator naładuje się, do poziomu w którym tranzystory Q1, Q2 przestaną przewodzić i linia RD5 zostaje dezaktywowana (stan niski), software przechodzi do dalszego działania.

Schemat to standard z tamtych czasów, cart od Atrax na standardowe wartości i typy elementów , możemy nazwać to konstrukcją referencyjną ;) (rezystory 100K, kondensator 22uF, tranzystory BC308, dioda 1N4148). W karcie "klonie" rezystory o mniejszej wartości, kondensator 10uF i polska dioda (prawdopodobnie BAVP21) zamiast 1N4148, jednak znaczenie tego jest marginalne.

Do pobrania:

• schemat - wersja wektorowa PDF

• KSO2000_atrax.zip

• KSO2000_clone.zip

Oba pliki zip z zawartością pamięci EPROM obu cartów są oczywiście identyczne, ale wrzucam dla porządku to co zgrałem z tych kostek aby nie było wątpliwości że są jakieś różnice.

sumy SHA256 obu plików:

03d1c0d28f7dd2fc71a19bff17fc8d0638fdefbcec51813476a5637453c2d0aa  kso2000_atrax.bin
03d1c0d28f7dd2fc71a19bff17fc8d0638fdefbcec51813476a5637453c2d0aa  kso2000_clone.bin

Oczywiście podziękowania dla VLX-a oraz Duddie-go za udostępnienie cartów, a na zakończenie wygląd cartów i ich wnętrza:

Cartridge KSO 2000 od Atrax:

płytka drukowana góra:

płytka drukowana dół:

Cartridge KSO 2000 giełdowy/domowy klon:

płytka drukowana góra:

płytka drukowana dół:

No to jeżeli głównym kryterium jest cena oraz do kompletu rozmiar, to na szybko możesz spróbować również totalnej chińszczyzny (BCD Semiconductor które jest pod "skrzydłami" Diodes, INC.) czyli AP3012, taniej w PL chyba się chyba kupić nic nie da ;-)

Ale jak mówię nie przeprowadzałem jakiś dużych testów, będziesz musiał poeksperymentować sam :) Układ jak TS1935 czy MCP ma zintegrowany tranzystor kluczujący, pracuje wysoko bo również na 1.5MHz, a więc łatwe filtrowanie zasilania, i mała wymagana przy taj częstotliwości kluczowania  indukcyjność. Może Ci się sprawdzi w Twoich zastosowaniach.

Ja odpowiem równie krótko... masz 100% racji... po prostu działajmy!

Jeszcze dwa słowa o magazynie dyskowym Barymag... to nie tylko dzieło ludzi ze Slight, magazyn powstał bo dużo ludzi nam w tym pomogło, dużo artów pisali bardzo wartościowi ludzie z ówczesnej sceny... właściwie to dużo na głowę wziął P.W. i to on pilnował wszystkiego, my jedynie dorzuciliśmy swoje 3 grosze, a więc trochę kodu, trochę artów, trochę muzyki... szkoda tylko, że nie udało się więcej numerów stworzyć. Z perspektywy czasu, jak się to teraz czyta to można się nieźle uśmiać bo byliśmy wtedy naprawdę młodzi i niejednokrotnie pełni buty i zarozumiali, wręcz przekonani o swojej nieomylności... ale wiesz grzechy młodości :D Ale mimo wszystko uważam że warto było... to był świetnie spędzony czas! Bawiliśmy się doskonale... myśleliśmy że możemy wszystko :) a teraz im dłużej się chodzi po tej ziemi tym ma się wrażenie że wiedzy coraz więcej do opanowania, a czasu coraz mniej :)

Oprócz Barymag#1 z 1994 roku, był jeszcze Barymag#2 z 1996 roku... oczywiście wrzucimy go na www również, ale obecnie niestety dostępny jest tylko w formie 4 plików ATR... np. na Demozoo lub bezpośrednio ze slight.pl -> Barymag #2.

