Kurde, chciałbym tak umieć miksować sample do RMT. Chociażby np. kilka dźwięków perkusyjnych gdyby zastąpić samplami, to by muzyczki były o niebo lepsze nieraz.

Ok, fajnie:-)
Pytam, bo myślę w kontekście zrobienia np. gry, która była by w całości udźwiękowiona syntezą mowy. W sensie, że na każdym kroku masz jakieś gadanie, pojedyncze słowa właśnie. Np. odczytywanie wyniku punktów jak się zwiększa, albo każdorazowe tracenie energii w czasie zetknięcia z przeszkadzajką, albo nazwy mijanych obiektów, czy zbieranych przedmiotów. Słowem, żeby gra gadała coś ciągle, ale żeby nadal mogła być napisana na stockowe Atari.

To spróbuj wsadzić meksa, może będzie lepiej, bo tak jak mówię, te reguły wszystkie obserwowane dotyczą konkretnych płyt, a na innej płycie może być dokładnie na odwrót. Ja się przyzwyczaiłem do kaprysów małego Atari i lubię tę zabawę:-) To trzeba albo kochać, albo nienawidzić:-) Jutro pewnie dojdzie do Ciebie GTIA, to ciekaw jestem jakie będziesz miał efekty z nim.

I z tego właśnie powodu śmiem twierdzić, że te wady niekoniecznie są wadami w sensie że GTIA jest zepsute, tylko po prostu mają zbyt duży rozrzut parametrów te GTIA, przez co w jednym kompie się lepiej zestroją w czasie, a w innym gorzej. Pozostałe układy też mają rozrzut. Jak się poryje po forach, to można np. znaleźć wątki o tym, że jakieś tam serie Sally robione w Meksyku powodują problemy. Tak się akurat złożyło, że to również testowałem i faktycznie meksykańskie Sally powodowały mi więcej problemów niż inne. W mojej ocenie najlepiej sprawuje się Sally UMC. Te układy były produkowane z tego co czytałem do Atari 7800, ale trafiłem na takowe również w ostatnich rewizjach płyt z końcówki produkcji 65XE/130XE. Ja w czasie kiedy to testowałem, to nie miałem dostępu do oscyloskopu, ale miałem rozszerzenie pamięci, które pokazywało błędne niektóre banki. Na meksykańskim Sally było ich najwięcej, a na UMC najmniej.

Edit: ale, żeby nie było, meksykański Sally przełożony do innej płyty śmigał jak złoto:-)

Jak sobie przeanalizujesz sygnały, to zobaczysz, że w Atari sygnał RAS jest w zasadzie lekko opóźnionym sygnałem PHI2. Z racji wiecznych problemów z timingami we wszelkich rozszerzeniach pamięci, ludzie zawsze kombinują z przesuwaniem tych sygnałów, opóźnianiem itp. Jedną z metod jest wzięcie po prostu innego sygnału, który już jest przesunięty trochę przez Freddiego.
Niestety również to co opisujesz, że np. Antic lub GTIA na jednaj płycie działa tak, a na innej inaczej, jest związane z timingami. Jest dość spory rozrzut parametrów poszczególnych egzemplarzy scalaków Atari, i kiedyś FlashJazzCat pisał, że ma zawsze pod ręką po kilka scalaków i ich dobieranie do konkretnego egzemplarza Atari z konkretnym rozszerzeniem pamięci traktuje jako nierozłączną część uruchamiania rozszerzeń:-)
Robiłem z tym sporo eksperymentów na różnych płytach Atari i nieraz spotkałem się z tym, że trzeba było poprzekładać scalaki i wszystko wtedy śmigało. Zauważyłem też, że tzw. wadliwe GTIA nieraz przestają być wadliwe jak się je przełoży do innej płyty. Stąd mam podejrzenie, że te GTIA nie tyle są wadliwe, co po prostu mają rozrzut parametrów na tyle duży, że robi to problemy.
Przy uruchamianiu różnych rozszerzeń pamięci zauważyłem też, że nieraz bywa tak, że scalaki na zimnym komputerze inaczej pracują niż po rozgrzaniu. Można to zaobserwować zamrażając scalaki sprężonym powietrzem. Czasami wtedy np. zaczyna działać poprawnie rozszerzenie, które normalnie nie działa i na odwrót.
W moich eksperymentach z błędnymi bankami pamięci zauważyłem, że istotny jest dobór kombinacji egzemplarzy Sally, GTIA, Antic, Freddie, no i samej pamięci. Podmiana któregokolwiek puzzla powoduje nieznaczne zmiany timingów i delikatne przesunięcie poszczególnych sygnałów. Cały problem w tym, że nie ma buforów sygnałów i wszystko jest od wszystkiego zależne, bo najmniejsza zmiana wpływa na pojemności i wszystko się rozjeżdża. O ile nie ma to aż tak dużego znaczenia w gołym Atari, o tyle jak się cokolwiek dokłada, to już się potrafią robić jaja. W Atari ITX mamy znowu inny układ płyty, ścieżek, więc też napotykamy na jakieś tam nowe przypadłości.
To moja teoria wynikająca z obserwacji podczas grzebania w sprzętach, kto nie chce, nie musi się z nią zgadzać:-)

