@tzok: sprawdzę, spróbuję się pobawić kondensatorami przy zasilaniu scalaków.

A ja się też pochwalę, że swój egzemplarz już poskładałem, wsadziłem w niego nano i śmiga elegancko. Testy trwają dość długo, w sensie wolne są, ale sprawdziłem kilka pamięci 64kx1bit i wszystko pokazuje się prawidłowo, więc przydatne urządzonko.

Nie próbowałem tego robić, ale myślę sobie, że oprócz kości 1-bitowych można tym po odpowiednim odrutowaniu od biedy sprawdzić też 4-bitowe kostki, tylko po jednym bicie po kolei na cztery raty taką kostkę, łącząc pozostałe bity danych z masą w tym czasie. To pokrywa temat pozostałych kości z Atari w rewizjach z kościami 4-bitowymi a także kości z Atari ST i Amigi.

Taką precyzję można uzyskać np. za pomocą potencjometru wieloobrotowego. Są takie, że się kręci kilka obrotów i ma taką długą skalę na te kilka obrotów. Np coś w tym stylu: https://sklep.avt.pl/potencjometr-pr500 … 3296x.html
Albo inaczej jeszcze: tam w Atari jest potencjometr 500k, można sprawdzić jaki jest użyteczny zakres dla konkretnego egzemplarza Atari i wtedy dać np. potencjometr 100k, a po bokach dolutować mu rezystory, żeby całość miała łącznie nadal 500k, ale regulacja odbywała się w tych 100k tylko.
Ewentualnie może wystarczyło by tak na prawdę wymienić stare potencjometry na jakieś nowe porządne, bo to co jest, to po latach już słabo działa i robi psikusy:-)

No właśnie, ja też nie mam i w życiu nie widziałem na oczy NTSC, więc zaufałem Altirze.
Ale po tym co napisałeś widzę, że jednak zrobiłem błąd.
W PAL kolor $1x i $Fx są jakby powtórzone, a w NTSC kolor $2x jest odpowiednikiem koloru $1x z PAL.
Tak więc jeżeli ustawiłem w NTSC, że kolor $Fx mam taki jak $2x, to powinienem przekręcić jeszcze trochę potencjometr, żeby ten kolor z $Fx "wypchnąć poza skalę". Kręcenie potencjometrem powoduje przesuwanie kolorów "w górę" i jednocześnie rozszerzanie zakresu.

Zgadzam się, że ten konkretny projekt jest słaby. Nic Atari w tym nie robi, chociaż można by sobie wyobrazić, że mógłby robić, ale po co takie coś? Faktycznie inne rzucone tu pomysły są ciekawsze. Ja również miałem kiedyś pomysł w podobnym wymiarze, żeby zrobić sprzętowy emulator np. NES-a do Atari w formie kartridża. Emulator NES-a zawarty w kartridżu miał by uruchamiać i obsługiwać całą grę, a na Atari działał by tylko program, który czytał by joystick i wysyłał do kartridża oraz odbierał obraz z emulatora przygotowany pod któryś z trybów Atari i wyświetlał po prostu obraz. Tylko zaraz jak to wymyśliłem, to wymyśliłem coś znacznie lepszego: pytanie "po co?". I wtedy przyszła mi myśl jeszcze lepsza do głowy: odpaliłem sobie River Raid i pograłem z wielką przyjemnością:-)

No tak, ale to nie chodzi o to czy to jest rambo, czy simmexp, tylko chodzi o to jak są prowadzone ścieżki na płycie i na rozszerzeniu, no wiesz, po prostu każda drobna zmiana zmienia pojemności, zmienia rozkład zakłóceń, a sygnały niebuforowane na szynach w Atari pływają, chodzi o to, że między rewizjami płyt Atari robi różnicę na której płycie jakie rozszerzenie montujesz, więc tak samo Atari ITX, to jakby kolejna rewizja, na której znowu wszystko rozkłada się inaczej.

Ja uważam, że to są tego rodzaju problemy, ale żeby być uczciwym w tym co tu piszę, to dopowiem, że ja te wszystkie wnioski wyciągam na podstawie własnych doświadczeń i testów na różnych płytach, ale wnioski te wyciągam w sposób pośredni, tzn. widziałem co działało lepiej, a co gorzej, i jak się sytuacja poprawiała po wymianie scalaków na różne egzemplarze, pamięci, zmian temperatury za pomocą zamrażania itp. Z tego tak jak mówię pośrednio wyciągnąłem takie wnioski jakie wyciągnąłem, ale nigdy nie oglądałem tego na oscyloskopie, bo jak się tym zajmowałem, to nie miałem dostępu do wystarczająco szybkiego oscyloskopu.
Robiłem też testy z opóźnianiem poszczególnych sygnałów bramkami, wykorzystując do tego czas propagacji. I np. w płycie bez ECI, o której zawsze wspominam, bo na niej walczyłem najwięcej z moim sławetnym już simmexp, próbując opóźniać sygnał PHI2 zaobserwowałem, że bez opóźnienia miałem kilka banków błędnych (zawsze tych samych), z opóźnieniem te banki były już dobre, ale inne się krzaczyły, więc wziąłem kondensator 5,6pF i dałem na PHI2 bez opóźniania sygnału, zmieniły się znowu te banki, dawałem więc ten kondensator w różnych miejscach na płycie i znalazłem, że jak go w pobliżu Freddiego umieszczę, to wszystkie banki działają stabilnie. To były działania metodą prób i błędów, ale skuteczne, a sam pomysł wynikał z tego, że gdzieś na atariage ktoś pokazał jaki brzydki jest PHI2 i jakie ma zbocza poszarpane. Pomysł polegał na tym, że wyobraziłem sobie (bo jak pisałem bez oscyloskopu to robiłem), że mały kondensator wygładzi trochę zbocze i opóźni minimalnie sygnał, co powinno załatwić mi temat. I faktycznie tak się stało w moim przypadku. Z tym że do tego rodzaju zastosowań należy używać maksymalnie właśnie takiej pojemności 5,6pF, nie wiem czy to nie jest w ogóle najmniejsza pojemność jakie występują w typoszeregu. Jak potrzebujemy jeszcze mniejszej pojemności, to można w roli kondensatora używać diody Shottky'ego, takie diody mają coś koło 2pF. Z kolei większych pojemności już nie polecam, bo za bardzo wydłużają zbocza sygnałów i się po prostu do takich kombinacji nie nadają.