Ale to chwilę potrwa bo w kolejce mam jeszcze sprzęt od uicr0bee który trzymam tyle czasu że aż wstyd i to on obecnie ma priorytet, jak zakończę przegląd tego i odeślę paczki to przyjdzie i pora na Barymaga i na resztę projektów :) Właśnie dlatego w końcu chciałem zakończyć już temat SlightSID-a i zrobić release, bo wisi on nade mną jak przysłowiowy miecz Damoklesa ;) Zawsze tam gdzieś z tyłu głowy siedział i upominał się o zakończenie, tylko ostatnie lata przyniosły parę niestety wrednych sytuacji życiowych, które wszystko dodatkowo opóźniły.

Dzięki za miłe słowa! Moja wiedza i doświadczenie nie jest jakieś wielkie może, ale nawet gdy z tego będzie mogła skorzystać jedna osoba, będzie mi niezmiernie miło.

Świetnie powiedziane, zgadzam się z tym w 100%. Dobrze że w tych szalonych nieco czasach są jeszcze tacy ludzi jak Ty czy np. Tebe który robi świetną robotę w dzieleniu się wiedzą, kodem, etc. Jest oczywiście cała masa innych ludzi którzy dzielą się swoją wiedzą i udostępniają kod i projekty... nie sposób ich tu wszystkich wymienić, ale np. Tebe nawinął mi się pod klawisze ponieważ jakoś skojarzyłem jego wątek o efektach, jego kompilatory, oraz całą masę softu wychodzącą z pod jego ręki... i to wszystko ten człowiek udostępnia publicznie i całkiem za darmo! Tak myślę że, aby uratować tą naszą kurczącą się scenę potrzeba właśnie takich ludzi jak Wy, którzy pozwolą innym poznać i nauczyć się co i jak jest robione... na scenie posucha, bo nikt już nie pamięta jak robić jakieś efekty... została garstka "mistrzów Zen", których kod zadziwia ... jednak jak to się mówi koszt wejścia "nowych", w ten temat jest duży... bo mało jest prostych przykładów, od razu należy zaczynać z "grubej rury", a to czasami nie jest takie proste i oczywiste... ale na ten temat też coś się poradzi... szkoda że czasu tylko mało tak! :)

No to trzymam kciuki za dokończenie tak ważnej inwestycji! Doskonale rozumiem jaki to wysiłek i jak dużo czasu pochłania. Oczywiście doba jest za krótka, zgadzam się! :)

Przyznaję że jest to bardzo ciekawe podejście! :) Moje myślenie nigdy nie podążyło tymi ścieżkami! To właśnie pokazuje jak fajnie jest dzielenie się pomysłami, swobodna wymiana myśli i pomysłów to coś pięknego! Właśnie udowodniłeś empirycznie że to o czym piszesz działa :] Po prostu niesamowite jak szybko się to sprawdziło. Chodzi mi o to że jak tematem zajmuje się kilka osób to każdy wymyśla swoją ścieżkę postępowania i o ile ileś osób wymyśli sobie coś podobnego, to znajdzie się zawsze ktoś kto podąży inną ścieżką.

O to bym się nie obawiał :) W końcu te układy były projektowane w standardowy sposób :) Zapis/Odczyt to dla nich chleb powszedni ;) Przyznam natomiast że ja się zafiksowałem jakoś na "jakości" sygnału wychodzącego z SID-a, wymyśliłem sobie jakieś "low-noise" wzmacniacze operacyjne, przetwornicę step-up pracującą dość wysoko (częstotliwość przełączania TS1935B to około 1.2MHz, przy tej częstotliwości kluczowanie dość łatwo filtrować zasilanie). Pierwsze wersje SlightSID bazowały na starym poczciwym MC34063 pracującym dość nisko, ale to też się dało odfiltrować, tylko zajmowało dużo miejsca ;) bo duże pojemności, duże indukcyjności filtrujące, etc. ... no więc to moje zafiksowanie się na minimalizacji szumu, spowodowało ze chciałem też do minimum ograniczyć ilość odwołań do układu SID, bo każdy zapis/odczyt przez CPU to teoretyczne przełączenie jakiejś tam ilości logiki w strukturze układu, ale takie myślenie jak widzisz założyło mi jakieś klapki na oczy :) nawet nie pomyślałem aby odczyt rozwiązać w sposób jaki zaproponowałeś... a to też jest ciekawe podejście!