Edit: o, wrzuciłeś zrzut z oscyloskopu. Zwróć uwagę jaki brzydki jest PHI2. To ma być prostokąt?:-) On właśnie taki jest, ogólnie syfiasty, dlatego między innymi są te różnorakie problemy. Dodatkowo PHI2 jest najważniejszym sygnałem w Atari, biega po całej płycie, i jest używany do wszelkich rozszerzeń, a także wyciągany na zewnątrz np. do kartridża. Te wszystkie dokładane do niego pojemności nie trzeba chyba mówić co robią z sygnałem, co pokazałeś na załączonym obrazku.

A ja to chciałem sobie zobaczyć co tu zachwalacie, ale z całego wątku ani jeden przykład mi się nie uruchamia pod Altirrą. Odpalam obeiksa i mam tylko pyknięcie w głośnikach i ciszę. W niektórych przykładach miga trochę biały pasek na ramkach... Altirra 3.90, wszystko inne pod nią mi działa.
Ma ktoś pomysła co to może oznaczać?

Nie mam ugiętej klawiatury. Jest prościutka.

W sumie faktycznie są te dwa wsporniki, zapomniałem o nich, jakoś mi po głowie chodziło, że klawiatura się tylko opiera po bokach obudowy. Te wsporniki powinny wystarczająco podeprzeć płytkę i już nie będzie się na takich małych odległościach chyba wyginać.

Co do odstępu klawiatury od wsporników: spojrzałem właśnie w swoim XE bez ECI i u mnie się klawiatura na nich opiera poprawnie, nie ma żadnego odstępu. Może to kwestia jakichś serii produkcyjnych, modelu konkretnego, albo pojedynczych egzemplarzy?

Obawiam się czy nie będziesz musiał jakoś jednak usztywnić tej płyty pcb. Ona będzie dość duża i przy tej wielkości będzie się łatwo mogła uginać, a wręcz pęknąć pod naciskiem. Oczywiście jak nikt nie będzie walił obcasem mokasyna po klawiaturze, to się nie złamie płyta na pół, ale będą pracowały ścieżki i luty, co może powodować dość szybkie ich pęknięcia. Mogę się jednak mylić. Również czekam na relację z testów gotowca.

Chodzi o to, że logika dla podstawowej pamięci 64kB jest kompletnie inna niż dla rozszerzonej pamięci. Podstawowe 64kB jest dostępne cały czas w całości, a pamięć rozszerzona to zawsze banki po 16kB. Ciężko by było przełączać w tej samej kości pamięci banki po 16kB tak, żeby jednocześnie mieć cały czas dostęp do podstawowej pamięci z tej samej kości. Chyba znacznie łatwiej jest zrobić to jako osobną logikę.

Dobra Panowie, sprawdziłem wszystko.

Zaślepka działa poprawnie.
Tak jak przypuszczałem, po wyjęciu WD1772 trzeba do masy (zera logicznego) ściągnąć obie linie DRQ i INTRQ.
DRQ podłączone do masy powoduje, że układ DMA ma cały czas informację, że FDD niczego nie żąda, nie ma flopa, nie ma dyskietki, whatever.
INTRQ podłączone do masy z kolei powoduje, że na bramkę OR łączącą żądanie przerwania od FDD lub od ACSI, po stronie FDD mamy ciągle brak jakiegokolwiek żądania, a więc żądanie nadchodzące z ACSI działa wtedy poprawnie.

Po takim podłączeniu przetestowałem, że działa poprawnie zarówno kartridż z oprogramowaniem (testowałem z ramcartem od tOri'ego), oraz startują dyski zewnętrzne podłączone pod ACSI (testowałem z interfejsem ACSI-CF), programy działają poprawnie, system zachowuje się całkowicie normalnie (oczywiście tak jak się zachowuje jak nie ma flopa).

Poniżej zdjęcia mojej "zaślepki", żeby łatwo było wiadomo jak taki gadżet sobie wykonać w razie potrzeby.

Też mogę, ale to jeszcze muszę płytę przerobić najpierw pod dwie kości, bo mam TOS w sześciu, a z kolei sześciu pustych kostek nie mam w domu:-)