Może być tak jak pisałem, że przez kilka-kilkadziesiąt sekund od włączenia kompa są jakieś błędy, a później już się stabilizuje. Ja miałem taki przypadek. Więc zanim uruchomisz test i go wystartujesz, to już jest stabilnie i przechodzi bez błędów. Natomiast ładowanie gry/dema robisz z boota i od razu ładuje się coś z błędami, dlatego później się wysypuje jak chce program skorzystać z tych źle załadowanych od początku banków. Spróbuj włączyć kompa, niech pochodzi sobie z 2-3 minuty i wtedy załaduj demo, ale zrób to jakoś tak, żeby nie wyłączać w tym czasie zasilania, tylko od razu ładować.

Pewnie z 1000 obudów by trzeba za tyle sprzedać? Trochę strzelam, ale to taki rząd będzie na oko pewnie.
100$ było by bardzo dobrą ceną Sikor, chyba się mylisz jednak. Zwróć uwagę, że 100$ to niższa kwota niż za tą obudowę z pleksi, a jednak komuś się opłaca to pleksi za tyle w handlu utrzymywać i są ludzie, którzy to kupili/kupują. Za wypasioną obudowę do Atari XE z formy wtryskowej w jakości takiej jak obudowy do kartridży, ale zakładam że mega dopracowanej w szczegółach, to ja bym chętnie wyłożył 100$.

Ale to by musiał się wybierać inny bank przy zapisie i inny przy odczycie, to tak się wydaje niemożliwe. Jak przy zapisie wybierany jest jakiś bank, to potem przy odczycie ten sam się wybierze przecież, więc nawet jak jest niewłaściwy, to i tak powinno wszystko poprawnie działać.

Objawy, które opisałeś świadczą o błędach w pamięci. Najprawdopodobniej niektóre banki pamięci rozszerzonej są błędne. Działo mi się tak na jednym Atari z niestabilnością RAM-u rozszerzonego polegającą na tym, że na zimnym kompie były niektóre banki błędne, a po kilkudziesięciu sekundach już działało wszystko stabilnie (pewnie któreś sygnały na granicy timingu minimalnie się przesuwały po tych kilkudziesięciu sekundach i było już później ok). W każdym razie w czasie takiej niestabilności miałem dokładnie takie objawy jak teraz występują u Ciebie. Spróbuj zrobić testy pamięci na zimnym kompie (jak najszybciej od startu) i na ciepłym po kilku minutach i sprawdź czy jest ok. Możesz też spróbować osiągnąć taką sytuację sztucznie schładzając układy w Atari sprężonym powietrzem odwróconym do góry nogami na włączonym kompie i patrzeć co się wtedy dzieje w testach pamięci. Mówię o układach Antic, GTIA, Sally, Freddie. Oczywiście u Ciebie może chodzić o coś zupełnie innego, może np. pamięć walnięta po prostu.

Takie delikatne prążki pionowe jak na pierwszym zdjęciu, to ja mam na 800XL bez Fredka i nie mogę ich za nic usunąć. Ten drugi obraz bardzo ładnie wygląda. Na jakim monitorze robiłeś te zdjęcia?

Sikor, gdyby było dużo chętnych na obudowy, to by się pewnie zwróciło - zobacz na nowe obudowy do Amig, robione już od lat.

Co do wentylacji: zwróćcie uwagę, że wszystkie Atari XL/XE mają pod spodem kratki wentylacyjne i na górze również. To kwestia poprawnego projektu, umiejscowienie tych kratek powoduje swobodny przepływ powietrza, ciepło wylatuje górą, a z dołu zasysa świeże powietrze. Dzięki temu wewnątrz komputera utrzymywana jest jednolita temperatura. Po całkowitym zamknięciu przepływu powietrza, ciepło kumuluje się w środku, a jak jeszcze dołożymy rozszerzeń co jest dość oczywiste zwłaszcza dla customowej konstrukcji, to w ciepłe dni po prostu usmażymy sobie w końcu któreś z układów.