Fajnie że podzieliłeś się już teraz na wczesnym etapie swoim pomysłem, wiedzą i wstępną realizacją. Przyznaję że podziwiam cierpliwość że chciało Ci się jeszcze w dzisiejszych czasach robić to wszystko "na piechotę". Moje lenistwo pchęło mnie właśnie w stronę CPLD chociaż przyznaję, że lubię też realizować wszystko właśnie na ową "przysłowiową" piechotę, lub na drodze software-owej... ale to pewnie zauważycie przy udostępnianiu kolejnych projektów.

Przyznam że z niecierpliwością czekam na każdy Twój release... lubię czytać, oglądać i analizować to co udostępniasz... bardzo fajnie ćwiczenie dla mózgu... jest to inspirujące i pozwala zobaczyć jak działają inni i jakimi torami płyną ich myśli... to bardzo fajne doświadczenie.

Wiem że sam schemat to jeszcze niewiele, gdybyś miał jakieś wątpliwości do mojej konstrukcji czy pytania... pisz śmiało, z całą pewnością chętnie odpowiem albo wyjaśnię co mną kierowało że wybrałem takie a nie inne rozwiązania. Zresztą myślę od jakiegoś czasu czy by nie pisać jakichś krótkich artków z różnymi historiami opisującymi kulisy powstawania tego czy owego. Przyznam że mamy rozgrzebany "site" na którym miał być on-line cały Barymag #1 i #2... ale to obecnie praktycznie jest nieużywalne ze względu na spierniczone menu (co prawda wydanie #1 jest już całe online) ale prace na #2 leżą kompletnie... chciałem po ogarnięciu tego co tam jest, zacząć pisać takiego Never-ending Barymag, gdzie płynął by art za artem, a raczej mini arty opisujące to co po głowie się tam pałęta. Może się uda to jakoś ogarnąć w końcu... będę próbował... co z tego wyjdzie nie wiem.

To ja również dziękują za Twoją pracę i za inspirację do wykonania takiego kroku... przyznam że długo byłem sceptycznie nastawiony do tego pomysłu, bo patrząc na zachowanie niektórych osób i sposobu ich działa obawiałem się może się stać parę rzeczy które by mi się nie podobały... ale uznałem przez moje obawy, to całe kitranie pomysłów i projektów po szufladach jest właśnie tym co powoduje że to co mi się nie podoba zyskuje na sile.

Cały czas zastanawiam się czy byłoby jakieś zainteresowanie projektem typu zrób sobie taki to a taki układ sam... (w sensie opisu krok po kroku, coś w rodzaju artka, instrukcji, etc.) aby opisać krok po kroku jak złożyć coś samemu, jak to potem oprogramować, jak czerpać z tego czystą radochę i mieć zarazem zabawę że zrobiło się coś samemu... dla przykładu... art typu... jak podłączyć SID-a to Atari przy pomocy paru układów TTL, płytki stykowej czy tam jakiejś prostej dev-kitowo/przewlekanej... Bo przecież w końcu chodzi o zabawę tym naszym komputerem ;)

Hej!

Cieszę się że kogoś ta moja dłubanina interesuje! :) Przy okazji chciałem Ci podziękować za Twoje podejście do projektów, za Twoją stronę gdzie umieszczasz wszystkie swoje projekty... nie ukrywam że właśnie Twoje podejście i postawa przekonała mnie że to jedynie słuszna droga :] dzięki wielkie! Bo wykonujesz kawał porządnej pracy! w tym również tej mającej walory edukacyjne! Potrafisz działać w sposób "patrzcie jakie to proste"... przyznam że mało teraz takich ludzi, większość działa w sposób "patrzcie jaki jestem mądry!".

Co do udostępnienia JED-a... to oczywiście że będzie, ogarnę do końca tą serię... roześlę zainteresowanym carty, a potem wrzucę wszystko na github-a, łącznie z projektem dla ISE i źródłem w Verilogu, ale to naprawdę niewiele linii i nie ma nic tam odkrywczego więc nawet nie ma się czym chwalić, więc będzie to tylko niejako dopełnienie całości i takie podsumowanie projektu. Pewnie bardziej zaawansowani się pośmieją, ale może Ci co dopiero chcą zacząć przygodę z programowaniem w Verilogu będą mogli się czegoś nauczyć, bo to będzie chyba dość prosty i łatwy do zrozumienia kod.

Jeżeli chodzi o odczyt to na razie puszczam wersję bez odczytu (tak będą zaprogramowane CPLD które pójdą w świat), ale mam rozgrzebaną następną wersję która odczyt realizuje przez rejestr pod adresem $D540... wygląda to tak że początkowo zapisujesz do $D540 adres rejestru który chcesz odczytać, a potem odczyt $D540 daje Ci zawartość tego rejestru, w asm by to wyglądało tak:

lda #$1C  ; load SID#1 OSC3 register address
sta $d540 ; store address into index register
lda $d540 ; load OSC3 register value from data register

Wcześniejszy pomysł był taki że trzeba było robić dwukrotny odczyt, bo mi się wcale nie podobało...

lda $d51c ; address latch (data may be not ready now! slower SID clock!)
lda $d51c ; read proper data!

Dlaczego puszczam to bez odczytu? Aby w końcu puścić jakiś release, a nie przetestowałem wersji z odczytem jeszcze na tyle abym był pewien aby to puścić (niby działa, ale mam wątpliwości czy zależności czasowe są na 100% spełnione), oczywiście potem opublikuję wersję z odczytem jak się trochę ogarnę z czasem... do kompletu zabrało mi motywacji bo mało playerów znalazłem które by to wykorzystywały, a jeżeli już to muzyka mi się wcale nie podobała ;D

Jak kogoś będzie to jeszcze interesowało to puszczę też wcześniejsze wersje projektu Slight-SID (np. opartą na PIC z parallel slave port) bo miała parę dodatkowych funkcjonalności nie związanych z SID-em ale dość ciekawych z punktu widzenia programisty ;-)

Pin... mój projekt nie jest projektem komercyjnym, wiem że to trwało za długo... nie liczę na jakieś kolosalne zainteresowanie i zdaje sobie sprawę z istniejących i powstających alternatyw, jednak jak pisałem wyżej... chodzi o to aby doprowadzić do końca coś czemu czas poświęciło trochę więcej osób niż ja... niech to będzie forma podziękowania z mojej strony dla tych którzy brali w tym udział. Dla mnie to była czysta radocha... mieć oryginalnego SID-a w formie carta, który gra z lepszą jakością niż SID znajdujący się w C64 ;-) (mniejsze szumy, większa dynamika, szersze pasmo). Dałoby się z tego wycisnąć jeszcze więcej soku, ale przy ilości wolnego czasu jaką obecnie dysponuje trwałoby to następne #n lat.

Jeżeli chodzi o emulowanego SID-a nigdy nie miałem ambicji aby coś takiego popełnić, uważałem że "analogowej" wersji nic nie dorówna, jednak ludzie pracujący nad tematem, szczególności w zakresie emulowania analogowego filtru, oraz to że dostępne są obecnie tak złożone i zaawansowane oraz tanie FPGA spowodowały że możliwe stało się w miarę wierne zbliżenie się do oryginału :)

Projekt toczył się przez lata i był jednym wielkim eksperymentem, powstało kilkanaście wersji na różnym hardware... każda miała z zanadrzu jakieś niespodzianki oraz dodatkowe możliwości... pewnie przyjdzie czas aby to wszystko opublikować, ale obecnie nie jest to możliwe ze względu coś co można nazwać "prozą życia", niestety są sprawy ważniejsze które mocno ograniczają moje możliwości działania i dokończenie wszystkich tych pomysłów z przed lat...

Jednak jak pisałem wyżej, patrząc na to co się dzieje dookoła i na świecie doszedłem do wniosku że dzielenie się wiedzą, doświadczeniem czy pomysłami jest wręcz moim obowiązkiem, dlatego jak pisałem wszystko to co tam siedzi w szufladzie sukcesywnie będzie opublikowane jako open-source, open-hardware i dostępne publicznie (pewnie via repozytoria na github). Na wszystko przyjdzie czas. Przyznam że długo biłem się z myślami czy to ma sens, jednak uznałem że może kiedyś coś komuś z tego się przyda w jakimś celu. A dodatkowo ludzie tacy jak np. tOri którzy dzielą się swoimi projektami przekonali mnie że warto tak robić.

Nie uważam swoich projektów za jakieś wybitne dzieła, wręcz przeciwnie... ale może znajdą się ludzie którzy dzięki moim "wypocinom" będą mogli czegoś się nauczyć i jakoś z tego skorzystać, i może dzięki temu powstanie w przyszłości coś nowego, przecież możliwości są nieograniczone... w dodatku uważam że wiedza która nie zostanie udostępniona i ginie gdzieś w odmętach komercji czy zapomnianych szufladach to naprawdę zmarnowany potencjał.

Jeżeli chodzi o cenę to pisałem na samym końcu pierwszego posta. Cena 130zł bez układów SID. Na kiedy? PCB gotowe, obudowy docięte... miała być nowa naklejka ale na 90% zostanie ta którą widać na zdjęciu, więc sądzę że w ciągu 2 tygodni będzie wszystko skręcone i gotowe do wysyłki dla zainteresowanych tematem osób.

@tOri... ależ wodzu? co wódz? ;)

Happy Freezer, Turbo Freezer, Code3 freezer oraz inne klony wykorzystują NMI, generują je podczas naciśnięcia przycisku. Wystarczy zablokować NMI ($d40e == 0) i przycisk Freezera nie zadziała. Do kompletu jest co najmniej kilkanaście sposobów wykrycia faktu użycia Freezera i przy powrocie do Freezowanego programu system się już nie pozbiera.

Mającym Freezera z tej serii proponuję np. odpalić Digital Studio lub Sample Editor i zobaczyć co się stanie po wyjściu z menu freezera ;)

Mając Freezera zamontowanego od K.Steca dużo czasu spędziliśmy (jako Code3 czy Slight) na zabawie w różne "wykładanie" go, przy okazji badając jego zasadę działania a co za tym idzie odkrywając różne słabości i podatności.

Z tego co pamiętam oryginał gry Technoid (wydanej przez Stanbit) również posiadał zabezpieczenie anty-freezer naszego autorstwa.

Jeżeli chodzi "fałszywy" REF który generował freezer było to robione po to aby uniknąć konfliktu z możliwością wystąpienia jednocześnie przerwania NMI pochodzącego od ANTIC-a i tego generowanego z przycisku.

Jednak blokada NMI nie rozwiązywała do końca problemu z zabezpieczeniem się przed freezerem, wystarczylo trzymać wciśnięty przycisk "Freeze" a potem nacisnąć RESET. Co prawda nie można było już powrócić do freezowanego programu ale zawartość pamięci nie ulegała zniszczeniu, co zanim OS pozamiatał to freezer przejmował kontrolę.

Przy hackowaniu jakiegoś programu oczywiścia sam zrzut pamięci dawał już bardzo dużo, można było po prostu przeanalizować kod/dane znajdujące się pamięci z chwili wykonania tej akcji. Niejednokrotnie to wystarczało aby dość szybko złamać dany program.

Piszę oczywiście wszystko z pamięci, to były dawne dzieje i część faktów mogłem przekręcić lub być mało precyzyjnym, wybaczcie mieliśmy wtedy po "naście" lat. Jak pisałem to niejednokrotnie gdyby nie Freezer cały devleopment Overmind, Bitter Reality czy część pamięciożernych efektów trudno byłoby zrealizować/uruchomić w sensownym czasie. To narzędzie bardzo przyspieszało "development".

Przykład? Pisaliśmy oczywiście w QA, aby było szybciej assemlowaliśmy dane procki czy efekt bezpośrednio do pamięci komputera (np. od adresu $700, więc niszczyliśmy DOS). Przed taką akcją jednak wykonywaliśmy freeze-a do pamięci ext. zamontowanej w komputerze. Po asemblacji i uruchomieniu programu, notowaliśmy błędny analizowaliśmy pamięć, etc.

Po czym można było dokonać poprawek po "odfreezowaniu" ostatniego ... hmmm... dziś to byśmy nazwali "snapshoota" :D

Jak dany efekt, procka, etc. zadziałał można było zgrać źródło na dyskietkę jako działający proc/efekt. W ten sposób unikaliśmy czasochłonnego asemblowania na dysk, includowania, budownia całej binarki od nowa.

Nie chcę nic obiecywać, bo nie wiem czy to jeszcze znajdę, ale na sam koniec działalności Krzyśka Steca na giełdzie dostałem od niego gołe PCB do freezera oraz jakieś ledwie czytelną kartę z notatkami... jeżeli to znajdę to oczywiście udostępnię. Powinienem był to zrobić oczywiście o wiele wcześniej, ale trochę rzeczy mi się w życiu pokomplikowało i wszystko idzie wolniej niż bym chciał.

Już o tym pisałem we wcześniejszych wątkach, ale powtórzę i tutaj... niestety analiza działania freezera od strony elektronicznej była nam bardzo utrudniona przez Krzyśka Steca, gdyż jego działo po założeniu wyglądało tak:

niestety próbując to odkuć w tamtych czasach tylko zniszczyłem sobie freezera i musiałem zapłacić za montaż ponownie ;/ Ciekawość wygrała wtedy z rozsądkiem :) Ale nie żałuję... bez tej walki z Krzyśkiem nigdy nie powstały by poprawki do Happy Freezera/Turbo Freezera nazwane potem Code3 czy Slight Freezer. Duży kawał roboty w tej materii poczynił oczywiście SoTe.

@dely: dzięki! teraz rozumiem już.

@x_angel: jak masz odpalony debugger, to F9, potem "Settings", następnie "Emulation" i tam jest "Machine Type". Kolejne wciskanie ENTER na tej opcji zmienia mi typ emulowanej maszyny (oczywiście Atari).

Dla pewności... mówimy oczywiście o uruchomieniu debuggera w wersji dla maszyn Atari czyli plik wykonywalny "65XEDebugger", i nie mówimy o pliku wykonywalnym "C64Debugger" ;-)

Gdyby kogoś interesowało, dwa nasze (Slight) stare dema podczas "sesji" z tym pomysłowym i ciekawym narzędziem:

Overmind:

Bitter Reality:

Swoją drogą, to bardzo ciekawe po tylu latach zobaczyć na własne oczy co się dzieje pamięci komputera i jak "wizualnie" działają algorytmy wymyślone lata temu ;-)

Slajerek/Samar naprawdę wykonuje kawał świetnej roboty! Należą mu się za to ogromne podziękowania! Super że takie narzędzie powstało! :) DZIĘKI WIELKIE!

ps1) nie wiem co robię źle, ale nie potrafię osadzić filmu YT aby był linkiem, ew. bezpośrednio widoczny w poście. Done & fixed by Dely (thanx!)

ps2) as backup, direct links do YT:

• Bitter Reality: https://youtu.be/Yuut1zCtw5A

• Overmind: http://youtu.be/8VQncahDG_w

@willy: być może nie rozumiem Twojej wypowiedzi, albo wręcz tego co pisze XXL... ale co to wszystko ma do tego że XXL chciałby wpłynąć na stan pinu T0...T3 podczas gdy ten piny są tylko typu INPUT? (pull-up zmienia tylko to że gdy nic nie podłączone to mamy wymuszoną domyślnie "1"). Nie ma tam żadnego pin-drivera mogącego wpłynąć na stan tej linii, przerzutnik T i jego stan mają wpływ tylko i wyłącznie na wewn. rej. GTIA, przynajmniej tak wynika z tego co Ijor z AtariAge zaprezentował:

src: GTIA decap by Ijor